29-12-2014 DOL-FIJNPRAAT 6

BESTE ALLEMAAL!

Onoura, vandaag nemen we afscheid van de mede-camperaars en vooral van de Limburgers , waar we zo gezellig de Kerstdagen mee hebben doorgebracht. Wij gaan nog een dagje terug naar Essaouira aan de kust, want we vonden het een hele leuke vissersplaats, ook een stad met kunst en cultuur. Er is een camperplaats waar je kunt overnachten onder aan de duinen en dat lijkt ons wel wat. We pakken vandaar de fiets en rijden naar het centrum en slenteren hier dan wat rond, doen wat inkopen o.a. kruiden en zoethout, bij de koop en kregen we kruidenthee op het terras aangeboden van de verkoper, de thee werd met een lange straal in de glaasjes geschonken en weer een paar keer terug gegoten, een hele ceremonie, grappig hoor en dit op het leuke binnenplein, waaraan deze winkel is gelegen, er werd muziek gespeeld, met bijzondere muziekinstrumenten, heel leuk en gezellig. Na het middageten wandelen we langs het strand waar de toeristen een ritje op een dromedaris paard pony of quad door de duinen kunnen maken. .Ook is het hier een eldorado voor kite-surfers, want hier staat altijd een stevige zeebries en is dan ook een super leuk gezicht! We genieten van ze terwijl wij een cappuccino drinken, we zien eigenlijk hier op dit terras alleen maar Europeanen en wat verbaast ons, hier worden zelfs alcoholische dranken geschonken, wij zien witte wijn in koelers Heinekenbier en nog een onbekend merk, trouwens bij de Carrefour hier hebben ze een apart gedeelte waar ook alcohol verkocht wordt, en niet veel duurder dan in Nederland . Terug bij de camper komt er een hele groep camperraars van 15 Spanjaarden erbij staan, zodat er hier wel 30 campers staan en we zijn echt niet de grootste hoor !................... 30-12-2014…..We vertrekken op tijd en gaan nu naar Marrakech kopen onderweg bij een markt nog wat groenten en fruit. Het is een mooi glooiend landschap ook staan er vele Argania bomen en bij een zien we er geiten in de boom, wat een leuk gezicht! Die zijn gek op de bladeren en vruchten van deze boom maar de vruchten worden ook gebruikt om argania-olie van te maken, dat gehaald wordt uit de pitten en wordt gebruikt in cosmetica, in medicijnen en in de keuken.( een soort haarlemmerolie? Ha,ha ) Het went trouwens om de mensen te zien in hun aparte lange pijen met puntmutsen, de vele oude brommers met vader ,moeder en kind kinderen er tussen, de paarden en ezels-karren en Mitshibushi-vrachtwagentjes heel hoog opgestapeld met van alles, maar nu wij dichter bij Marrakech komen zien we ook veel luxe auto’s en mooie huizen .We arriveren in Marrakech waar we morgen de oude stad willen bezoeken. 31-12-2014 Na een rustige nacht even de omgeving in ons opnemen en na de middag met een taxi naar het grote plein het,, Jemaa el Fna plein,, geheten in de stad Marrakech waar het volgens ons zou moeten gebeuren, om 24.00 uur. Het grote plein is waar s,morgens een grote markt wordt gehouden waar je noten , dadels prachtig uitgestald kunt kopen heerlijk vers geperst sinaasappelsap vele karren hoog opgestapeld , je kon je handen met henna laten beschilderen en als iemand nog gebrek heeft aan een ,,nieuw,, gebit deze kan je hier kopen, je moet ze eerst even passen , want ze liggen hier kant en klaar (ha-ha!) en s, middags is het eigenlijk een grote circustent met al die straat artiesten, we keken onze ogen uit apen aan touwtjes(erg) slangenbezweerders. Wij kregen meerdere mails dat Erika op reis hier was met haar programma, dus hebben wij op uitzending gemist gekeken, zodat wij kunnen zeggen dat de werkelijkheid toch wel iets minder rooskleurig is en wij minder gastvrij/vriendelijk benaderd werden dan Erika, maar zij en haar team zal vaker en meer geld gegeven hebben. Zodra wij ons toestel pakken word de hand opgehouden, maar mochten zij zien dat je een foto van hen hebt genomen dan kun je hem wissen, of alsnog betalen en dan word het toch minder leuk. Pakken zo hier en daar een terrasje of een van de hoog gelegen dakterrassen in de zon en genieten van de mensenmassa en eten avonds een Tajine, maar gelukkig hebben zij ook hier terras verwarming want de avonden zijn toch wel fris zodra de zon onder is, is het koud, de nachten zijn hier rond de 5/9 gr en vaak ook vochtig. Wij liepen ook door de medina, vele smalle steegjes /straatjes de historische wijken binnen de stadsmuren en vragen waar de leerlooierijen zijn en worden dan mee genomen naar een van de leerlooierijen waar 65 gezinnen van een Berber familie wonen en werken van jong tot het einde zullen wij maar zeggen. Bij binnenkomst krijgen wij elk wat mint blaadjes tegen de geur die nog al sterk aanwezig is, zien de mannen met lieslaarzen in de putten staan en ergens in een donker keldertje nog iemand de huiden ontdoen van de laatste vacht, met een houding waar je niet oud mee word, maar wij gaan verder en kijken nog op een andere locatie waar de huiden worden gespoeld /gedroogd, o ja men verwerkt hier Koeien/ Kameel/dromedaris/ Schaap en geiten- huiden tot eindproduct zodat de excursie in een winkel eindigde en wat wij natuurlijk al vaker zagen kwam ook hier weer naar voren een poef/ kameelzadels/ /tassen maar wij zijn Holanders en kijken en niet kopen, maar ook hier bleef men zeer beleeft en drong men zeker niet aan, daarna werden we binnengeloodst in een kruidenwinkel voor allerlei kwalen, en voor de body alles op natuurlijke basis. We lopen door de soeks in de smalle straatjes met allerlei artikelen van leer, vele slippers textiel, sieraden, koperwerk, manden, je kijkt je ogen uit, maar je kunt niet overal rustig lopen omdat de mensen op brommertjes er ook door het publiek heenreden en ook de mensen met handkarren , gek werden we ervan..... De dag loopt inmiddels al aardig naar het einde dus weer richting plein en pakken nog maar eens een terrasje en raken aan de praat met Duitsers die in Oostenrijk wonen en werken, zodat het dan toch snel 24.00 uur word maar hij wil perse het nieuwe jaar in luiden met bier dus, gaan zij op zoek naar een bar waar wel alcohol word getapt, wij naar het midden van het plein tot nu toe geen enkele knal gehoord ook geen vuurwerk wel een man in wit gewaad op een paard een gejuich , dat was het….. wat een verschillen dan toch in de wereld, voor ons nu 2^e keer in een ander werelddeel en elke keer weer anders maar onze gedachten gingen wel naar New Orléans 15 jaar geleden waar het eigenlijk net als thuis een happening is. NIEUW JAAR!!!!!!!!!!!!!!! 2015!!!!!!!!!!!.

1 Januari 2015 Al vele digitale Nieuwjaarswensen in de vorm van kaarten en foto’s en whats apps gekregen! een ieder heel Hartelijk Dank! Deze dag gaan we op de fiets ( er zijn goede fietspaden) naar Menara; een heel groot park van bijna 90 ha met vooral olijfbomen en fruitbomen, met midden in het park een enorme vijver die in de 12^e eeuw werd gegraven, en als reservoir voor de sultans moest dienen. In de 19^e eeuw werd het park opnieuw ingericht en bouwde men er een paviljoen, met piramidevormig groen pannendak, gebruikt door de sultans voor hun romantische ontmoetingen. Wij hebben hier dit alles bezichtigd , prachtig gelegen met schitterend uitzicht naar de besneeuwde toppen van het atlasgebergte. Later zaten we even op een bankje naast een Marokkaanse vrouw en haar zoontje met die mooie donker bruine kijkers van hem en vroeg hoe hij heette Mehmed zei de moeder, waarna ik(Marion) spontaan een zoentje kreeg, zo lief… We fietsen weer naar onze camper.

2-01-2015. We fietsen naar de Koutoubia Moskee welke we als niet moslim niet in mogen, er komt een man op ons af een officiële gids, die in dienst is van de regering ( stadsbestuur) en leid ons rond door de wir-war van de straatjes, met de huizen van de Berbers en zo vertelde hij dat je de officieel geregisterde kledenmakers allemaal rechts boven op het voordeurkozijn een wit plaatje hebben met een eigen nr evenals het familie wapen wat je o.a terug vind in het scharnier op de buitenzijde van de voordeur, wij zullen het maar het familiewapen noemen, wat op de voordeur staat afgebeeld kan ook uitgesneden of met siersmeedwerk zijn aangebracht en dit is dan ook altijd weer in de kleden terug te vinden, zodat men dus altijd de maker kan achterhalen. Hij vertelde ook dat de kleden over de hele wereld worden geëxporteerd en de makers geen belasting hoeft te betalen. .Marion wijst naar een bijzonder huis en hij vertelde dat modeontwerper Yves Saint Lauret daar woont, het was voor ons een zeer leerzame rondleiding, de gids was zo nu en dan aan het bellen zodat wij al voelden aankomen dat wij naar een bedrijfje gingen en wel, het blijkt een tapijtenhandel waar wij heen geloodst werden onder het genot van een glaasje muntthee werden diverse tapijten uitgerold, wat voel je je dan bezwaard.…We vertelden dat we ze knap gemaakt vonden, maar geen interesse hadden in een tapijt en ze bleven vriendelijk gelukkig en wij gingen weer ons eigen weg door het labyrint van de straatjes. .Ook zijn er hier in de smalle straatjes Riads te huur een soort B&B. We kwamen nog langs hotel Mamounia, hier logeerden o.a. Churchill, Rita Hayword, Sylvester Stallone. Het pronk en droomhotel van Marokko voor de Jetset , hoge adel etc. .Na een flink stuk wandelen kwamen we bij het Paleis Bahia welke uit twee delen bestaat, met mooie bewerkte bogen en binnenplaatsen, met fonteinen en mooie Jasmijnbomen, sinaasappelbomen en cipressen het hele complex is uitgevoerd met zeer mooie materialen zoals marmer en cederhout ook prachtige beschilderde houten plafonds wat deed denken aan de schilderingen uit Marken. We prijzen ons gelukkig met het mooie zonnige weer wat nimmer verveelt.

3-01-2015 We verlaten Marrakech na deze hectiek verlangen we weer naar de natuur, we hadden gehoord van Belgen dat er een prachtige weg was naar de watervallen van Imouzer des Ida Outane richting Agadir door de bergen en wat goed te doen moet zijn voor ons en dat is Kaassie voor Klaassie dus laat ik nu Klaas aan het woord want de Dolfijnpraat doen we samen. Wel we rijden de stad uit richting het westen via deN8 en verlaten deze weer na27 km richting Imi n Tanoute, van hier naar Assafid, wat weer +-170 km zuidelijker aan de N8 is richting Agadir, van hier zouden wij naar de watervallen van Imouzzer des Outanane gaan. De Garmin geeft aan dat wij via Agadir moeten, maar dit is 180 km om en zoals de Belgen al vertelden, moet dit ook kunnen via de P1004 dus proberen wij het. Het is een smalle maar goede weg, wel veel klimmen en dalen met de daarbij behorende vergezichten en wij verbazen ons er toch elke keer weer over hoe groen het nog steeds is, veel bomen; o.a. olijven en Arganiabomen, Cactussen en natuurlijk de kleuren van de bergen rood geel grijs en dit met de vele kleuren groen is elke keer een schitterend schilderspalet, wat we niet onder woorden kunnen brengen. Maar wij rijden verder, plaatselijk is hier nog steeds te zien hoe sterk water is, de weg doorbrekingen zijn wel hersteld, maar het merendeel van al het zand en puin ligt nog op de wegen, zodat het zo nu en dan echt laveren is om de groten brokken gesteente, we moeten steken in de haarspeldbochten om er door te komen….. ja, soms zelfs 2 of 3 keer en stijgingen van 10 tot 13 % en rijden hier dan ook veel in de 2^e versnelling en kan ook ik genieten van al het moois om ons heen, maar wat doet ons oude beestje het goed! wat zijn wij trots op onze MB 8-13 uit 1983, ja ja het gaat soms niet snel maar waarom zouden wij snel!!!!!!!!!!! Wij rijden verder en verder en zien wel de Finish in het scherm van de Garmin en onze kaart geeft wel wat wegen en dorpjes, maar niet waar wij nu zijn, zijn wij verdwaald???? Als wij het vragen is het enige wat wij kunnen verstaan Agadir dus rijden wij die kant maar op tot wij plots weer een weg in het scherm krijgen en dan bij de watervallen aan komen, maar nog niet op de camper locatie, schieten wat plaatjes en zoeken de camperplek welke wij echter niet vinden en het begint al te schemeren, dus zoeken wij een plekje voor de nacht en vinden deze in een dorpje bij een soort groene - kruis gebouwtje. Wij zijn nog aan het inparkeren komt de beheerder al en wij maken duidelijk met gebaren dat wij hier willen overnachten, Dat is prima maakt hij duidelijk en laat ons nog zien waar de toilet is enz., maar wij proberen hem duidelijk te maken dat dat niet hoeft, zodat wij hem maar mee naar binnen namen en het voor hem duidelijk was, en de duim om hoog ging, tja gebaren zijn vaak toch wel een redmiddel. 04-01-2015 Wij hebben hier heerlijk geslapen wat is het hier s’ nachts stil heerlijk. Marion heeft altijd wel eten in de vriezer dus broodje in de oven en wij hebben ook hier weer een heerlijk ontbijtje, al etende komt er een herder langs met schapen en geiten, waarna wij weer verder gaan. Hebben nieuwe coördinaten ingevoerd nu via de P 1001 naar een camping in Aourir en rijden en rijden, zien nu toch echt de afstand tussen de Finish en camper kleiner worden op het scherm en de omgeving maar mooier en mooier en de wegen slechter en het wordt zo nu en dan echt tricky…… zodat Marion op een gegeven moment zegt Klaas het is wel zo, als wij gaan – gaan wij samen, waar wij dan beiden weer hartelijk om kunnen lachen. Stoppen hier en daar even om alles goed in ons op te nemen. Op een gegeven moment hebben wij niet meer dan 1a 2 cm ruimte bij de luifel en zeggen het moet niet erger worden anders loopt het niet goed af, maar kijkend op de navigatie zien wij dat het niet ver meer is naar de camping en komen na 81 km op de plaats van bestemming een pak van ons hart. . Als wij aankomen, vragen zij verbaasd of wij uit de Valley komen, gezien onze afmetingen en de toestand van de weg , na overvloedige regenval. ja ja en gaat de duim weer omhoog. Wat blijkt wij hebben de Paradise Valley gereden wij hadden hier nog nooit van gehoord, toen wij het opzochten lazen wij dat hier in de 60 er jaren de Hippies naar toe trokken en zich hier massaal vestigden onder hen ook veel kunstenaars, zij vonden het hier zo betoverend mooi dat zij het de naam Paradise Valley gaven. Wij reden van noord naar zuid, nu is dit op zich niet zo bijzonder, maar wel als je vanuit Marrakech via deze route komt, blijkt nu. Het is een mooie camping met een Marokkaans Duitse eigenaar zodat het sanitair hier erg netjes is en vooral schoon. Voor degenen die benieuwd zijn naar meer fotootjes kijk even op google naar Paradise Valley Marokko dan kun je een echte indruk krijgen en hoeven wij niets meer te zeggen.

Wij verblijven hier voorlopig wel even om de omgeving wat te verkennen en een deel van deze tocht nog eens over te doen met de motor. Ook hier ontmoeten wij weer landgenoten die hier vaker zijn geweest zodat wij weer meer info krijgen, een erg gezellig stel en wij genieten erg van waarvoor wij hier zijn. Tijdens ons verblijf hier komen en gaan er mensen en groepen o.a een groep van 15 Fransen die hier 2 nachten blijven een koppel van de 40.000 die hier de laatste jaren met de winter heen trekt, ja zij moeten weer verder, ook komen er verschillende mensen met handel aan de deur zoete pinda’s [ Ben wat voor jou man, heerlijk],kokosamandel koeken welke geweldig lekker zijn, dus het trommeltje is weer gevuld, verschillende soorten olie,een groente boer een met Isolatie dekens voor op de voor en/of zijruiten enz hij maakt voor ons een nieuwe hoes voor het reservewiel die nodig aan vervanging toe was .en zo vullen de dagen zich dan weer. Wij snappen niet veel van het Berbers en Arabisch wat hier gesproken wordt en ook het Frans is voor ons moeilijk te verstaan en zijn dan ook blij als wij Hollanders spreken, hebben hier contact met een stel dat al 12 jaar in Frankrijk woont en klaas heeft al een wandeling met hem gemaakt en zijn over en weer bij elkaar om een bakkie geweest erg gezellig

WWtjes,

Nu wij zuidelijker rijden zien wij ook meer reparatie stukken in de wegen als gevolg van de zware regenval hier. Klaas blijft zich verbazen over de manier van bouwen, zo zien wij dat de betonstenen die men hier gebruikt op de bouwplaats gemaakt worden en de beton die men zelf maakt heeft geen enkele kwaliteit, kan mij nog herinneren dat wij vroeger 1967/70 beton maakten, wij alles met emmers moesten afmeten: 3 grint 2 zand 1 cement en ¾ emmer water afhankelijk van hoe nat het zand was., maar hier rommelen ze maar wat aan.Net al met de dekking van betonijzer men trapt het wat naar beneden als het boven de beton uitkomt Dan hebben wij het ook nog niet over de bekisting gehad. Maar waar maak ik mij druk over??Wij zien nog mensen de was doen in de rivier of op speciale openbare wasplaatsen, waarover wij ons ook verbazen is hoe men hier met de dieren in zijn algemeenheid omgaat, en dit komt door dat wij niet snapten dat men de herder zich nooit druk maakt om zijn beesten lans de snelwegen, o.a ezels koeien paarden wel men heeft de voorpoten met een stuk touw van max 15/20 /25 cm bij elkaar gebonden zodat ze niet kunnen rennen en soms dan ook nog met een van de achterpoten zodat het beest met 3 poten niet kan wat hij wil en dan is rennen er niet meer bij natuurlijk. Het lijkt ook mode te worden om gekleurde koplampen te voeren. De politie hier op de gemeentegrenzen begin/einde van de stad, dorp controle uitvoert en bijna alle Marrokanen stilstaande houd, voor controle voor van alles en men volgens de geluiden onder de camperaars, moeten zij ons doorlaten en vooral vriendelijk zijn, daar wij voor extra inkomsten zorgen. Wij kwamen er achter dat er hier 2 grote bedrijven zijn die flessengas leveren toen wij hier in Aourir de rode fles wilden ruilen, nee wij hebben hier alleen blauwe en nee die rode kun je alleen op de lijn Marrakech Essaouira inleveren dus noord Marokko, zodat wij de komende maanden ruimte voor 2 flessen moeten maken.