DOLFIJNPRAAT 11 17-03-2015

Ait Benhaddou wij verlaten de camping na 3 dagen weer, een mooie tijd hier gehad met prachtige wandelingen en motorrit en nog steeds mooi weer, wij rijden via de N 10 richting Tazenakht is ook weer een scenic route volgens de kaart met een uitzicht punt op 1700 m hoogte, daar aangekomen zien wij gelijk mensen met gi-ga foto lenzen lopen en zeggen tegen elkaar vast vogelaars of iets van dien aart en wat blijkt zijn het inderdaad vogelaars uit Belgie en Nederland die een 10 daagse reis maken, ho sorry maar wij moeten weer verder, zegt zij nog snel, wij genieten nog even en vervolgen de weg weer en vinden in Tazenakht waarbij het politie /postkantoor een overnachtingsplek is en er komen nog 2 campers bij later op de avond, zodat wij niet alleen stonden.

18-03 wij rijden weer via de N 10 nu richting Taroudant maar willen nog wel even stoppen in Taliouine Deze stad staat bekend om de Saffraan die hier geteeld wordt, de rode stempels worden gescheiden van het lila plantje en na het drogen leveren 100.000 bloemen 1 kilo saffraan, terwijl 1 gram genoeg is om 7 liter vloeistof te kleuren. Saffraan wordt gebruikt in het eten, als verfstof voor tapijten en aardewerk, en voor het kleuren van haar en handen van de bruiden. Wij waren erg vroeg zodat het meeste nog gesloten was en het was erg koud en de lucht voorspelde niet veel goeds wij dachten eerst aan zandstormen maar denken achteraf dat het dichte mist was nog wel alle ventilatie roosters dicht geplakt met ducktape maar dit bleek dus achteraf overbodig, zodat wij zijn door gereden naar Taroudant waar wij een plekje vonden bij de stadsmuur, ook camperplek met meerdere campers voor een kleine vergoeding, en vrijdag hopelijk de stempels kunnen halen. Voor het eerst een regenbui, wat is dat ? en na even nakijken is het 92 dagen geleden dat het had geregend, hebben wij toch even mazzel!

20-03-2015 Het is weer Dy Day voor ons 10 uur zaten wij op kantoor Wat schertst onze verbazing, met de formulieren die we al hadden gekregen met onze pasfoto’s, hoefden we geen stempels in ons paspoort omdat we hiermee al geregistreerd staan bij het ministerie. Dus met 10.min. stonden we al weer buiten. De plu gaat op en wandelen naar de camper. We gaan weer verder en zien we zowaar Ellie en Piet rijden, dus gestopt weer bijgepraat en kennis gemaakt met hun kleinzoon en dochter, zij was ook zeer enthousiast over Marokko, vooral de cultuur vertelde ze. (die met hun een tijdje meereisden en werden weer terug gebracht naar het vliegveld van Marrakesh). Het is weer droog geworden en gaan wegnr. R109 in Zuidelijke richting en wederom weer door de bergen en overal zijn ze weer anders in dit gebied met geplooide aardlagen in schakeringen van oker, geel en violet, zo apart! Na de bergpas op1692m. volgen verschillende oasen met de palmbomen, dit is echt een exotische aanblik en houden maar niet op met foto’s nemen. Na 215 km. arriveerden wij op de camping Hayda in Ta Ta Een leuke terras- camping, kleinschalig met mooi uitzicht naar de rivier met de palmbomen en de bergen en de stad op 2km. afstand. Om een indicatie te geven van de kosten van deze camping: € 8.50 met stroom en internet per camper, douche € 1.00 pp. Je kan ook kiezen voor broodservice, super toch!

21 Maart Inmiddels kennis gemaakt met verschillende camperaars , wat ons opvalt steeds weer, of de mensen komen hier heel wat jaren of het is een keer en niet meer, zo krijgen we vele tips de mensen die hier vaker zijn geweest en wat er leuk is hier om te zien wat wij nog niet wisten. Verder is het vandaag wasdag en Klaas fiets naar de stad om het een en ander in te slaan.

22 Maart 2015 We fietsen s’ morgens naar het stadje en fietsen over de rivier Wadi Tata naar de moderne stad met brede staten en waar de vrouwen in kleurige gewaden lopen en later terug naar de camping weer over de Wadi Tata die de plantage irrigeert, waar we een tankwagen zien water inladen en waar even verderop vrouwen de was doen…s’ Middags lopen we door de droge rivierbedding prachtig uitgesleten door het water door de eeuwen heen, naar het oude lemen dorp, waarvan de meeste huizen zijn gebouwd, ook al weer 300 jaar oud, waar de campingeigenaar geboren is, door de smalle staatjes, omhoog en omlaag

23 Maart 2015 We stappen op de fiets en gaan naar verderop gelegen dorp en onderweg komen wij 2 vrouwen tegen met grote bossen takken op hun rug en knikken ons vriendelijk toe. Ook bij het foto’s nemen onderweg komen mensen naar je toe en geven een hand en heten je welkom, waar maak je dat mee? nou hier dus, de mensen in dit gebied staan er bekend om dat ze super vriendelijk zijn. Je ziet ook meer mensen met een donkere huidskleur,( zo ook de jongen op deze camping ontzettend vriendelijk , blij en ziet zijn werk, maken we wel anders mee).Ons doel is naar Agadir Lehna te gaan, een dorp 3 km verder, want daar is een waterklok te zien, wat stamt uit de jonge steentijd. Daar aangekomen ook op aanwijzing van mede camperaar , want de wegbewijzering is niet helemaal duidelijk, was nog de vraag waar is de waterklok? Zodat we weer het spelletje hints moesten toepassen… Klaas hield ons flesje water bij zijn horloge en toen snapten ze het ha ha en werden we voorgereden door de smalle zandstraatjes en kwamen we aan bij een lemen gebouwtje met 4 stokoude mannen, de jongen die ons hier heenbracht brabbelde wat tegen een van de mannen die ons verwelkomden met een stevige handdruk en een soort tovenaar werd, voor ons gevoel, hij pakte een kleedje van een pionvormig deksel en verwijderde deze en zagen toen een metalen schaal met water met daarin drijvend een kommetje met maatverdeling aan de binnenkant met in het hart een piepklein gaatje, nu was het ons niet geheel duidelijk, maar vermoeden dat het schaaltje gevuld wordt met water tot een bepaalde maatvoering, is het water uitgestroomd tot een lager niveau, dan heeft men een x- aantal kubieke meters op zijn/ of haar land gekregen.

.24-03-2015 7.30 uur, ja de zon brand alweer op het voorraam wat is dat toch geweldig hier altijd mooi weer, soms wel wat veel wind en koele nachten, maar altijd zon zo ook nu dus. Even afrekenen gedag zeggen bij de landgenoten, tja dat doen wij altijd als wij in contact geweest zijn met medecamperaars net als dat wij ons dan altijd voorstellen aan de naaste buren welke nationaliteit men ook heeft .En soms krijgen we weer een adreskaartje van mensen die tzt nog eens een zelfde rit willen doen als wij, je weet maar nooit hij is o.a ook groot liefhebber van de Dakarrally en motorsport dus je weet maar nooit.. Maar het wordt tijd om de route te vervolgen dus zoeken wij de N12 weer op richting Foum-Zguid 1400 km dus wij hebben even te gaan, onderweg zien wij zandstormen en mist of is dat ook een zandstorm??? Onder weg veel weggespoelde bruggen dus ook veel omleidingen, van klein tot heeel groot en dan natuurlijk een graffel pad en dan gaat het tijden van kaboem boem boem enz maar, men is druk doende dus volgend jaar zal het weer een pracht weg zijn zeggen wij dan maar,.maar ik moet het stuur wel goed vast houden daar er een strakke wind staat en veel rukwinden, maar goed wij komen dan toch bij camping Sable D’or in Form-Zguid aan, wij zijn de enige klanten hier, dus lekker rustig, hier heb ik dan ook gelijk de ventilatiekanalen dicht gemaakt, ivm stuifzand, daar de verhalen over Saharazand niet te beschrijven zijn.

25-03-2015 wij hadden het plan om s’morgens eerst even een douche te nemen maar zo als gebruikelijk hier weigerde hij elke form van dienst, dus de eigenaar op zoeken, dus bleek in geen velden of kamer te vinden, dan vanavond maar, geld in een zakje gedaan en dit in de hordeur gestoken. En net voor wij weg rijden komt hij aan lopen, had het geld gevonden maar was even naar de Souk markt, tja moet ook gebeuren natuurlijk. Wij vervolgen deN12 richting Zagora de plaats waar wij het bord Timbouctou 52 dagen per kameel zien, wat herinnert aan de grote karavanen die door de Sahara trokken en wij hier ook oversteken naar de N9 wij willen de Sahara in en die begint waar de nu N9 stopt in Mhamid en hier staat het bord nog 50 dagen wat dus wil zeggen dat men in het verleden 2 dagen nodig had om van Zagora , om hier hun voorraden in te slaan, in Mhamid te komen. Maar zover zijn wij nu nog niet, wij gaan eerst nog sterren /maan en zon kijken bij een hotel van een Duitser met de naam Kasba Hotel Sahara Sky in de Dunes de-Tinfou. Hierbij gebruik makend van een menu is het gratis overnachten met de camper en sterren, maan en zon kijken met zeer geavanceerde kijkers(meadetelescopen) en dat doen wij dan ook. Dit is voor ons de eerste keer dus wel spannend wat wij te zien krijgen, het was nog even spannend hoe laat de wind zou gaan liggen, de eerste gedachten van de gids was mogelijk vroeg in de ochtend, daar het veel te hard waaide, maar goed hier kwam hij gaande het eten op terug en mochten wij dan om 22.30 uur naar boven, wij kregen nog wel mee, ons goed warm aan te kleden daar het ook hier flink afkoelt, dus wij gekleed in motorpak naar het dakterras, wat een kijkers met een diameter van 30 en 40 cm de ene geheel pc gestuurd de ander met een diameter van 30 cm was zeker 1,5 ml en handmatig te bedienen en wij kennen zeggen geweldig, de astronoom was een Belg dus dit maakte het voor ons wel makkelijker te begrijpen wat hij allemaal te vertellen had, maar ging ons toch veel te diep op de materie in, maar weer een ervaring rijker .

26-03-2015 Wij worden om 8.30 weer verwacht om de zon te bekijken, dit geschied van af het terras op de bg eigenlijk om het hoekje van de deur, heeft hij weer 3 totaal ander kijkers klaar staan, ja geweldig om de zon te zien maar moeilijk alles op papier te zetten maar ook dit was weer een belevenis voor ons. Na het afscheid vervolgen wij de N9 weer ook deze weg is in reconstructie dus veel graffel, maar ook stukken die net gereed zijn, onder weg kopen wij nog oordruppels voor Marion die oor pijn heeft en die druppels blijken te helpen dus probleem op gelost na 7 dagen en Klaas moest er aan geloven hij krijgt een blauwe doek die hij om het hoofd moet draaien, wij gaan weer verder en na totaal 281 km komen hier stopt de N 9 dan ook, en gaat verder de dessert in als graffelpad en na 100 meter komen wij aan bij camping Laboussolele, op een berg +_ 6/8 meter hoog, zodat wij uit kijken over een stukje steen Sahara in het plaatsje Mhamid en zien hier de zon onder gaan in de Sahara alleen jammer dat hij op komt achter het dorpje Mhamid, maar je kan niet alles hebben toch. De temperatuur is hier zo rond de 28 gr niet veel wind net lekker, dus wij blijven hier wel vast wel even.

28-03-2015 Om 5.45 ben ik wakker niet veel later komt Marionnetje ook wij willen de zon zien op komen, tja ik moet zeggen het viel mij vies tegen, had er een hele pet van op maar hij kwam van achter het dorp op, dus huizen enz zelf dacht ik dat hij gezien vanaf onze stek iets meer oostelijk zou op komen maar het is zo, ook de kleuren vielen ook wat tegen, maar wij zijn nog niet thuis dus er komt vast nog wel een gelegenheid, verder hebben wij vandaag niet veel gedaan, nou ja wij hebben nog een 4X4 en Dromedarissen safari geboekt voor morgen, wij gaan met de camping eigenaar de Dessert in vertrek om, 10.00 uur en thuiskomst +- 18.00 uur verder vermaken wij ons met lezen en kijken naar de in en uitgaande 4 x4 auto’s, karavanen dromedarissen van de Dessert maar boven al genietend van het geweldige weer, zon en niet benauwd..

29-03-2015 D- Day

Vandaag om 10 uur gaan wij op een 4x4 en Dromedaris -safari hebben er erg veel zin in. Wat ook erg fijn is, de eigenaar die goed Engels spreekt is de chauffeur en gids en wij kunnen het erg goed met hem vinden. Als klaas om halfnegen de eigenaar Abdov ziet vraagt hij en ben je al zover wel dan antwoord klaas met je weet jij hebt het horloge en wij hebben de tijd, Ha ha welk spreekwoord wij van hem hebben geleerd, ja jullie weten klaas moet dollen, dus ook met die Marokkanen en zo lachen wij wat af, ja het is bijna tijd, nee wij hebben nog een uur, maar nu blijkt dat ook hier de klok een uur naar voren is verzet, dus op schieten Marion. Om 9.00 uur stappen wij in een Nissan patrol 4x4 een comfortabele auto maar de weg is minder nou, ja weg nu die is hier natuurlijk niet, het is een Dromedarissen /Ezel pad en de eerste 55km is het grotendeels een stenen dessert ,welke eigenlijk dor en kaal zou moeten zijn maar heeft nu een lichtgroene kleur komt door de vele regen en dit geeft de nomaden een rustig jaar, men hoeft nu minder te trekken daar er voedsel genoeg/ in overvloed is. Wij stoppen regelmatig voor wat drinken kijken en natuurlijk wat F&F schieten en Marion en ik wisselen zo nu dan ook even van plek, dit is verre van comfortabel over al die stenen…. .Na ruim 2uur zijn wij dan in de zand duinen en rijden wij naar het bivak . klaas vliegt gelijk de duinen in even de sfeer op snuiven hoor. Dan worden we hartelijk verwelkomt in de nomadentent met thee met koekjes en pinda’s Na de thee klimt eerst Marion in het zadel, je ziet haar genieten, dan mag ik, staat dat beest eindelijk, blijken de riemen niet goed vast en kieper ik er bijna af, lachen natuurlijk en dan gaan wij eindelijk, na 50 m zie ik Marion al naar de rug grijpen ( ze had al 2uur wat te stellen gehad in de auto), duurt dit 2 uur vraagt ze, wel dat is wel de bedoeling zeg ik na +_1km zijn wij maar omgekeerd, het is jammer wij hebben het geprobeerd maar het ging niet heel jammer. Klaas is nog wat de Chegaga- duinen in gegaan en Marion is in de nomadetent een tijdje op wat gaan liggen. De kok is begonnen met het meegebrachte eten gereed te gaan maken, wij kregen salade met gegrild vlees op spiesjes en heerlijk gemarineerd en fruit toe. O ja er stond een trommel dus vroeg Marion zoude jullie wat muziek kunnen maken? Waarna de de kok en Abdov samen zongen en trommelden en wij samen het ook mochten proberen, leuk! waarna wij weer naar de camping zijn gekeerd Marion voelde zich alweer redelijk goed en Abdov was erg galant naar haar toe, zodat ik op een gegeven moment toen ik uit de auto stapte vroeg, blijf je wel wachten, of moet ik de contactsleutel er maar uit halen Ha ha. Het was een mooie dag jammer dat de rit op de Dromedaris zo kort was, maar kijken toch op een geslaagde dag terug S’avonds zitten wij nog lekker buiten tot laat met een glas Pastis met water aangelengd, tja het bier is al een tijdje op en is hier in de omgeving ook niet te koop, en Marion haar Amoretto slinkt ook al aardig maar dit is een goed alternatief, toch, welterusten.

31-03-2015 wij nemen afscheid van de mensen hier, maar zullen zeker nog wel aan deze plek terug denken; mooie plek gezellig en geweldig weer, geen zandstorm gehad! s’nachts een heerlijk fris windje +_ 10 gr, overdag tussen de 30/36 gr met een zacht briesje, dus voor ons een superplek alleen is het sanitair hier echt Marokkaans maar dat hebben wij dan ook zelf. Wij rijden de N9 weer terug, daar wij aan het einde van de weg stonden en rijden weer richting Zagora vanwaar wij richting Ouarzazate rijden ja en wij hebben weer zo’n groene route uit gezocht, de Valee du Draa maar beseffen ons ook dat sommige van de lezers wel zullen denken gaan ze weer de bergen in , ja hier kunnen wij echt geen genoeg van krijgen die geweldige vergezichten kleuren de ongerepte natuur super mooi! Ook in deze Draavallei de vele palmbomen, de oasis en de prachtige lemen kasba,s welke ook wel de kashba-route genoemd wordt. Wij vinden een camping in Agdz een goede camping met zwembad waar wij een duik nemen en staan ook nu weer tussen de palmbomen, met op de achtergrond weerde bergtoppen die s’ avonds regelmatig van kleur veranderen.

01-04-2015

. Om 10.00 uur hebben wij een afspraak om de kasba hieraan te bezoeken, wat de eigenaresse (van oorsprong Francaise) doet, de kasba is al 250 jaar in familiebezit van haar Marokkaanse man en wonen er zelf in. Ze sprak ook Duits en Engels en vertelde over wat er groeide en bloeit in de tuin, n.m vijgen/ amandel sinaasappel/ kweeperen/granaatappel –bomen, druiven en voer voor de ezels .Daarna hebben we de riante kasba bezocht, waarvan een gedeelte als gastenverblijf. In 1995 is het gerestaureerd onder leiding van een Duitser met duitse studenten en een hollandse student, welke het leembouwproces graag onder de knie willen krijgen. De uitleg was zeer interressant, de vertrekken zijn vaak lang en smal, vele met vrolijk beschilderde plafonds. Men had geen meubels maar zitten altijd op de grond omdat dit het koelste was (is), ook gaan de deuren in gedeeltes open i.v.m. de warmte buiten te houden.

2-04. Naast de camping loopt er het karavanenpad waar men vroeger met de Kamelen over liepen als zij naar Zagora gingen en waar zij hun voorraden weer aanvulden , om naar Timboektoe te gaan. Wij zijn via dat pad een stuk gelopen naar de rivier de Draa, onderweg werkten de vrouwen in hun ,,volkstuintjes” om groente te plukken en groen voor hun trouwe viervoeter de ezel, die dan ook regelmatig langs ons kwamen, altijd vriendelijk zwaaien of met gebarentaal iets zeggen, wat worden we hier toch blij van! Het uitzicht was prachtig eerst door dit palmenbos, de vruchtbomen, de heerlijke geur van de sinaasappelbloesem en nu het uitzicht naar de snelstromende rivier de Draa met de kegelvormige berg op de achtergrond . Terug op de camping waren er Hollandse buren en wisselen we onze ervaringen weer uit.

3-04 We vertrekken weer over een bergpas de Tizi-n-tinififftpas op1660m. hoog en met vele haarspeldbochten, wat weer kicken is ! over de N9 naar Ouarzazate naar een camping vlakbij de stad. We gaan hier eerst inkopen doen bij een kleine supermarkt, omdat hier in het Zuiden geen Marjanes of andere grote supers zijn, maar deze is ook goed. Later naar de Taourirtkasba, waarvan we maar een klein gedeelte van de megagrote kasba konden zien, wat heel jammer was, deze had ook veel last gehad van de wateroverlast van November 2014. Aan de overkant zijn de Italiaanse Andromedastudio,s waar we erg genoten van alle decorstukken voor vele fims, heel knap gemaakt.(net echt).

4-04. Op weg naar de Atlasfilmstudio,s waar vele wel honderden bekende films zijn en nog worden opgenomen, dit is een gok want als ze filmen hebben we pech, maar dit was gelukkig niet het geval! De studio,s bestrijken een 30.000 m2 groot stuk woestijn en voorzien in het levensonderhoud vaneen flink deel van de bevolking van deze stad. Het is leuk om te zien de strijdwagens o.a. die vanuit de film Ben Hur( de enige film die ik(marion) meerdere malen heb gezien, en de vele Egyptische decors en figuren in hollywoodstijl en Klaas maar tikken hier en daar en van oh, dit is gips en oh dit is plastic, vermakelijk om te zien! Het was en gezellige groep met nog meerdere koppels die een reisje hadden geboekt naar de 4 koningssteden en in hotels vertoefden. Ook was het hier en daar wel in verval ,dat mocht de pret niet drukken het was erg leuk om deze decors te aanschouwen. Van hier nog naar de Dimitri een kleine slijterij, jawel! Waar we dus nog zelfs pastis en amandellikeur konden kopen….We vervolgen onze weg en gaan over de prachtige weg de N10 langs het stuwmeer deze is in 1972 gevuld en wordt gevoed door de Dades en de Ouarzazate , die samen de Draa vormen en levert water voor de golfbaan en de palmbomen(deze verbruiken maar liefst 400 liter per dag per boom) en elektriciteit voor de vallei. Bij dit prachtige stuwmeer maken we een lunchstop om zo te genieten van dit mooie meer en omgeving. Later komen we aan op de camping in Skoura.

5-04.. Met de gids naar de Amerhildil kasba, nu horen we al zeggen alweer naar een kasba? Maar ze zijn allemaal weer anders en hebben er nog geen genoeg van. Ook weer heel interessant en een leuk verhaal in Engels erbij, bijv. op de vroegere bankbiljetten van hier staat deze kasba afgebeeld ook op onze fotosessie. Veel oude gebruiksvoorwerpen die in tact zijn, de werktuigen en zoals ook de oude keuken men bakt de ook nu nog ronde broden in een iglo vormige lemen oven.Ze hebben altijd een binnentuin groente/fruit en siertuin en een dakterras en dan natuurlijk altijd van leem, gemaakt van aarde en water en soms fijngehakt stro gevormd in een houten mal en in de zon te drogen gelegd, hele dikke muren om de warmte tegen te houden en het ventileert ook goed.. Daarna met de gids door een authenthiek dorp, ziet men vrouwen de was doen buiten er zijn waterputten, onverharde straatjes , palmenbossen en door de grote droge rivier , maar ook waar het water nog in stroomt en wat moet je ? we hebben geen keus achter de gids aan en fietsen maar door het water, wel stoer vond klaas het van mij. Verderop was een restaurant in een kasba met een prachtig panoramisch uitzicht naar het palmbos en de rivier , wat een superlocatie… waar we een heerlijk ver geperst glas jus Orange dronken. Weer op de fiets naar de camping en waar we de Paas vierden met een menu op de camping; salade, patat en spiesjes gegrild vlees, lekker!

Vandaag 5-04 2^e Paasdag en we hoorden dat diversen dit vierden met een brunch, ja Pasen kent men hier natuurlijk niet en gaan de gedachten uit naar Holland. Heel veel DOL-FIJNE Groeten Klaas en Marion.

.

.