Dolfijnpraat 8

Maandag 09-02-2015

Wij zijn inmiddels alweer een dikke week verder en staan ook nu weer op de zelfde plek, gelukkig nu geen autopech maar toch zit het weer even niet mee.

Maar laten wij eerst weer de weg vervolgen, vanuit Agadir rijden wij via de N10 een goede provinciale weg zouden wij zeggen, richting Taroudant camping Du Jardin waar Greta en Pieter ook zijn, onderweg zien wij een koppel geiten in de boom dus Marion er uit en maakt een paar leuke plaatjes van, zoals jullie op de Weblog kunnen zien, erg leuk Marion was er aldoor al op gebrand dit eens te zien en het geluk was met ons.

Nog geen 50meter verder was het echter even misgegaan met een koppel schapen en een personenauto welke op zijn kop in de berm lag, met een koppel schapen langs de weg en in de berm, triest gezicht, maar dat zal hier wel vaker gebeuren lijkt ons.

Wij komen na totaal een kleine 2 uur aan op de camping, alwaar wij werden op gewacht door Greta & Pieter met een heerlijk bakkie koffie en praten elkaar weer wat bij, het was weer erg gezellig.

De Stad Taroudannt;

Taroudannt is de oude traditionele hoofdstad van de Sousregio, met het hoge Atlasgebergte, nu met sneeuw bedekt op de achtergrond [ waar een koude wind vandaan komt] en is nog steeds een belangrijk handels en kunstnijverheidscentrum. De stad is vrijwel geheel door een 8 km lange en 6-8 m. hoge lemen muur omgeven en stamt uit de 18^e eeuw [ hier en daar wordt nu de muur gerestaureerd] en heeft naast talrijke torens en vestingwerken 5 poorten. Rondom de stad zijn olijven en sinaasappelplantages.

De volgende dag dinsdag 10-02 gaan wij met elkaar naar de stad en zij zijn onze gidsen, zijn hier al vaker geweest en weten de weg, zo komen wij snel op de leuke plekjes en bezoeken wij .o.a ook de timmersteeg zullen wij maar zeggen, Ha ha met allemaal kleine timmer bedrijfjes met voor onze begrippen verouderde machines maar toch ook een combinatie vlakbank/vandikte en met langgatboor mogelijkheid, dus kan ik het niet laten de werkplaats in te lopen en pak een steekbeitel en maak met gebaren kenbaar dat ik dit vroeger ook deed. Lachen natuurlijk, geef ook aan dat ik met een booromslag werkte welke natuurlijk ook naar voren kwam en je kon merken dat men het leuk vond en mochten wij ook een fotootje schieten. Ja wat verkoopt men hier eigenlijk niet in de soek alles je kan het niet bedenken allemaal, maar in tegenstelling tot Marrakech wordt je hier niet lastiggevallen met kijken kijken niet kopen, wat dan weer heel wat leuker rond loopt .Pieter & Greta kunnen de weg goed zodat wij op tijd op een terrasje, zitten aan het grote plein waar van alles te doen is waarzegger/ slangen bezweerder / soort balletje balletje /verhalenvertellers en natuurlijk muzikanten , Pieter onze gids besteld voor ons een bakkie Nos Nos een bakkie koffie half half, dus eindelijk weten wij het nu wat wij moeten bestellen. O ja wij zitten nauwelijks of de minaret begint te galmen, {het is hier veel minder dan in Turkije veel minder luid en veel korter} kerk tijd dus, ja je gelooft het of niet maar het plein loopt in een mum leeg,, alles blijft liggen, trommels gokborden kist met slang en, wij zeggen dan gekscherend Handen wassen tanden poetsen en te kerk, Ha ha. Het is de gewoonte om voor je de moskee bezoek je handen gezicht en voeten wast en dit herhaald zich dan 5 maal per dag, maar wij zitten natuurlijk nog aan de nos nos, dan ontkom je niet aan de schoenpoetser toch Pieter.

Maar het wordt later dus kouder en wij fietsen weer gezamenlijk naar huis, morgen gaan zij weer verder of eigenlijk terug naar Marrakech om hun zoon op te halen van het vliegveld voor een rondrit in de omgeving. Bedankt luitjes voor het gezellig samen zijn, wij hebben er van genoten.

Woensdag 04-02 Wij willen onze verblijfs vergunning met 3 maanden verlengen dit kan de campingeigenaar voor je regelen, maar de een vraagt 10 de ander 14 en nog erger sommige vragen 4 weken + kosten , te verblijven op hun camping. Hier vragen zij 15 dagen maar verder geen kosten wat wij redelijk vinden dus mogen zij het hier regelen.

Donderdag 05-02 Wij gaan op de Motor de omgeving verkennen en natuurlijk lekker luieren.

vrijdag 05-02De camping baas komt met de papieren terug en nu moeten wij zelf het laatste deel doen bij de politie, ieder 8 pasfoto’s enz, maar vrijdag is hier zondag en zaterdag werken zij op halve kracht, dus word het maandag, Ja lands wijs lands eer, zegen wij dan maar, het weekend vermaken wij ons o.a met een bezoek aan de weekmarkt op zondag wel wel wij hebben al heel wat gezien maar blijven ons verbazen verder over de gang van zaken hier, oud, vies en druk druk foto, nemen tja dat is lastig, kun je wel zeggen, maar daar heeft klaas wat op gevonden toestel laag houden en gewoon knippen en dan thuis weg gooien wat niets is en het resultaat viel ons niet tegen.

maandag 09-02Na de koffie natuurlijk met de papieren pasfoto’s naar de politie, erg aardige man spreekt goed Engels, maar stelde ons toch teleur, de regels zijn aangescherpt, de nieuwe regel is zo dat men hier minimaal 2 1/2 maand moet zijn voor men deze verlenging kan aanvragen, dus mogen wij over 4 a 5 weken terug komen, Tja het is zo het is. Thuis gekomen overleg en wij besluiten de volgende dag de route te vervolgen, maar eerst nog even overleg met de camping wij staan hier morgen alweer 7 nachten en hoe gaan wij hier mee om, wel keurig vinden wij, wij spreken af dat wij over 4 a 5 weken terug komen en dan alles in orde maken en de resterende dagen hier verblijven, maar betalen als borg wel nu al. Hoefde niet maar dit lijkt ons redelijk. Dus de spullen in pakken en gereedmaken voor vervolg, besluiten via Agadir te rijden en daar bij de Marjane de nodige boodschappen te doen.

Dinsdag, 10-02 Bij de Marjane aangekomen staat er een parkeerwachter en vraagt of wij komen winkelen of slapen, daar overnachten niet meer mogelijk is. Wat hebben wij geboft zeg hebben ivm de remmen hier toch mooi de tijd kunnen doorbrengen. Na de boodschappen verder richting Tifnit aan de kust waar wij na totaal 130 km aan komen en ligt dus eigenlijk maar 50 km zuidelijk van Agadir en vinden hier een plekje tussen de vele Fransen en een Duitser op weer een pracht plekje, wij horen jullie al denken hij heeft weer een pracht plekkie hoor, ja soms zit het tegen en soms zit het mee, maar staan op geen 100 meter van de Atlantische Oceaan en dat vinden wij geweldig met de deur zijden pal west, dus de hele dag zon, staan hier niet alleen hoor zeker ook hier 90 tot 100 campers van VW busjes tot Bibliotheekbussen aan toe, natuurlijk komen ook hier de Bakker enz hier aan de deur, er valt hier wat voor ze te verdienen dus komen zij aan huis.

Woensdag/donderdag /vrijdag lekker om huis hangen en wat wandelen langs de kust en in de duinen. O ja wat mij Klaas tegen valt is het vele wassen wat wij doen, elke dag moet er bijna wel gewassen worden, de wasmachines hier op de campings wassen niet zo goed en zijn duur of een ander is je voor en moet je een1 2 of 3 uur wachten. Marion heeft haar eigen mini wasmachine natuurlijk en de centrifuge dus doet zij liever vaker kleine wasjes en wij staan nu weer vrij dus doen wij het zelf weer. In Amerika heb je vele wasserettes en dat ging veel sneller en beter, maar ja wij zijn nu in Afrika natuurlijk, Ha ha..

14-02-2015 Hiep hiep hoera, Ja ja je zou het natuurlijk niet zeggen maar Klaas wordt vandaag 65jaar jong. Toen ik vanmorgen in de kamer kwam werd ik gelijk blij wat denk je heeft Marion slingers op gehangen. Hoe kan het anders maar de dag begint met een heerlijk zonnetje, het blijft ook mooi van daag, en word ook een leuke gezellige dag. Natuurlijk kan het anderen ook niet ontgaan al die slingers in huis en komen dan ook feliciteren en drinken wij buiten in het zonnetje gezellig koffie met Piet & Elly tijdens ons na zitten komt Joussef de kok met Couscous, wat blijkt de maaltijd is voor 6 personen, zodat wij vragen of ze mee eten is gezellig en komt het mogelijk ook op. Hoewel wij het ons allen laten smaken blijft er nog voldoende over voor een Doggy bag voor hun. S’middags kijken wij naar de duinen en zien Nomaden met een kudde Dromedarissen natuurlijk fotootjes schieten en gelijk een wandeling maken in de duinen. Natuurlijk bekijken wij ook de mailbox en Apps en lezen de vele felicitaties, dank hiervoor.

Er was ook een heel bijzondere bij en wel die van vriend Ben Hafkenscheid Ben die in 1998/1999 nog de Dol-Fijn praat onze geschreven brieven uitwerkte in de computer en deze dan bij vele van jullie de thuisbracht, keek 15/16 jaar terug in de tijd ging , door het verslag van toen bij te voegen.

14/2. Zonnig. Nog steeds stormachtig weer en het duiken wordt dus voorlo­pig niets in Key West. Vandaag is Klaas jarig en 49 jaar geworden en eten ‘n heerlijke appelflap bij de koffie. We staan nu aan de haven en is op loopafstand van de stad en aan­gezien het daar nu goed weer voor is, lijkt ‘t ons wel gezellig. Het is dan ook ‘n gezellige drukte. Veel schel­pen­shops, tevens sponzen, veel T-shirt­winkels, etc. etc. etc.

‘sAvonds ter ere van Klaas z’n ver­jaardag een valentijnsdiner bij ‘n gezellig restaurant Sloppy Joe’s in ‘t hartje van de stad en mooi gitaar­spel en ‘t eten was heerlijk! Bij ver­trek kreeg ik (M) een donkerrode roos. Dit was weer het einde van ‘n anders dan andere verjaardag maar niet minder gezellig.

Ben wat ben jij toch altijd attent met zuks en wat hartstikke leuk man, super bedankt.

Natuurlijk hebben wij een paar blikjes van mijn favoriete merk bier bewaard voor vandaag, zodat wij in onbeperkte mate van elkaar en alles om ons heen konden genieten.

Tot schrijfs zullen wij maar weer zeggen.

Vrolijke Dol-Fijn groetjes.

tt