D

Dol-fijnpraat 9 Verstuurd op 9 Maart 2015 te Taroudant nu 18/ 30 graden

Wij beginnen graag met een bedankje aan een ieder voor de felicitaties met Klaas zijn 65e verjaardag!. In Holland ook mooie temperaturen vernamen wij!

MAROKKO

Zondag 15 Februari 2015

Tifnite. Wij hebben ontzettend genoten van deze prachtige vrije camperplek aan de mooie kust, het begon al als wij uit het slaapkamerraam naar het strand keken! waar de vissers druk waren met hun blauwe houten bootjes, om weer de zee op te gaan, zij vertrokken hier zo tussen 7 &9 uur om weer terug te keren tussen 12 & 14 uur en dan zagen wij natuurlijk weer camperraars die kant op lopen voor hun dagelijkse vis-maaltijd. Zoals jullie al op de foto’s hebben kunnen zien, vangen zij hier plat- vis kreeft/ een enkele krab /zeepaling/ murene/ tong, schol, inktvis, baars en soorten die wij niet bij naam kennen. Het verbaast ons hier elke keer weer dat men niet weet wat onderhoud is, als je de tafels ziet waar men elke dag de vis op schoonmaakt dus verwerkt met touwtjes aan elkaar gebonden schots en scheef, vies, jammer, lands -wijs lands -eer denken wij dan maar, het is hier zo. Wij hebben hier ook weer nieuwe contacten gemaakt, het NL wereldje is niet zo groot, en in grote lijnen rijden wij toch allemaal hetzelfde rondje. De zon, het uitzicht naar zee, wat een relaxt leventje, wat wil je nog meer!! Toch besluiten wij morgen weer wat zuidelijker te gaan maar wel langs de kust; de kaart geeft ook aan de dit een mooie route is.

Maandag 16-02

Na 5 dagen hier gestaan te hebben starten wij de motor weer. Na een paar uur langs de mooie kustlijn gereden te hebben, komen wij aan in Tiznit waar wij wat inkopen doen bij een kleine supermarkt, waar we boodschappen doen. Weer verder langs deze schitterende route. We komen bij Mirleft aan en zien een prachtige hoge rots in zee en een stel campers dus ruk aan het stuur naar rechts en even polshoogte nemen, een stel Fransen en Oostenrijkers en parkeren naast hun, zetten onze stoelen buiten en maken kennis met ze, aardige mensen en als wij even zitten kan klaas de verleiding niet weer staan om de rots te beklimmen dus bergschoenen aan en hij is gek op klimmen en dan op de top foto’s maken!, kan ik even foto’s van hem maken en genieten van het uitzicht.

Wij zien ook hier weer de gevolgen van de hevige regenval afgelopen herfst, maar men is hier ook druk met het schoonmaken van het strand wij zien zeker een man of 15/20 al het vuil op hopen leggen. Als klaas weer terug is drinken wij een bakkie waarna wij even het dorpje in gaan, men is hier druk ja voor Marokkaanse begrippen echt druk, wat blijkt het komende weekend is het hier 3 dagen feest, (moussem) verteld de markt koopman bij wie wij dadels kopen O vandaar die opruim actie dachten wij gelijk, het werd ons niet helemaal duidelijk of de koning hier nu wel of niet komt, maar gezien de opruim actie vermoeden wij van wel. Rond 16.00 uur komt er een man melden dat wij hier niet de nacht mogen doorbrengen en even later staan de Oostenrijkers voor de deur, met wie wij hier zouden overnachten, wel dan rijden wij maar wat zuidelijker en zien wel, zouden jullie voor willen gaan is de vraag, natuurlijk, na geen 10 km zien we een camping, die we gelijk maar oprijden.

Het blijkt een splinter nieuwe camping te zijn, net 3 maanden open, als wij aan de beurt zijn voor inschrijving komt Klaas in gesprek met de eigenaar, die verteld dat hij 10 jaar in Denemarken als kok heeft gewerkt en kookte o.a. voor het Deense koningshuis, waarna hij weer naar Rabat is verhuist en de plannen voor een camping heeft uitgewerkt, is weer terug gegaan naar zijn geboorte plaats Erkounte aan de kust waar wij nu zijn en heeft met de hele gemeenschap deze camping op gebouwd zodat alle mensen die nu werken op en rond de camping uit het dorp komen, fantastisch he! dus zegt Klaas gelijk dus jij bent hier de Godfather! en had natuurlijk de lachers op de hand. Wij zoeken een plek op het terrein en zo op het eerste gezicht is alles er, kleine supermarkt, Restaurant (waar wij een lekker hapje eten), aparte tenten voor verhuur, keurige douches met mooie Marokkaanse tegels, . Zelfs een dakterras boven het restaurant. Hook upp gelegenheid ja alles is er, en slapen hier heerlijk. De volgende morgen eerst maar even hook uppen en dan nog even met de eigenaar praten, daar wij nog wel wat tips hebben voor hem, zijn folder is mooi maar veel te kort info, geen coördinaten/ faciliteiten/ fiets &wandel gelegenheid, enz zodat wij samen met folders van anderen campings een opzet hebben gemaakt, hij blij en wij een goede daad gedaan, leuk toch, het gesprek ging in het Engels/Duits /Nederlands. Daar hij toch wel veel woorden kon uit zijn tijd in Denemarken, waar hij veel Nederlanders heeft ontmoet die toen aan de brug en tunnel werkte. Toen nog even douchen, wel dat werd dan weer eens een koude douche, ja daar snappen ze hier gemiddeld nog weinig van in de zuidelijke landen, hebben dan ook natuurlijk geen aardgas, maar werken met flessen gas Butaan of propaan, is natuurlijk geen probleem als je de flessen maar op tijd vervangt, en dat is het zelfde als onderhoud, dat woord is nieuw en dat zie je in alles, ja echt alles, of het nu om auto’s gaat ,huizen of het vervangen van een fles?? De Marokkanen hebben daar een spreekwoord voor, als Allah het wil is het zo, of het is de wil van Allah dus dat kunnen wij niet veranderen en proberen wij het maar te accepteren.

Wij gaan weer verder langs de mooie kust en nog geen 5 km verder in Leghzira zien we een koppel campers langs de kust staan, maar gaan eerst nog even naar Sidi Ifni was een oude Spaanse enclave maar is nu duidelijk in verval, jammer .afgelopen herfst heeft het hier enorm geregend en dat water uit de bergen heeft zo’n enorme ravage achter gelaten! er is 1 camping overspoeld en de Zoo is eigenlijk ook weg gevaagd de ravage is enorm, zelfs nu nog, hoewel men druk doende is het weer op te knappen. Wij wandelen hier nog even door het dorpje en langs de kust, waar de trap naar het strand eigenlijk niet meer begaanbaar is, ook grotendeels weggespoeld, ja erg triest. Wij besluiten weer terug te gaan naar Leghzira om daar de nacht door te brengen weer zo’n prachtige plek met geweldig uitzicht…het is echt adembenemend!!…we zien in de verte de Arche: is de natuurlijke boog langs het strand, welke wij zeker van dichtbij willen zien, er staan al 3 Fransen even later komt er een Duits vriendinnen stel met een oude Mercedes Benz bestel Ambulance, de klif is hier wel redelijk hoog en winderig maar ach wij zien wel, maken een wandeling naar beneden en zien in de zandsteen rotsen grote en klein gaten en ook hier natuurlijk een paar zullen wij zeggen grotwoningen [of rotwoningen]welke aan de zee zijde zijn dicht gemaakt met doeken/kleden, zien er een hond bij, dus blijven wij maar op afstand. Het is nu vloed zodat wij niet heel ver kunnen lopen daar de rosten en strand nu onder water staan, morgen dan maar en klimmen weer omhoog genietend van het uitzicht en de flora met fleurige gele, paarse, blauwe, rode en witte bloemetjes en de vele schijfcactussen. Wat genieten we van het staan op de klif, maarrrr……..toen kwam de wind opzetten en het werd al donker, de andere camperaars gingen naar de andere kant op de klif en de wind ontaarde in storm, zo erg hadden we het in onze camper nog nooit meegemaakt.

Woensdag 18-02. Wat een nacht, Klaas had goed geslapen, maar mijn persoontje geen oog dicht gedaan, wat gelezen en wat ook de reden was dat Klaas deze ochtend alleen op pad ging naar de natuurlijke bogen aan het strand hier van Leghzira. Het waaide nog flink, maar de zon is erbij en het uitzicht is zo mooi!!.Een hele tijd later kwam Klaas eraan: big-smile en met slip in z’n hand,, wat is er gebeurd?,, roep ik… nou hier komt Klaas zijn relaas: wel het was toch nog een hele wandeling naar deze boog in de rots en het werd ook alweer vloed, zodat ik mijn plan al had getrokken voor ik er eigenlijk was, ik wilde er door naar de 2^e en 3^e boog dus het moet droog, maar wilde ook fotootjes en film maken, dus ging ik als volgt te werk: schoenen, sokken en spijker broek uit, dit op een rots gelegd die droog bleef, dus goed kijken wanneer de zee zich terug trok en dan snel de boog in, klik- klik nu filmen het gaat goed, dacht ik, nu verder en je voelt het al, te laat, een enorme golf tot m’n navel en wat denk je pis ik bijna nog in mijn broek van het lachen ook, en ik moest nog verder. Wel ik ben er door gegaan heb wat foto’s van beide zijden en ik vind het wel goed zo, een volgende keer de andere twee maar, dacht en denk ik nog steeds. Maar ik moest nog wel terug, maar nu in een keer doorlopen dus, bij mijn kleren aangekomen mijn zonden eerst maar eens overdacht en zat daar weer bar te lachen moet ik eerlijk zeggen, onderbroek uit deze uitwringen en de voetjes een beetje ontdoen van zand en de lange broek weer aan, wel dit is een raar gevoel je zum zoveel ruimte en straks bij Marionnetje de boel op biechten ha ha. Het bleef maar stevig waaien zodat wij in de namiddag toch nog besluiten om de weg te vervolgen en rijden over de N12 prachtige route en wat zijn er toch veel stukken weg weggeslagen door het noodweer van November 2014. We overnachten in een klein dorpje bij een school iets boven .Guelmim. 19-02 Nog eerst even langs de nieuwe Marjane buiten Guelmim, waar men nog bezig is met de laatste werkzaamheden . We doen dus de boodschappen; steevast grote flessen mineraalwater a 5l per stuk, verder is hier van alles te koop, maar geen alcohol. Na een klein uurtje vervolgen wij de weg weer met dien verstanden dat wij besloten hebben niet verder af te zakken naar Tan Tan maar voor de Amandel bloesem te gaan zodat wij nu richting Tiznit /Tafraoute rijden eerst via N1 en daarna de R 104 op de kaart is dit de mooiste route met de R 104 als groene route, zodat wij dan ook de afstand van 230 km niet in een dag rijden, ja 230 km niet in een dag wat doe je dan, wel genieten en stoppen en kijken en klimmen/dalen, er is onderweg geen camping zodat wij besluiten bij een mooie woning waar ook nog een klein winkeltje bij was te vragen of wij hier mogen overnachten en dat was geen probleem, nu is de R104 wel een door gaande weg maar geen snelweg, zodat wij toch lekker rustig geslapen hebben.20-02 Wij rijden weer verder, zien steeds meer bomen in bloei staan het word weer mooier en na 30 km zien wij dan Tafraoute! Dat op een hoogte van 1200 m. ligt met een prachtige Palmen vallei is het keteldal, schitterend! vele campers staan er verspreid en Klaas stuurt gelijk naar rechts, blijkt dit een vrije plek te zijn, er staan er zeker wel 70 dus zoek maar een plekje, nou en wat voor een plek! staan nu tussen de palmen, bloeiende witte brem met rondom enorme grillige bergen, staan dan ook aan de zuidzijde van het Anti Atlas gebergte, elke avond een schouwspel van licht en kleuren op de bergen welke steeds veranderen van kleur van de ondergaande zon en als het heiig is met de opkomende zon zie je gedeeltes van de bergen nog in de wolken. Tafraoute is bij vele toeristen geliefd, onderweg hoorden we al: deze plaats mag je echt niet missen! 21-02 wij worden wakker in voor ons een klein paradijsje zodat je snapt dat wij hier wel een tijdje willen verblijven. .22-02/01-03 Het is voor ons een van de mooiste plekjes tot nu toe, met dien verstande dat het weer heel anders is dan aan de kust natuurlijk.( We houden erg van afwisseling) Wij maken hier verschillende wandel / fiets/ en motorritjes en rijden o.a naar de gekleurde rotsblokken in de kleuren blauw en roze in 1984 geschilderd door de Belgische kunstenaar Jean Verame hij gebruikt hier voor 20 ton natuurverf. Tot onze verrassing spreken wij Pieter Greta & Piet en Elly weer, zodat wij weer zijn bijgepraat, krijgen weer nuttige tips mee en weer erg gelachen, reuze gezellig! We bekijken het stadje waar leuke winkels zijn en bekend staat om zijn Marokkaanse handgemaakte schoenen. We bezoeken een authentiek Berber huis, onze gids, die goed Engels sprak, was van de 4^e generatie die hier had gewoond, we keken ons ogen uit, hoe men hier leefde en werkte met 9 kinderen!, alles nog intact. Toen kregen we ook nog thee aangeboden, met een echte theeceremonie heel leuk!

Wat jammer is, wij zijn hier versneld heen gegaan voor de amandelbloesem maar die is hier al in Januari en was hier veel minder i.v.m. een ziekte in de bomen ( hoorden we achteraf), dus een reden om hier nog eens heen te gaan. Het klimaat is hier van Januari tot Juni overdag tussen de 18/ 30 gr daarna word het hier tot 40 gr de nachten kunnen tot half februari wel koud zijn wij hadden hier ook nog nachten van 6 gr maar dan is het om 9 uur alweer lekker om buiten te zitten, dat is toch super he!

Tot zover Tafraoute met zijn schitterende natuur, mooie grote Berberhuizen met dakterrassen, bedekt met roze pleisterwerk terwijl bij de ramen een rand is aangebracht van witkalk etc. Bij een huis in aanbouw vroeg Klaas of we even binnen mochten kijken, nou ze waren trots op hun werk en we keken ons ogen uit echt zo mooi! ……………

02 Maart vertrokken wij vanuit Tafraoute en onze pracht plek via de R 105 van zuid naar noord richting Agadir en van hier naar Taroudant, deze weg is afgesloten in de andere richting i.v.m. een reconstructie van 4 naar 8 meter breedte, zodat het veel greffel was in plaats van asfalt. maar wel een geweldige route. Voor de verlenging van de verblijfsvergunning gaan we weer naar Taroudant waar we 03-03 weer aankomen op camping Du Jardin. Vandaag 09-03 zijn wij dan weer bij de politie geweest, het heeft nog al wat in, maar als de schijn niet bedriegt, kunnen wij morgen om 10 uur het bewuste papiertje ophalen. Als jullie niets horen vervolgen wij de weg zoals wij de afgelopen 3 maanden hebben gedaan, rustig aan genieten en veel zien.

Tot de volgende keer maar weer.

Dof-fijne groetjes

Marion & Klaas.

olfijnpraat 9