Dolfijnpraat 15 de laatste van 2015

Dolfijnpraat 15

Frankrijk 09-07-2015 en bij deze de laatste.

10-06-2015 PORTUGAL Satao.

Wij zijn niet vroeg vandaag, eigenlijk is dit altijd zo als het s ’avonds laat is geworden en het kan, dan pakken wij een uurtje extra. Gisteravond waren Ben en Astrid hier in de camper op de camping gekomen en we hadden het zoals vanouds weer erg gezellig en er was weer veel bij te praten. Wat fijn dat het zo goed gaat met hun B&B hier in Portugal, Lamas, het is dan ook een prachtstek, geweldige ligging en het ziet er fantastisch uit! wat ze er van gemaakt hebben is om trots op te zijn! En dat zijn zij dan ook. Het was ook hier in Satao een heerlijke camping, met zwembad( geen chloor , maar zout water) waar we elke dag wel wat baantjes trokken. Onze route gaan we nu weer vervolgen, gisteravond was er nog regen en onweer, maar nu droog, we reden een mooi stuk langs de Douro en vonden weer een goed stekkie. 11-06 Vandaag zijn we 9 Maanden weg en vinden het nog steeds een onbekommerd heerlijk leven zo. We vertrekken weer en komen aan in Miranda de Douro vlakbij de grens van Spanje, we hebben een prachtig uitzicht op de kloof en stuwdam en wandelen wat rond in en rond dit stadje en gaan o.a. naar het museum over het vroegere leven van hier, met een hele leuke uitleg in het Engels. 24gr. wordt het vandaag. Ja gelukkig zijn de weergoden ons goed gezind want we hebben nog steeds een defecte ruitenwisser, maar morgen gaan we naar hopelijk het goede adres. 12-06 wij vervolgen de weg en de GPS zal ons vandaag bij het demontage bedrijf moeten brengen wat wij eerder hebben op gekregen en rijden langs de indrukwekkende kloof en stuwdam, met elektriciteitscentrale en komen dus in Spanje aan en nu op weg naar het adres voor de ruitenwissermotor zeker weten zonder adres hadden wij het nooit gevonden, midden in een dorpje in een stel oude fabriekshallen is dit bedrijf gevestigd., bij dit sloopbedrijf hebben ze keus uit vele onderdelen en dit verhaal kan Klaas beter vertellen. Het loopt in middels alweer tegen 12.00 uur dus weet je nooit of je moet wachten of nog geholpen word, dus op zoek naar een kantoortje, een dame achter een balie en twee oudere mannetjes in een overal, wijzen naar elkaar als ik de ruitenwissermotor uit de plastic nzak haal, kijken en mompelen wat tegen elkaar en de een maakt met zijn hoofd het gebaar van kom maar mee en dit gebaar maakt mij al blij van binnen, daar het geen nee is. Wij lopen de hallen binnen met vele stellingen vol onderdelen alles keurig gesorteerd op art , en de man stopt en wijst naar de eerste plank van onder af welke zeker 1x2 m is en een hoogte tussen de planken is zeker 0,75 cm alleen maar ruitenwissermotoren 12 volt 24 volt en dan nog voor vele merken auto’s. Dus op de knieën en zoeken, de man wenst mij geluk zo te zien en gaat er weer van door, heb er zeker 50 in mijn handen gehad voor ik denk de goede te hebben. op naar de camper en passen /meten, wat blijkt hij werkt dus dat is een, nu moet het nog passen, het past maar de as is dikker dan de oude wat nu, ik besluit de aansluiting op te boren, maar het is in middels etenstijd en moet het terrein verlaten dus camper langs de weg zetten en verder studderen, maar met een kleine 2 uur waren wij weer onderweg met werkende ruiten wissers, wat zijn wij weer blij, maar dat zullen jullie wel snappen lijkt mij.

NA + ­ 1300 KM EN 23 DAGEN DOEN ZE HET WEER.

16-06 We zijn inmiddels weer een paar dagen verder het weer is wat wisselvalliger en er waren wat kleine regenbuitjes [plaagbuitjes] maar de ruitenwisser doet het weer dus precies op tijd de boel weer voor elkaar! Onderweg zien we veel wandelaars die de pelgrimsroute lopen en komen dan aan in Frankrijk in St. Jaen Pied de Port een druk bezocht stadje door pelgrimgangers, mede omdat hier het bekende poortje is waar ze vroeger werden ingehaald en de bel werd geluid , dit poortje staat op de lijst van Unesco, .het is een erg leuk stadje.17-06 vandaag is het onze trouwdag en Klaas had een slinger opgehangen in de camper, ja 38 jaar is niet niks! De zon schijnt weer volop we gaan het stadje weer in en sluiten deze af met een etentje. 18-06 We rijden op de motor de route du fromage(kaas) en gingen s’middags’met de camper weer verder in St.Palais. 19-06 Route verder en komen aan in Castellaloux, waar we een stuk fietsen 21-06 vervolgen onze route e n komen aan bij het pruimenmuseum in Granges sur Lot waar we een bezoek brengen heel leuk en bijzonder en interessant museum en met Nederlandse uitleg op schrift en video met nederlandse ondertiteling. Hier is een grote camperplek voor meerdere campers aan de Lot [rivier]waar we overnachten.22-06 weer verder onderweg naar de Aldi en slaan onze boodschappen weer in, dat is zo handig aan de rand van de steden is er altijd wel een grote supermarkt en kan gelijk de koelkast in. We komen aan in Pujols, een prachtige camping net 1 1/2 jaar nieuwe camping, Nederlands gesproken en folders in het Nederlands, super, met zwembad heerlijk om weer te zwemmen met dit warme weer.+ 30 gr 23-06 We gaan op de motor naar het middeleeuwse dorp Pujols, want het ligt op een heuvel een alleraardigst gezellig klein dorpje. Met heel veel bloeiende planten en terrasjes, mooie oude huizen, overdekte marktplaats en prachtig uitzicht naar de vallei. Na zo een aantal dagen te hebben genoten, ook wat lezen, zwemmen vertrekken we weer op 25-06 Wat rijden we door mooie dorpjes en komen zo bij het andere mooie middeleeuws dorp Belves, waar we weer op een mooie gop staan even buiten het dorp. het was even zoeken daar er een nieuwe is ,welke nog niet in de App staat maar een gewillige politie man brengt ons er graag heen, staan hier de eerste nacht alleen de tweede met 6 andere en vannacht met z’n tweeën, zijn vandaag naar de ondergrondse woningen geweest in Belves welke zich onder het huidige marktplein bevinden en vroeger onderaan de vesting muur waren. Van hier zijn wij op de motor naar het klooster van Caidouin geweest ook hier weer een vertaling in Nederlands, het viel ons wat tegen daar wij eigenlijk alleen de kloostergangen konden bezoeken, welke prachtig waren gerestaureerd en zo liepen wij met de modernste audio apparatuur op de oren en in de hand werden wij van alle ins en ouds in kennis gesteld tja in het Nederlands super toch, ze leren het wel, zo word het hier in Frankrijk toch nog gezellig .Ha ha voor ons dan wel, van hier heerlijk toerend door de omgeving richting huis. 27-06 Het is een stuk koeler als wij op staan 19 gr en hebben besloten een bezoekje aan de markt te brengen. Het is het laatste weekend van Juni dus TT Assen Rossi op 1^ste startplaats, super toch!

28-06 Op weg naar Perigueux +_ 75 km dus dit is weer te doen, zodat wij weer op een mooie tijd op de nieuwe plek aan komen, altijd weer een beetje spannend, zijn er nog plekken vrij, heb je aardige buren???kunnen wij er wel komen, is de plek die er nog over is wel groot genoeg ??? kunnen wij hier wel hook uppen???? ja het valt niet mee hoor, jullie denken natuurlijk dat alles van zelf gaat maar dat is dus niet zo, dat merk je wel , krijgen jullie al medelijden met ons??????????? Ha ha of worden jullie al een beetje jaloers????????? nu wij al bijna 10 maanden onder weg zijn.!!!!!!!!!en een long hot winter achter de rug hebben, met temperaturen gemiddeld tussen de 16/ 36 gr en de regendagen dag delen geen eens hele dagen die op twee handen te tellen zijn.

TT tja die oude man Rossi heeft het hem toch maar weer geflikt en op de valreep gewonnen grandioos. .Wij komen op een mooie tijd aan in Perigueux een mooie vrij nieuwe Gop bij aankomst staat de slagboom al omhoog, zodat wij zo de Gop op kunnen rijden, horen van een stel Belgen dat het stuk is, word maandag weer gemaakt. ruime plekken en tussen twee flats en veel groen kleuter speelplaats en Hook upp mogelijkheid, wij zijn nr 9 van de 20 die hier mogen staan o.a de Belg en later komt er nog een stel hollanders ,op 100 m de rivier, dus er is hier van alles, zodat wij de fietsen pakken en naar de stad rijden en de Kathedraal Saint Front bezoeken, wat een geweldig bouwwerk; heeft 5 enorme koepels verder is het carillon uit 1847 beroemd in heel Europa en bestaat uit 7 zwevende en 10 vaste klokken voor Klaas bouwtechnisch gezien een van de mooiste kerken, die hij gezien heeft met al die koepels, bogen en togen geweldig. wandelen nog wat door het oude centrum en na het avond eten nog een stukje op de fiets langs de rivier, wat is het toch fijn om vrij te zijn en steeds dat mooie weer dat nooit verveeld.

29-06 Wij pakken de fiets en gaan weer naar de stad en de oude stads route wandelen, fietsen gaat hier niet daar de straatjes te stijl en smal zijn, verder fietsen wij nog een stuk langs de rivier, l’Isle en komen zo rond 16.30 weer thuis en zijn moe en voldaan van de indrukken van deze mooie stad.

30-06 wij gaan nu naar Verteuil Charente 134 km van hier, het is wel erg warm36/38 g vandaag en hebben zelfs de airco aan tijdens de rit maar komen zo rond 16.30 uur aan. De laatste km door het plaatsje was weer trikky dus rustig aan zeg ik dan maar weer en komen ook hier weer zonder kleerscheuren op de plek. niet zo mooi als de vorige, maar lang niet verkeerd, wel gelegen aan een flink park wat dan ook weer uit komt op een rivier met ook hier weer een prachtig kasteel, gelukkig koelt het hier met de avond lekker af zodat het slapen geen ramp is nee dat gaat goed.

01-07 Hadden wij het maar niet geschreven want nu 7.45 uur regent, het maar niet lang hoor Piet van der Steen zou zeggen het raakte geen grond, dus klein buitje. Wij vinden dit weer een goede dag om te rijden dus zoeken wij een ander stekkie en dit zou dan in Archigny aan een meertje moeten zijn. Een halve dag verder en weer 128 km onder de wielen staan wij daar dan als enige op een groot parkeer terrein en op 100 m lopen het meertje, erg rustig en warm als wij terug komen van ons verkennings wandelingetje komt de badmeester aan een oudere man ja veel ouder dan wij en meld dat de kiosk straks open gaat, hij en twee nog oudere dames runnen hier de zaken; koffie fris wijntje biertje frietje enz a-fijn, wij willen te water, de temperatuur van het water is 30/32 gr dus springen wij er gelijk in maar deze temperatuur gemeten aan de rand van het meertje in het midden en +- 2 m diep is het zeker 5 gr kouder maar toch lekker, dus je snapt wel dat wij ons hier konden vermaken, we aten er nog crêpes en dronken er wat bij deze aardige mensen en staan hier dan ook 2 dagen tot het weer omslaat en wij weer verder gaan.

03-07 -7.45 uur regen dus weer verder en wel naar Chenonceaux een waterkasteel geweldig in dit chateau, was ook de inrichting te zien en dat geeft toch wel een veel completer beeld en mooier natuurlijk, maar hier is geen overnachting mogelijk dus weer verder naar Amboise totaal 126 km dus valt wel mee. Hier is wel een gop waar wij ook weer kunnen staan wandelen hier wat rond en gaan morgen op de fiets verder kijken.

04-07 na een goede nacht en goed ontbijt gaan wij weer op de fiets naar het centrum 3 km ook hier weer zon prachtig Chateau maar wij houden het nu bij Foto’’s van de buitenkant het word ons te veel, wij slaan het niet meer op, en besluiten om wel naar het Landhuis waar Leonardo da Vinci de laatste jaren heeft gewoond te gaan en vele uitvindingen van hem te zien zijn, gebouwd aan de hand van zijn schetsen, dit mag je niet missen toch, wat een genie was dat, echt heel indrukwekkend, ook hier weer folder in het Nederlands en zelfs een meisje dat Nederlands verstaat, dus wil klaas meer weten en wat blijkt haar moeder is Nederlandse. Tja en als wij hier door de tuinen en het huis lopen met al zijn uitvindingen wat is een dag dan weer kort, en komen wij dan ook weer moe en zeker voldaan weer thuis, zodat wij s’avonds op tijd weer de koffer in duiken.

05-07 - 07-7 Wij gaan weer verder om ons huisje te stallen in Marboue een gop voor 10 campers wij zijn nr 8 en om 22.00 uur zijn het er 15 dus wij merken wel dat het drukker wordt ivm school vakantie dus ook Opa’s en Oma’s met kleinkinderen die hier volop speel gelegenheid hebben diverse speel toestellen en de rivier voor waterpret, het is hier goed weer 28/36 gr en doen niet veel meer dan wat lezen kijken en een rondje wandelen of fietsen.

08-07-2015 Hoe is het mogelijk het lijkt wel herfst vandaag, of zijn wij toch al in Warmenhuizen, Ha ha, nee dus, zodat wij de biezen pakken en weer verder gaan en na 133 km staan wij dan weer aan een visvijver maar of het vissen wordt ??? in dit dorpje dat denk ik niet. O ja wij staan nu in het dorpje St Andre de L Eure leuk plekje en weer met het zonnetje er bij op 9-07 is het hier toch ook weer goed vertoeven

Volgende week hebben wij een afspraak met het gezellige/ leuke stel Pieter en Greta, wij hebben elkaar in Marokko ontmoet en contact gehouden en zij hadden ons uitgenodigd om langs te komen als wij in de buurt waren, zij wonen hier in Noord Frankrijk.

Daar we hebben besloten week 31/32 weer in Warmenhuizen te willen zijn, is dit de laatste Dol-fijnpraat 2015.

Dank voor jullie reacties , wij kijken terug op een geweldige long hot winter met fantastische ervaringen en belevenissen en wensen wij degenen die nu op vakantie gaat veel veilige kilometers en mooi weer.toe.

Vrolijke Dol-fijne groetjes

Klaas en Marion.

Dolfijnpraat 14

Dolfijnpraat 14

Beste Allemaal, Satao Portugal 09-06-2015

Maandag 18 mei 2015

Wij hebben besloten om vandaag weer terug te gaan naar Europa, dit is 3 weken eerder dan dat wij het land uit moeten en waarom nu dan al. Wij hadden gehoopt en dus gepland om hier te duiken en dit is niet gelukt om twee redenen 1^e de uitglijder in Fes, sindsdien heeft klaas last van de rug en nek en 2^e is dat hier minder duikgelegenheid is dan wij hadden gehoopt, jammer maar zo was het. Wij zijn wel wat gespannen daar wij niet zeker weten of de verlenging wel is gegaan zoals het hoort, het ging toen zo raar, moesten na 10 dagen terug komen en toen wij kwamen was de melding dat alles al goed was en wij dus niet hadden terug hoeven komen. Nu dus op weg naar de boot maar eerst de stad Tanger zien uit te komen, i.v.m. opbrekingen ging dit niet vanzelf, maar als wij op de grote weg rijden gaat het verder goed en na 75 km staan wij op het haven terrein, eerst de laatste Marokkaanse Dh inwisselen voor de vertrouwde Euro, maar wat lijken deze munten toch veel op elkaar. Van hier naar de paspoort controle alle papiertjes mee? geel /groen /het bewuste formulier/ natuurlijk de paspoorten, heb alles in een mapje dus mooi overzichtelijk, als de Douanier dat ziet wil hij alles hebben, waar is dit voor ?en begint over te schrijven , heeft u een kopie vraagt hij, neen, weer overschrijven, dan pakt hij alles op en loopt naar een groot kantoor en komt met een collega terug, wil deze man een hand geven, nee ik ben hier ook kok, zie bloed aan de hand en zegt: toerist, oké doorrijden, wij eerst nog onze paspoorten terug en rijden. Komen wij bij de mobiele Scanner, wij moeten uit de camper en op afstand blijven, rijd er een grote trailer met een arm een omgekeerde u er aan, welke langzaam de camper scande, oké 50 m verder komt er een man met een drugs hond om de camper heen lopen gelukkig niets gevonden, oké en staan binnen de ¾ uur voor gate 3, wij zijn mooi op tijd het is inmiddels 11.30 uur de boot is er nog niet, maar zal volgens planning om13.30 uur weer vertrekken, super allemaal. Wat zijn wij blij, je weet natuurlijk nooit wat er allemaal voor onverwachte dingen kunnen opdoen, het waait ook gelukkig veel minder dan de afgelopen dagen zodat het met onze zeeziekte ook wel zal mee vallen. Na een rustige overtocht van +_ 90 min komen wij weer in Spanje aan, ook hier ging het fluitend zelfs helemaal geen controle wat wil zeggen stapvoets binnen rijden en wij hebben de Garmin in gesteld op het kleine plaatsje Area de Castellar +_ 40 km van de haven een rustige plek midden in het dorpje waar wij een rustige nacht door brengen. 19-05-2015 wij willen van uit hier naar Gibraltar, volgens de berichten en boeken moet je ook hier ooit eens geweest zijn, dus zakken wij weer even af 21 km om naar de camperplek in de haven van Gibraltar te rijden, welke ook weer aan de grens is van Gibraltar, wat een drukte wij rijden zeker een km stapvoets voor wij de afslag naar de haven bereikt hebben en zien +- 500m verder de grensposten van GBZ staan, vandaar de file ook natuurlijk, wij zijn vroeg en het meren deel zullen wel dagjes mensen zijn, aan de kentekens te zien, maar wij gaan rechts af het haven terrein op, wat ziet het er hier keurig uit wij denken dat dit hier nog niet erg oud zal zijn, bij de slagboom worden wij opgewacht door de parkeer beheerder, welke vraagt of wij overnachten of alleen parkeren willen, overnachten 24 uur incl Hook Upp is € 12,00 maar men heeft hier geen stroom, waarop Klaas natuurlijk zegt maar u heeft hier toch zon, dan hebben wij stroom, wat een brede lach op de mans gezicht oplevert. Rijden naar de aangewezen plek,20 plekken zijn hier maar er kunnen er wel 40 staan mooi ruim dus, wat een mooie grote boten liggen hier, het is nog vroeg, dus wandel schoenen aan drinken mee en op pad, na 600 m staan wij dan weer voor de Douane, ja echte paspoort controle hier hoor, echt Engels formeel en keurig gekleed. Worden gelijk weer aangesproken door gidsen en reisleiders waarop Marion zegt, heb je dat nu hier ook weer, dacht er vanaf te zijn van dat gezeur, Tja Marion het is toeristen gebied dus dan heb je dat. Wij gaan onze eigen weg als altijd en stappen op de stads bus, naar het centrum van waar wij een volgende bus naar de Kabelbaan nemen, wij willen natuurlijk naar het hoogste punt, we gaan met een skilift 450 m. hoog, op deze rots wonen ook de staartloze apen, welke wij eerder in Marokko hebben gezien We genieten van het prachtige uitzicht en leuk om al deze apen te zien. Na een flinke wandeling besloten we om weer naar beneden te gaan, maar Klaas wil lopend en ik zei nou je doet maar, ik ga met de kabelbaan en dan zie ik je straks wel bij de kabelbaan beneden. Wat duurde dat lang voordat Klaas er was, wat bleek hij was aan de verkeerde kant uitgekomen, dus voordat hij er was…..

20-05 De rots van Gibraltar is bij de vrede van Utrecht in 1713 voor eeuwig aan Groot-Brittannië toegewezen In de tweede wereldoorlog was er in de Cave een ziekenhuis gevestigd en er bevinden zich 80 km. siege tunnels. Klaas wil op de motor nog een rondje rijden dus Garmin in stellen op Punta de Europa motor uit de mottenballen t’ was alweer een tijdje geleden dus dan kriebelt het weer bij hem, Marion zag het niet zo zitten gezien de hectiek in het centrum gister, dus gaat hij alleen voor een ritje, Klaas wat mij verbaasde bij de grens dat ik wel mijn paspoort moest laten zien, maar niet de verzekerings papieren en na nog geen km sta ik midden op de start/landings baan van Gibraltar zie een Easyjet toestel staan ,zijn wij gisteren met de bus natuurlijk ook over gegaan maar toen blijkbaar gemist, t’ja de weg van de grens naar de stad kruist de start/landings baan en dat is toch wel heel bijzonder, wij lazen dat dit het meest gevaarlijke vliegveld van Europa is, na een paar km ben ik door de stad en word het rustiger, ja men rijd hier gewoon net als de rest van Europa rechts, en niet als in Engeland links ,zullen zij het ooit leren ???Ha ha. Na 6 km slingeren langs de west zijde waar veel industrie en woningbouw is kom ik dan aan bij Punta de Europa Vuurtoren/ Moskee Kanon en gedenk teken voor de gevallenen bij diverse oorlogen, ziet er allemaal zeer verzorgd uit en natuurlijk in de verte de vele vissersschepen. Hier wat foto’s gemaakt en weer huiswaarts via de oost zijde met zijn enorme hoge steile rotswand waar in diverse schiet gaten van kanonnen te zien zijn en dan doemt er zich een tunnel op van +- 600 m de rots in, waarna er zich een vakantie oord met baai aan aanmeld, ziet er leeg uit, maar wel netjes mogelijk nog wat vroeg voor hier? vervolg mijn weg en rijd zo weer de stad binnen en kom na 75 km weer bij Marionnetje, die net aan de koffie zit dus wat doe je dan ? ik ga er bij zitten in de hoop ook een bakkie te krijgen en wel hoor wij drinken samen nog een bakkie en ik mag mijn ervaringen weer vertellen, al pratend zeg Marion zullen wij straks weer verder gaan, heb gekeken als wij nu naar Medina Sidonia +- 90 km gaan dan zijn wij daar nog op tijd. Dus inpakken en rijden, onderweg de eerste druppels op het raam, wat een armoede 2 dagen in Europa en hebben wij dit, ruitenwissers aan uit aan uit tot wij een doffe dreun horen en de wissers staan blijven, gelukkig bleef het verder droog en bij de volgende stop kijken, blijkt de as van de ruitenwissermotor te zijn afgebroken, dus nu maar hopen op verder mooi weer, en rijden verder. Na 86 km vinden wij een plek aan de rand van dit dorp, met een mooi uitzicht over het dal en op 100 m van het centrum. 21-05 Medina Sidonia en beklimmen hier de kerktoren tot in de klokkentoren, de kerken staan ook hier altijd op een hoogste punt in stad of dorp en als je dan in de klokken toren sta en het is goed weer dan heb je een fantastisch uitzicht, maar je kunt hier ook uit je ondergoed vandaan waaien hebben wij het gevoel, maar ook mooie plaatjes schieten. Dit is een tussenstop wij rijden richting Sevilla en hebben een overnachting gepland in Arcos maar hier is morgen markt, en of je hier dan wil of kan staan ???? ons niet gezien, wel maken wij hier een stadswandeling maar wel vermoeiend met al dat klimmen en dalen. Wij rijden nog weer 78 km naar een Gop welke bij een hotel is, onder de bomen en heerlijk rustig en kijken uit op een stuwmeer.22-05 Een moeizame start de startonderbreker heeft al een poosje kuren, maar Klaas durft er niet te veel aan te doen daar hij bang is het apparaat in storing te zetten en dan??? maar na een ½ uurtje vertrekken wij dan toch, voor een ritje naar het strandje aan dit meer, Lago de Arco en zwemmen hier, je moet er even door zijn maar dan heerlijk, de temperatuur is hier tussen de 23/28 gr en wij genieten van deze prachtige locatie zodat wij dit ritueel 3 dagen herhalen Klaas heeft nog wel de storing aan de startonderbreker kunnen verhelpen, contactspray bracht uitkomst. 25-05 weer richting Sevilla maar wel ogen open voor MB garagebedrijven, vandaag bezoeken er twee. Overnachten doen wij in Puerto Serrano bij een oud stoomtrein station waar men op de oude spoorbaan een fietspad heeft aan gelegd. Hebben ons nog maar net geïnstalleerd komt er nog een stel Hollanders, wij babbelen wat over en weer vraagt de vrouw uit welk deel van Noord Holland komen jullie, O dat weet je al, ja dat hoor ik wel ben zelf geboren op de Stroet in St. Maarten en heet Kruyer ben een nicht van Hans Semco enz enz, ja de wereld is soms klein! Wij besluiten met elkaar de eerste 15 km van de tocht te fietsen en drinken gezellig bij een stationnetje een glaasje en hebben genoeg gesprekstof en rijden weer huiswaards .26-05 8 uur ble ble een hele kudde schapen en geiten rond de campers, dus klik klik en rijden na elkaar een fijne en goede reis te wensen weer verder. Ten Oosten van Sevilla is een zonnetoren waar we eerst naar toe gaan op aangeven van vriend Dirk dit is een zeer speciale toren, maar wil jij er ook meer van weten kijk dan op www.torresolenergy.com daar vind je alle ins en oud over dit speciale project na 19 km zijn wij dan is Sevilla aangekomen een bewaakt terrein waar ze alle merken auto s distribueren maar er is hier ook een garage/ spuiterij enz. en alle voorzieningen van een camping en men is zeer vriendelijk. Wij zijn niet de enigen, er staan er nu al 25 campers, ideaal is 100 m van de bus stop en op de fiets is het +_1,5 km naar de stad super toch en er zijn goede fietspaden. Wij maken kennis met twee Nieuw-Zeelanders die de lijnen op onze camper hebben gezien en komen vragen hoe en wat in Marokko, zij hadden geen betere info kunnen vinden, zodat zij met heel veel positieve info weer naar hun camper gingen.

27-05 De mannen hebben nog wat vragen en geven ze nog het een en ander aan folders mee, en zij gingen dus van hier door naar Marokko. Er is hier Wi-Fi, dus even met Gomes Warmenhuizen contacten ivm die ruitenwisser motor, wel er zijn 2 types maar men kan ons niet zeggen welke wij moeten hebben, ook niet nadat ik alle maten heb door gegeven , jammer, ik ben hier nog bij de MB dealer gaan kijken, ook niet, zodat ik nu mijn pijlen op een recyclebedrijf heb gezet , maar die heb je ook niet overal, dus vingers maar gekruist houden en onder weg ogen goed open houden. Wij gaan op de fiets toch nog even naar de stad Sevilla, wat een prachtige gebouwen! Eerst bezoeken we in een mooi Art-Deco- gebouw het museum Arles met traditionele volkskunst en het archeologisch museum, allebei de moeite waard, allebei gelegen in een prachtig park: Maria Luisa. Daarna naar de info bekijken de gezellige stad verder en besloten de dag door tapa’s te eten met Sangria, heerlijk! 28-05 Vandaag weer naar de stad gefietst, het is weer erg warm 35gr. en bezoeken de prachtige Kathedraal, lekker koel, in 1401 begon men met de bouw en een eeuw later was hij gereed, de grootste in Europa, heel mooi, de panelen achter het altaar zijn prachtig uit hout gesneden en toen verguld, wat een vakmanschap! ook naar de toren met prachtig uitzicht over de stad, we waren hier een tijdje zoet en nog even een terrasje pakken en op zoek naar een Vodafone winkel wat uiteindelijk toch nog lukt in zo’n grote stad.

29-05 na de Hookupp vervolgen wij de trip richting Zafra een rit van 141 km lief stadje

30-05 Marion is jarig 65 jaar en wat een verrassing de stoel is versierd met slingers! We vertrekken weer met de camper, hier komen we zeker nog eens terug en we houden een tussenstop in Merida, we wandelen daar naar het oude Romeinse theater, een van de best bewaarde uit Romeinse wereld, ook amfitheater en ruïnes van een Romeins huis met vloermozaïek, erg interessant allemaal. We gaan later weer verder met de camper en komen vandaag op de meest luxe camping in Caceres, met een eigen badkamer Toilet/wastafel en/douche bij de plek. dus elke plek heeft een eigen badkamer super toch, het duurde alleen wel wat voor het internet werkte. Hebben hier s’avonds lekker gegeten .

01-06 Op de motor naar het Natuurpark Monfrague waar monniksgieren vertoeven de rit er naar toe was wat minder of zijn wij verwend? Maar het park was mooi en wat een vogels zeg

03-06 Wij gaan nu richting Portugal Lamas naar Ben en Astrid v Veen de oud collega van Klaas die hier een B&B zijn begonnen en waar wij in 2008 ook zijn geweest toen om te helpen met verbouwen en nu eens een kijkje gaan nemen hoe het allemaal is geworden en bovenal bijpraten natuurlijk, maar maken nog wel even een tussen stop in Viseu waar wij op een Gop staan aan de rand van de oude stad, waar wij met de kabelcar naar boven worden gebracht, gratis en elke 15 min op en neer boven nog een m of 4 met de lift en dan sta je voor de kerk en het geweldige museum van de bekende Portugese schilder Vasco. Bij thuiskomst blijken er ook 7 Roma’s hier hun plek gevonden te hebben, gebruiken de Hookupp plaats bijna als badkamer en was gelegenheid voor het wassen van de kleding welke men dan weer te drogen hangt aan de houten afrastering van het grasperk. Ze hebben hun bed op het grasveld geïnstalleerd slaapt natuurlijk beter dan asfalt. Wat men niet weet is dat s’morgens tegen 5 uur de beregening aan gaat, wij zullen zien hoe dit afloopt. Ben hier zelf al een keer van wakker geschrokken door dat het tegen de camper aan spatte.

05-06 . 5 uur PSST-PSST….. ja hoor de beregenings installatie deed z’n werk weer gauw kijken hoe het met de buren is, wel die spoedden zich op het asfalt en ik ben ook weer verder gaan ronken.9.00 uur wij hebben het plan een fiets tocht te maken ook hier heeft men op de oude stoomtram baan ,een keurig geasfalteerd fietspad aangelegd het glooit ook wat, maar je fietst door een prachtig stukje natuur, nu reden wij, ook deze keer weer 15 km van de 25 km onderweg een bakkie en natuurlijk het zonnetje als altijd lijkt wel. Bij thuis komst zagen wij de was van de Roma’s nog hangen en wie weet wat voor goede bewaking wij hierdoor weer gehad hebben, hoe zegt Johan kruyf dat; elk nadeel heeft ook zijn voordeel toch. Wij hebben er in elk geval geen last van gehad, het is niet ver naar de camping in Satao na 50 km staan voor de deur, zij weten dat wij komen Astrid heeft zelfs een fles wijn als welkom gebracht, mooie camping, ruime plekken en met zwembad en keurig sanitair en goede douche dus genieten hier.

07-06-2015 Het zonnetje is er weer en wij gaan vandaag richting Ben & Astrid v Veen voor de genen die het niet weten Klaas heeft met Ben ongeveer 3 jaar samen gewerkt bij onze eerste werkgever 40 jaar geleden en wij hebben altijd contact gehouden Ben & Astrid hebben +_ 9 jaar geleden het plan op gevat een B&B te beginnen in Portugal en 8 jaar geleden kochten zij een oude Dokters woning met 13000 m2 grond het geheel was al wel wat in verval , toen zij het kochten, in dat jaar zijn hebben wij een rondje Spanje Portugal gedaan en zijn toen daar wezen helpen verbouwen, nu is het volop in bedrijf, zij verhuren 4 kamers, 1 appartement alle met eigen badkamer en 2 grote luxe tenten, ook met eigen badkamer in de tent. Geweldig om te zien hoe mooi het is geworden! later op de dag kwamen er gasten uit Bergen en zijn broer was een oud-collega uitvoerder van Heddes. Dus er was gesprekstof genoeg, maar er is feest in een dorp vlakbij, ivm Sacramentsdag volksdansen enz zodat Ben voorstelt daar te gaan kijken, zodat wij met z’n allen in het busje stappen en op naar het dorp,.je zou het met onze volksdansen kunnen vergelijken maar er zit natuurlijk een religieus tintje aan, De beide mannen worden ook nog ten dans gevraagd in mijn geval huppelde maar wat mee en zwaai wat met de armen en het zal wel. Deze dag wordt dan in zeg maar het dorpshuis afgesloten met hapjes door de bevolking gemaakt, zo ook een varken aan het spit voor de gelovigen, maar je zal het niet geloven maar het smaakte ons ook best, Ha ha (dit mocht hoor , voor de bezoekers) Na afloop brachten zij ons weer thuis, en hebben wij de eerste grote regenbui sinds tijden, zeker een klein uur stortregen.

08-06-2015

Een dagje thuis en af en toe een baantje trekken in het zwembad heerlijk, lekker weertje , o jeee Om 16.30 uur komt de kippenboer waar je een Piri Piri kip kunt bestellen welke dan om 18.00 uur gaar is, elke maandag komt hij hier en grilt de kippen terplekke, heerlijk en mooi makkelijk he Marion. S’avonds weer heel veel onweer en veel regen wat slaapt dat dan toch lekker, maar wij hebben het toch liever niet, willen wij wel weer terug??

09-06-2015 De dag begint met zon. Deze dag gaan we op de motor een toertje maken door de omgeving, het valt ons op dat er prachtige mooie huizen zijn gebouwd in vergelijking met de vorige keer dat we er waren. De grappige huisjes waar mais in wordt gedroogd, kom je nog veel tegen .Dan grillen we op de camping een voor ons onbekend maar lekker visje en smullen weer. Vanavond komen Ben en Astrid bij ons langs op de camping om elkaar gedag te zeggen, daar we morgen weer verder gaan.

Allemaal de Vrolijke Groeten en nog heel Hartelijk bedankt voor de verjaardag wensen voor Marions 65^e verjaardag! Een fijne tijd toegewenst!

Tot de volgende Dolfijnpraat, hoewel we nu in Noordelijke richting gaan zijn we toch van plan om nog te genieten van wat er op ons pad komt.

DOL-FIJNE GROETEN Klaas & Marion.

Dolfijnpraat 13

Beste Kijk en Leesvrienden!

DOLFIJNPRAAT 13 16 Mei 2015 Achakar Marokko

22-04- 2015

De zon schijnt volop en we gaan vandaag weer verder vanuit Azrou, even hook-uppen en richting Ifrane en als we hier doorheen rijden zeggen we, is dit ook Marokko? Het ziet er echt Europees uit met zijn huizen met rode puntdaken, schone brede straten. De universiteit heeft aanzienlijk bijgedragen aan de ontwikkeling van deze stad en dat is te zien .Onderweg is er veel landbouw, met moderne machines en ook weer veel fruitbomen en heel veel wijnranken. De Koningsstad Meknes naderen we en we zien veel bloemen en planten op de rotondes, het ziet er fleurig uit. We rijden de stad in, volgen de navigatie welke is ingesteld voor een camperplek, maar wat blijkt de camperplek zou in het hartje van Meknes zijn, al rijdend zeg ik tegen Marion kijk hier links wat een groot plein ,kijk jij hier wat een mooie grote poorten en wat een politie ineens, wat blijkt wij staan met dat grote ding midden in de stad, links place El Hedim en rechts Bab El Mansour rustig blijven, de politie zegt niets dus we mogen hier blijkbaar wel komen, o ja aan de rechterkant zien we de grote stadsmuren en de prachtige poorten, maar de camperplek zowel de camping zijn er niet meer, dus verder gereden door de drukke stad, rustig aan want het is smal hier, na ongeveer 27 km komen we in Moulay Idriss, waar wel een camping is, hier zouden wij anders later naar toe wilen gaan, een mooie terrassencamping en waar we weer vriendelijk welkom worden geheten. Er wordt ons verteld dat we van hier op de bus kunnen stappen naar Meknes en de laatste bus tot s’ avonds 10.00uur terug gaat, dat is mooi! Marion duikt s’middags in de boeken om te lezen over de stad Meknes. 23-04-2015 We worden verwelkomd met thee, wat aardig! Nog even een wasje doen met elkaar en de oude centrifuge van pap en mam doet nog prima zijn werk, als ze dat nog wisten, zouden ze heel blij voor ons zijn! De campingeigenaar verteld ons welke bus we moeten hebben en maakt een beschrijving van wat we niet mogen missen in Meknes, leuk! De zon schijnt weer volop ! We lopen de camping af en er komt al een busje aan, achterin is nog plaats op de houten banken, en het geld wordt opgehaald, steeds meer mensen stappen in en Klaas steekt ook een helpende hand uit om een grote ‘’meelzak’’ of wat het ook is aan te pakken , waarmee een vrouw de bus in wil, wat dan ook zeer op prijs gesteld wordt. Dit is toch ook weer bijzonder hoor om mee te maken , wat gaat het hier er anders aan toe, we worden door elkaar gehobbeld, maar dat mag de pret niet drukken In Meknes aangekomen lopen we het plein op en slenteren door de medina en hebben trek en worden we door een ober die hollands spreekt aangesproken en eten we daar een hapje, de ober geeft Nederlandse les vertelde hij. We bezoeken er 2 musea, waar we altijd wel in geïnteresseerd zijn . Het museum Dar Jamai, het museum voor Marokkaanse kunstnijverheid, is gevestigd in een paleis, dus ook dit is ook interessant om te zien; 8 expositieruimten op de begane grond rond de tuin met houtsnijwerk, aardewerk- keramiek,tapijten,borduurwerk,kaftans en gordels, sieraden en metaalwerk. Op de bovenverdieping een gereconstrueerd typisch Marokkaanse stijlkamer; Zellijtegelwerk op de wanden en het koepelvormige plafond is versierd met houtsnijwerk. Daarna in de Medina naar de hogere koranschool, met o.a. de studentenruimten, mooie binnenplaats met vijver, en bovenop het uitzicht naar de moskee en de medina. Daarna naar het Mausoleum van Moulay Ismail, Een van de belangrijkste gebouwen van de stad, het van binnen rijk versierde grafmonument, met verschillende voorzalen. Dan nemen we de petit taxi en laten ons naar de graanopslag en agdalbassin, 40.000m2, rijden, aardig vijvertje, de enorme gewelfde voorraadkamers, met muren van 4m. dik dus erg koel, maar liefst 29 hallen( een met waterrad(1 replica ervan te zien ) die met dieren in beweging werden gebracht) en in de vorstelijke stallen, nu ruïnes, stonden toen 12.000 paarden/muildieren .Met de taxi weer terug naar het centrum en tijd voor een bakkie, boven op een dakterras met mooi uitzicht op het plein en gelijk even uitrusten. Het wordt al gezellig druk op het plein en we slenteren deze avond door deze stad en keren met nu een grotere bus terug naar de camping. 24-04-2015 Als wij de rolgordijnen optrekken zien wij dat er 2 glaasjes thee. voor ons op de tafel staan. Eerst schijnt de zon , maar dan wordt het wat mistig en bewolkt, maar we gaan vanmiddag naar Volubilis, een soort oudheidkundig openluchtmuseum, ruim 5km. hier vandaan, de belangrijkste en indrukwekkendste vindplaats van heel Noord-Afrika, het is zeer de moeite waard, vanwege de goed bewaard gebleven vloermozaïeken en de ligging van de stad in het schitterende landschap, maar ook omdat sommige bouwwerken nog overeind staan en een goed beeld geven van het vroegere leven in deze stad, welke stamt uit de 3e eeuw voor Christus, het terrein is 40 ha. groot. Op hoogtijdagen telde deze stad 10.000-20.000 inwoners. Onder de indruk waren we van de prachtige vloermozaïeken , de ruïne van het Capitool, een basiliek, een triomfboog, de thermen ( de tegenwoordige jacuzzi) de oliepersen voor het maken van de olijfolie. Terecht dat deze vindplaats op de Werelderfgoed lijst van Unesco staat. Wij vonden het heel interessant en heel bijzonder. Voldaan keerden we weer terug naar huis. 25-04 motorrit in de omgeving gemaakt, aan het verslag gewerkt , gelezen etc .26-04 We gaan naar de stad Moulay Idris (pelgrimsstad) op de motor, deze helderwitte stad ligt in een schitterend landschap op 2 rotsformaties. Daar aangekomen lopen we naar een hoger gelegen terrasje en drinken een nos-nos. We zien vele ouders met in een deken gewikkeld een jongetje in hele mooie kleertjes en sommigen huilden, zal er..begon ik tegen Klaas, ja hoor, we hoorden muziek en ons vermoeden werd bevestigd bij navraag, vandaag was er besnijdenis van de jongetjes. Later gaan we met het boek in de hand voor de wandeling naar het uitkijkpunt en dan komt er een jongen naar ons toe en wijst ons ongevraagd de weg en wijst ons aan waar deze rituelen/ceremonie plaats vinden, bij de moskee met een minaret in ronde vorm waarvan er maar 3 bestaan, de tweede in Mekka en naar het graf van Idriss met zijn groene pannendak. We hebben een mooi uitzicht over deze witte stad. Dan gaan we verder op de motor en wat is het hier groen, het lijken wel patchworkdekens in allerlei kleuren groen, groen/geel allerlei gewassen en wat genieten we weer, na 80 km weer thuis 27-04 Vandaag Koningsdag, samen televisie kijken naar Koningsdag, wat is dat toch super dat we de Hollandse TV hier kunnen volgen! ( en het nieuws niet te vergeten en onze favoriete programma’s) s’middags nog even een spelletje jeu de boules. 28-04 We gaan met de camper naar Fes, drinken onderweg op een mooi uitzichtpunt een kop koffie en later zien we weer eens een Marjane supermarkt, waar we onze inkopen doen. Volgens de app kunnen we vlakbij de stad staan en dat klopt ook, een groot parkeerterrein vlakbij de oude stad met de medina, dat is lekker makkelijk! Van hier gaan we de dan de stad bezoeken en zien in de Medina een prachtige portaal en nemen een kijkje, we worden verwelkomd en blijkt dat dit een particulier paleis is en mochten we tegen betaling verder kijken, een prachtig echt Marokkaans interieur, met lage banken en mooi aangekleed, zelfs prijkte er een foto aan de wand met Koningin Juliana erop! ook een kijkje op het dakterras met goed overzicht van de medina. We slenteren nog wat door de gezellige straten, met de levendige sfeer en kijken onze ogen uit. Ook s’Avonds is het een aparte sfeer om hier rond te lopen. 29-04 Vanmorgen naar museum La Batha gevestigd in een Moors paleis, met o.a. plattelandskunst, leerwerk, boeken en manuscripten, weefkunst en borduurwerk, verzameling deuren en houtsnijkunst. s’Middags naar Fondouk(was vroeger een onderkomen dat onderdak bood voor reizende kooplieden, hun lastdieren en koopwaar) dus Fondouk- el-Nejjarine, een historisch monument en staat op de wereld erfgoedlijst van Unesco, een indrukwekkend gebouw met 3 verdiepingen waar nu een houtmuseum in gevestigd is, wij hebben inmiddels al aardig wat projecten van Unesco bezocht en dan valt toch zeker op dat deze projecten uitstraling hebben, sorry dat wij het moeten zeggen ,maar dit is dan ook iets wat men zeker hier nog mist, men is zich nog niet echt bewust dat onderhoud behoud is, dit moet men zich hier nog bewust worden denken wij, het pronkstuk .van dit museum de trappreekstoel was uit geleend aan een ander museum, waar wij het al eerder zagen maar ons toen niet van de historische waarde bewust waren, verder boomstammen van verschillende soorten en waar deze zoal voor worden gebruikt/verwerkt van hamersteel tot pollepel zullen wij maar zeggen, jammer maar foto’s maken binnen mocht alleen van de hal [prachtig mooi en niet van de vertrekken, hoewel er verder eigenlijk voornamelijk gebruiksvoorwerpen hang en sluitwerk en vitrines met sloten en sleutels; het tandenborstel model waren te zien We dwalen verder door de straten en keken nog bij een minileerlooierij.30-04 Eerst naar de grote leerlooierijen en of we het willen of niet loopt er weer een nep gids voor ons uit om de weg te wijzen , via ons boek hadden we het ook gevonden maar goed, hij wilde van geen wijken weten, hij leidde ons een trap op 2 verdiepingen hoger door leerwinkels en op het hoge terras hadden we een goed overzicht van de leerlooierijen, deze ligt hier al sinds de middeleeuwen en de werkwijze gaat nog net zo… We roken trouwens geen vieze lucht zoals in Marakech, maar daar stonden we er met ons neus bovenop. De huiden van schapen, geiten koeien en kamelen ondergaan diverse processen, verwijderen van haar en vlees, dan weken in vaten, dan drogen en spoelen, dan kunnen ze worden geverfd en overgedragen aan de leerbewerkers. Er waren diverse bouwactiviteiten aan de gang, waarop we vroegen wat eraan de hand was, waarop de winkelier vertelde, dat de Koning de renovatie subsidieert van de hele leerlooierijindustrie. Dan werden we weer verleid door de uitgestalde leren jasjes, tassen slippers etc. maar de mode is voor ons niet actueel en kunnende verleiding weerstaan. We banjeren op ons eigen richting het plein en horen de koperslager van verre , hier aangekomen mogen wij geen foto’s van de koperslagers maken maar is wel leuk om te zien hoe men uit een vlakke plaat een grote koperen schaal klopt, zonder er gaten in te slaan, dat is de vakman! De 14e eeuwse Karaouinebibliotheek is in restauratie en de Medersa hiertegenover ook helaas. We zien de houtbewerkers, wat zijn dat ook een vaklui! en mogen er hun werk bewonderen, wat zij dan ook maar al te graag laten zien Dit is zeker Kaassie voor mijn Klaassie en zeggen tegen elkaar dit is weer iets wat je niet hebt als je achter de gids aan moet, zoals vele groepen hier die we tegen komen. Het heeft voordelen maar ook nadelen. Nog even uitpuffen op een terrasje en dan naar de andere Medersa Bou Inania, de grootste en weelderigste die er gebouwd is uit 1350-1355 , prachtig gedecoreerd en die diende als Moskee, internaat en als school. Het rechthoekige gebouw heeft een verdieping en ligt rond een vierkante binnenplaats van onyx en marmer en aan 3 kanten omgeven door een kruisgang en gelukkig toegankelijk dus voor niet moslims. In de namiddag lopen wij de heuvel buiten de stad op tussen de agaven, olijfbomen, cactussen naar de merinidische graven en de 16e eeuwse ruines van een Necropolis, de graftomben en Merinidisch Paleis, een prachtig uitzicht over de stad Fes hebben we hier, bij het bezichtigen hiervan maakt Klaas nog een uitglijder over het losse grind. Verdorie.. maar hij kan gelukkig weer verder lopen, maar s’Avonds toch last van…

1 Mei Prachtige route naar het Noorden, vele haarspeldbochten en dus mooie uitzichten door de bergen. 2 Mei door het oneindige landschap met alle kleuren groen , net weer de patchworkdekens ,bruin, beige. Vele mensen die het land bewerken, witte huizen met puntdaken van golfplaten, of groot en vierkant, ook meer koeien, bruin en zwartbont. Dan zien de Middellandse zeekust, prachtig blauw! Meditairenee, zo blauw, zo blauw! Hier vinden we een mooie plek om te staan en zwemmen in het heldere water van de baai van El Hoceima Helaas wordt duiken nog niets , want Klaas zijn rug speelt op na de uitglijder op het grindpad. We hebben bewaking van de militairen bij wie je moet melden en je gegevens opgeschreven worden.. 3 -05 We zien hier aan het strand de moslimvrouwen geheel gekleed te water gaan en verkleden zich daarna onder een groot kleed, ook zien we een jongen die zich in de auto ‘’verbroekt’’…….Er komen vele gezinnen bij op deze stralende dag wat in Holland ook een warme zomerdag is. Zien we het goed? In de verte zien we dolfijnen springen en pakken de verrekijker erbij, ja heus! Dat is leuk! 4-05- nog geprobeerd te fietsen, maar dat is hier niet te doen; te steil deze kliffen. Verder lekker relaxen. 5-05 Het weer is bewolkt en vertrekken weer, eerst boodschappen doen bij zowaar een Marjane en rijden verder, komen in Kahla Iris en kijken in dit vissersplaatsje rond, ze zijn druk doende om hier de pier te versterken met van die grote betonnen kraaienpoten met daar tussen enorme keien met een moderne Hyundai kraan en een oudere telekraan, men maakt dagen, denk zo van +_8.00 tot 12.00 en van 13.30 tot 18.00 uur tja heb niets ander te doen, dan kijken, zitten Marionnetje verwennen en samen genieten op onze manier, maar ik vind het fantastisch hoor en wij vergelijken het samen toch regelmatig met ons jaar USA wat voor ons toch wel een hoogte punt was, en mogelijk altijd wel zal blijven. Er is alhier een camping bovenop een klif via een bochtige steile weg, 41 meter boven zeeniveau komen we aan , een super plek! camping ziet er goed uit en fantastisch uitzicht! En genieten! 6-05 We werken de was weg en gaan. s’Middags op de motor naar het plaatsje Torres, waar je vlak aan de zee kunt staan: optie om hier morgen te duiken, overnachten mag hier niet van de militairen .Met Klaas zijn rug gaat het al wat beter inmiddels.(door de massage?)7-05 Naar Torres met de camper en gaan daar dus duiken, wat tegenviel op 1 zeeanemoon en wat kleine groene streepte en wit-zwarte visjes na. Jammer, zoveel moeite doen….Zeeland waardeer je dan weer! We spoelen alles uit en hangen het te drogen en later naar de camping terug. 8-05 Vandaag blijven op de camping even niets. 9-05 We vertrekken weer langs de prachtige kust, met alles bochten en klimmen en dalen het is gigantisch, dus geen ‘’ opschietersweg’’ voor onze dol-fijn, maar dat mag de pret niet drukken, want de uitzichten over de vele baaien is prachtig! En wat is Klaas toch een goeie chauffeur, alle lof! Op een mooi uitzichtpunt eten we ons broodje , weer verder naar ons volgende stekkie en staan nu aan de boulevard van Et Tieta Oued-Laou, keurig schoon en ziet er leuk uit, de parkeerwachters willen graag oppassen en geld en staan met nog 2 andere Franse camperaars. We wandelen in dit stadje wat rond, kopen bij een stalletje een meloen, sinaasappels, abrikoos en perzik, wat appels voor 25 Dirham = 2,50 euro dat is niet gek he! Voor ons op het strand worden spelletjes gedaan met een schoolklas; zaklopen en eieren met een lepel doorgeven en wat hebben ze een plezier, leuk hoor! Het avondeten gebruiken we op een terras waar we heerlijke verse gegrilde sardientjes eten met patat en salade en kijken ondertussen hoe de vissers hun kleurige boten installeren om te gaan vissen en de mensen die hier hun paseo= avondwandeling maken. 10-05 Na een rustige nacht zien we een vissersboot aankomen en Klaas gaat even kijken naar hun vangst en zegt tegen mij kijken hoor een grote tonijn en ja wat een supervis! Zo groot als een dolfijn, mooi om te zien! Het wordt gezellig druk op het strand veel jongelui genieten al vroeg van de zee , de vrouwen overwegend gekleed te water, de kleine kinderen in badkleding. Ook wordt er druk gevoetbald door de jongens. Het is Zondag vandaag en het is een komen en gaan van auto’s en busjes van mensen die van het strand en de zee willen genieten. 11 –Mei Deze morgen vertrokken met de camper van de kust af en via een mooie route en veel klimmen en dalen komen we uiteindelijk in Chefchaouen aan. Een wit-blauwe- stad in een kom tussen 2 hoge bergen. De camping gelegen op 600 m. hoogte en daar kwamen we niet zomaar, via vele haarspeldbochten en mogelijk de meest steile weg die we ooit gehad hebben, zelfs in zijn eerste versnelling was het een hele hijs om boven te komen, maar goed we zijn er toch gekomen. Deze dag verder onder de luifel gezeten want de temperatuur loopt behoorlijk op wel 36gr. Pfff. 12 -05 Vanmorgen op tijd naar de stad lopen, via trappen naar beneden en lopen door de fotogenieke wit en indigoblauw gekalkte huizen met rijk versierde deuren en de smalle straatjes en als we op een plein komen, gaan we op een terrasje zitten en raken aan de praat met een ander hollands stel van de camping en delen weer ervaringen uit. We wandelen later verder en bekijken de weverswerkplaatsen er wordt hier veel geweven en veel handwerk is te zien uit de regio, ook veel rood-wit gestreepte stoffen die in deze regio veel worden gedragen, ook de grote strohoeden met gekleurde balletjes, heel grappig zie je hier veel. Dan zoeken we het restaurant op die bekend staat om zijn lekkere pastilles,( groente en vlees in een pakketje van soort bladerdeeg) in een prachtige entourage genieten we hiervan. Later lopen we naar de bekende ondergrondse bron, Ras el-Ma, ( die verklaart ook dat de tuinen hier zo weelderig zijn) en waar mensen hun flessen vullen , maar waar ook de was in gedaan wordt en er vele kleden schoongeschrobt worden……we drinken op een kleurig terras vers geperste jus d’orange en zien ook een man tussen de stenen en de bron zijn been in zijn nek leggen en kijken met verbazing, het is net een slangenmens! We slenteren door de straatjes met zijn vele winkeltjes terug naar de camping.13-05 We vervolgen onze route en doen de boodschappen het was een beetje een baaldag, 2 campings waren er niet meer en die van Ceuta hebben wij zelf rechts laten liggen, Ceuta is Spaans grondgebied dus moet je de grens over, hier was het een gekkenhuis dus zijn wij door gereden en zo staan we nu 14-05 op een camping ten westen van Tanger in Achakar, vlakbij de grotten van Hercules, waar wij morgen maar eens een bezoekje gaan brengen.15-05 Vandaag dus de grotten bezichtigen was het plan, maar wat blijkt men is deze aan het renoveren [zullen zij gehoord/gelezen hebben dat wij melden dat men nog niet weet wat dit is?]Ha ha dus dan een wandeling langs de kustlijn. 16-05 een motorrit in de omgeving van ruim 60 km maar niet om lang over uit te wijden. Vanavond de laatste hand gelegd aan de 13e Dol-fijnpraat en gaan wij een dezer dagen met de boot vertrekken vanuit Tanger-Med naar Algeciras. Dus de volgende dolfijnpraat zal weer van uit Europa komen.

Voor degenen die ons voorbeeld volgen en mogelijk ook op vakantie gaan willen wij een ieder veel veilige km en heel veel vakantieplezier toe wensen en misschien kunnen diegenen ook ons een verslagje sturen.

Vrolijke Dol-Fijne groetjes Klaas en Marion.

Dolfijnpraat 12 21-04-2015

Allereerst willen we graag antwoord geven over de ons gestelde vragen hoe het is met onze gezondheid, met Marions gezondheid prima, ik voel me hier beter wat de artose betreft. en de ostoporose we krijgen genoeg vitamine D, bewegen veel en goed insmeren en beschermen tegen de huidkanker. De oorpijn heeft niet lang geduurt en wat Klaas betreft, hij heeft deze periode nog wel last gehad van de buikkramp, maar verder is hij zo sterk als een beer! en hij is ook heerlijk ontspannen dus is jullie’s hart weer gerust.

6-04-2015

Vandaag verblijven wij in en rond de camper en zowaar om 16.30 uur onweer bliksem en grote regendruppels, tja het is nu 17 dagen geleden dat wij iets van regen hadden, maar het duurt maar even 1 uur [Piet van der Steen zou zeggen het raakt geen grond}later is het weer zo het was, alleen blijft het wel fris de rest van de dag.

07-04-2015 om 8.45 rijden wij alweer op de N 10 richting Boumalne Dades de kaart geeft dit ook weer aan als mooie route maar viel ons tegen, er zouden hier veel rozen te zien moeten zijn, nu is het ook nog wel wat vroeg in de tijd maar wij zagen geen rozen, wel veel olijven boomgaarden maar goed, wij komen na 79 km en veel klimmen aan op de plaats van bestemming de camping ligt op 1650 m hoogte en genieten nog van het mooie weer.

08-04-2015 Wind heel veel wind is er hier en of het nu mist of zand, is daar zijn wij nog niet achter, maar gezien de wind gaan wij er voor als nog van uit dat het Sahara zand is. Wij gaan er toch op uit en pakken de motor om de Dadeskloof te bezichtigen, de weg gaat omhoog en voert langs imposante geologische kalksteenplooien die door erosie zijn ontstaan. Door de kloof met loodrechte rotswanden, daarna langs ravijnen. Wij kunnen na afloop zeggen dat deze rit wel in onze hitlijst voorkomt, wat hebben wij weer genoten, en wat zijn wij blij met dit kleine Hondaatje hij doet het toppy en wat zo fijn is je kan stoppen wanneer je wil en waar je wil, iets wat wij dan ook regelmatig doen voor de F&F plaatjes voor later. Het is merendeel bergen en dalen en klimmen dan ook vandaag tot 1850 m hoogte. We pakken een terrasje met nos-nos:(koffie met melk) en een fenominabel uitzicht met onder ons vele haarspeldbochten, fantastisch! Zo komen wij dan weer, moe maar zeker voldaan ,thuis en genieten samen dan altijd nog na van de geschoten plaatjes.

09-04-2015 wij hebben hier gezien wat wij zien wilden, het is hier koud +_ 16 gr dus gaan wij weer verder, via de N 10 wat hier een goede weg is [nieuw asfalt] dus schiet het lekker op na ruim 50 km komen wij in Tinerhir uit, vanwaar het nog +_ 8 km naar de camping rijden is, maar wel klimmen, de camping ligt op 1380 m hoogte, het blijkt bij binnenkomst gelijk al, wat ziet het er hier netjes uit, mogelijk de mooiste tot op heden in Marokko, alles heeft een keurige uitstraling, wij worden naar een plekje gebracht, ziet er goed uit dus parkeren wij op de aangewezen plek, maar de schotel heeft moeite om satelliet te vinden en plots zien wij een stel fransen vertrekken, van het mooiste plekje van de camping, dus snel naar de man vragen of wij daar mogen staan, geen probleem en staan nu met uitzicht over de camping op een terras met vrij uitzicht en een goede ontvangst voor de TV. super. Even later komt er een stel NL met caravan zij zijn met een groep van 7 campers en doen ook een rondreis en zij wisten te vertellen dat de Todrakloof die wij morgen gaan rijden voor hun met caravan niet te doen zou zijn daar je 2 keer door een rivier moet waarvan 1 met +_ 40 cm water hoogte en dat het in Erfoud toch een zandstorm was wat 200 km van hier is en bij hun ramen lag er binnen zand op het kozijntje, dus wij hadden weer mazzel.

10-04-2015 Wij pakken weer de Honda nu voor een rit door de Todrakloof hier zijn de wanden van de kloof 300 m hoog en kun je dan tussen door rijden het is niet ver van hier, volgens de berichten. Bij het starten van de Honda voelde/hoorde ik het al en Marion trouwens ook, hij loopt op 1 poot zoals wij dit noemen, nu gebeurt dit wel eens meer en dan komt later als je meer toeren draai wel bij, maar nu niet, dus kijken welke cilinder het is, dan trek je de bougiekap er af en slaat de motor dan helemaal af dan heb je de goede, de gene die het laat afweten, ik zeg tegen Marion nu hebben wij een probleem, hier zal men wel niet de goede bougie’s verkopen en ik heb geen andere mee, maar laten wij eerst de bougie er maar uithalen, zodat het gereedschappen kastje open gaat en wat blijkt ik heb de twee welke bij de laatste servicebeurt vervangen zijn mee, meer geluk dan wijsheid blijkt nu, of is het gewoon slimheid?, Ik hou het op het laatste, na enkele min. vervolgen wij onze weg alsnog en na 5/6 km rijden wij de kloof in, wij zijn vroeg ivm de lichtval in de kloof en is het nog erg rustig, en maken dus weer de nodige fotootjes, mensen wat is 300 m allemachtig hoog! ja wat zijn wij klein, en vervolgen de weg richting Agouda, hier zullen wij niet komen, maar dan hebben wij de richting in elk geval, ook nu rijden wij meer naast de aangegeven route op de navigatie dan dat wij het volgen in het scherm, alleen wanneer er weer een dorpje komt dan zitten wij vaak weer in het scherm op route. Na +_10 km zien wij de eerste rivier, waar wij door heen moeten, en stappen af om polshoogte te nemen, en schatten samen in dat Marion wel achter op kan blijven zitten, en dan in 1^ste versnelling langzaam en dan vol gas er door heen, sorry maar dit vinden we wel spannend en kikken hoor, het heeft toch wel wat, of niet soms! Je weet namelijk nooit wat of hoe groot het mogelijke gat is waar je in rijd. De omgeving wordt mooier en mooier en ja hoor daar is nr 2 tja deze is dieper, de schatting is +_ 40 cm zodat Marion nu via de keien de oversteek maakt en ik er met de motor door heen zal spurten Ha ha, lukt ook dit weer, maar bij aankomst zegt Marion nog wel even , we moeten ook weer terug he, goed wij klimmen en klimmen, verder het is hier mooi en mooier, de dag schiet alweer aardig op en zijn inmiddels 60 km van huis, de navigatie geeft aan dat wij hier op 2680 m hoogte staan, met een adembenemend uitzicht, verblijven hier even en zeggen dan tegen elkaar wie heeft dat, ja en beseffen dat wij toch wel bofkonten zijn, die er samen wat van maken, of niet dan, en na enige tijd besluiten terug te keren naar huis, zoals wij dit ervaren, naar huis gaan is naar ons campertje Bij thuiskomst drinken wij nog een pastis aangelengd met koel water onder de luifel, voor het eten en kijken dan weer blij en zeer tevreden terug op weer zo’n mooie geslaagde dag.

11-04-2015 Op tijd op, alles weer op z’n plek en voor vertrek eerst weer even Hook up doen [vuil water lozen] kan hier weer, en je kan het maar kwijt zijn niet waar, je hebt er toch niets meer aan ha ha, rijden terug naar de stad Tinerhir om vervolgens de N 10 en later de R 702 naar Erfoud, dan willen wij naar Merzouga en de Erg Chebbi de duinen in, de R 702 is ook een goede weg, de omgeving is vlak en niet veel te zien zodat wij vandaar weer eens km’s kunnen maken en dat deden wij dan ook, ja ja in totaal 214 km en dat is alweer even geleden dat wij zoveel km konden maken, staan nu op camping La Gazelle Bleu in Merzouga gps N 31 05 27 W 004 00 1 voor degenen die eens willen kijken hoe of wat, dit is echt aan de voet van de duinen, keurig sanitair en een zeer mooi B&B gelegenheid, prachtige kamers met zeer fleurige aankleding, wij zijn dan ook zeer enthousiast, wij zijn nr 2 hier, nog een stel aardige Fransen, jammer maar wij kunnen niet met elkaar communiceren maar zij konden ons wel duidelijk maken dat zij ons nu voor de 3^e keer zien de 1^e keer in Tata 2^e keer in Quarzazate en nu hier en dat zijn vrouw slecht loopt, ivm een nieuwe heup, zij rijden een normale camper niets speciaals, dus dan herken je elkaar ook niet, dit ligt voor ons blijkbaar anders haha, verder komt het gesprek niet, nou, wij groeten elkaar natuurlijk wel maar dat is het dan ook. Wij zeggen al wel vaker tegen elkaar, moeten maar eens wat Frans leren, zal toch wel handig kunnen zijn, dus als wij thuis in Warmenhuizen zijn .gaan wij maar eens extra op visite bij onze frans sprekende vrienden, eens kijken wat zij ons zoal bij kunnen brengen. Klaas heeft al wel weer wat grappigs bedacht, als men ons vraagt of wij frans spreken, oui,oui a petit / toilet/ trottoir/ chauffeur/ paraplu en als het dan mannen zijn dan vliegt hij ze om de hals en zegt che-taime Ha ha en deze grap kunnen zijn dan ook zeer waarderen, oui, oui, jij mijn vriend Ha ha.

12-04-2015 Wij zijn weer vroeg, willen hier de zon nu wel eens echt op zien komen en of dit echt zo mooi is, wel het wordt weer een desillusie hoewel wij op het dakterras van de camping staan en zo de duinen voor ons hebben komt de zon op, maar niet met zoveel kleur als wij vaak horen/lezen maar een gele ronde kogel meer niet, maar zijn nu vroeg, dus na de koffie klimmen we de duinen op /in ja we willen het duin voor ons van 135 m hoogte bedwingen, maar eerst nog wat kleinere duinen door en na een klein uur bereiken wij de voet van onze uitdaging, wij willen samen omhoog en willen dit doen door op de kam van de berg naar boven te gaan ,maar rustig aan, regelmatig even zitten genieten en bij komen, dit is natuurlijk wel even anders dan traplopen, dan ga je met elke trede +_ 18 cm om hoog nu stap je wel om hoog maar als je je voet belast zak je zeker weer 1/3 omlaag, dus echt opschieten doe je dus niet, moe worden wel, even zitten en uitpuffen en genieten, wij zijn niet de enigen die omhoog willen, er komen 3 motorrijders die dit ook willen zo te zien, wij zien dat de gids met vlaggetje op de helm de andere 2 aanwijzingen geeft en er vervolgens als een speer vandoor gaat, nr 2 volgt maar nr 3 heeft duidelijk een probleem je zag het al, geen snelheid genoeg en op 1/3 stond hij dan ook stil en viel om, nieuwe poging, dit ging 3 maal zo, waarna de gids naar beneden reed en nogmaals de richting enz aangaf en er weer als een speer vandoor ging, nu kwam nr 3 ook boven, maar toen wij nog, het begon harder en harder te waaien naar mate wij hoger kwamen, maar wij hebben het gehaald he Marion super hoor, ja wij zijn samen boven op de top op 135 m geweest, heerlijk,[ iets wat wij nooit hadden kunnen bedenken toen wij deze reis bedachten,] maar het had via een trap dus wel 400m kunnen zijn, toch Marion, Ha ha hier boven nog een selfi gemaakt, van onze schaduw en nu weer op weg naar beneden, natuurlijk via de luwe zijde, met weer ander vergezichten, super. Later hoorden we dat een dromedaris uit zijn instinct altijd via de windzijde om hoog loopt, daar dit de harde zijde is, maar ja wij zijn geen dromedaris en pakken na deze wandeling dan ook eerst maar eens een heerlijke douche want het zand zit overal. Waarna wij verder maar van het mooie weer genieten.

13-04-2015 Vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van, ja wij zijn weer vroeg en zien dat de temperatuur binnen 18 gr en buiten 19 gr is tja wie heb dat, wij, super, het is vooral zo fijn dat Marion zich hier zo goed voelt, ja zonder supplementen of wat dan ook. Ja wij eten buiten, de tafel gedekt en even later komt de campingeigenaar, vanmorgen krijgen wij een soort pannenkoek bestaat uit meerdere laagjes service van de eigenaar, hoewel we deze maar voor de lunch bewaren,( ligt zo zwaar op de maag). Vandaag doen wij het maar rustig aan, om morgen weer verder te gaan, maar er staat toch nog wel een bezoekje aan het regenmeer waar o.a Flamingo’s te zien zijn en is hier niet ver vandaan +_ 4 tot 5 km via een greffel weg natuurlijk wil men ons daar wel heen rijden met een 4x4 auto maar wij kiezen toch voor onze Honda. Voor tussen de middag hebben wij een Marokkaanse Pizza besteld, blijkt een groot brood te zijn gevuld met in ons geval kip, div. groenten zoals paprika, ei en heel veel (teveel) kruiden.( de broden zijn hier rond en plat) en dan heb je zo een Marokkaanse pizza. Ja, lands wijs lands eer.

Om 17.00 uur rijden wij dan richting het regen meer Dayet Srji maar het blijkt 8 km te zijn en de Flamingo’s zijn gevlogen Ha ha natuurlijk waren er wel verkopers met allerlei waar zullen wij maar zeggen souvenirs, waar men ons al vanaf de eerste dag mee ’’ lastig’’ valt, eerlijkheid gebied te zeggen dat zij niet aandrongen. Wij rijden nog een stukje verder langs het meer en zien nog wel 4 Ooievaars en nog wat steltlopers, maar daar kwamen wij niet voor toch en rijden het zelfde pad maar weer naar huis, een andere keer mogelijk meer geluk.

14-04-2015 Weer op tijd wakker, en kijken nog weer even op het terras op de 1^e verdieping hoe de zon op komt ,niet veel spectaculairder dan voorgaande keren, en even later krijgen wij weer een pannenkoek, welke wij maar weer voor tussen de middag bewaren hebben net yoghurt met muesli op en zijn bijna gereed om weer te verkassen, hebben de Navigatie in gesteld op Meski +_ 120 KM noordelijker, rijden eerst de R 702 waarna de N13.Onderweg zien wij dat men druk doende is met het aanleggen van een grote transport- waterleiding hoewel men hierbij de moderne graafmachines gebruikt, zien wij ook nog zeer veel handwerk .de weg is goed en stukken bijna nieuw en redelijk vlak, dus zijn wij mooi op tijd in Source bleue camping in Meski deze camping is gelegen in een dal met een smalle en steile toegangsweg naar beneden, maar het is te doen en er is een natuurlijke bron, waarin gezwommen kan en mag worden. Het blijkt een zeer basic camping te zijn en de bron/zwembad nodigt niet echt uit om een duik te nemen ,verder zijn er verschillende winkeltjes met natuurlijk tapijten en kleden, diverse soorten kettingen oorbellen ringen enz curiosa, noem het en men heeft het hier, maar men is hier niet opdringerig of zo gelukkig. Wij hebben hier een fijn plekje dus blijven wij hier 2 nachten en gaan morgen wat onderhoud plegen. In ene begint het verschrikkelijk te stormen en het zand vliegt in de rondte, jemig! Dus de schotel naar beneden. 15-04 het heeft vannacht flink geregend en het is ook nu niet droog [raar hoor, regen], dus campertje wassen nou ja wassen !!!! maak de rok schoon met een paar emmers water en dan knapt hij alweer lekker op. En de trap heeft zo nu en dan een eigen wil, en daar zijn wij niet blij mee, dus zullen wij het eens onder handen nemen. En met de koffie is het zonnetje weer onze vriend, dus genieten wij hier weer van de verdere dag.

16-04-2015 tja wij gaan weer verder en op de kaart zien wij weer de nodige palmbomen en een rivier en met een groot stuwmeer, maar ook een darm achtige weg wat weer betekend klimmen en dalen, maar daar hebben wij wel wat mee dus laat maar komen, doorkruizen o.a de stad Ar Rachidia een zeer moderne stad eigenlijk al een beetje Europees; fietspaden trottoir en een prachtige asfaltweg door de stad, alles netjes aangeveegd en hier zien wij weer eens een echte Supermarkt, Amici, waren wij ook wel aan toe, dus samen winkelen en weer eens ijs heerlijke Yaourt is yoghurt en karnemelk (Lben) nu in pakken en bij de kleine winkeltjes langs de weg in zakjes, Hollandse kaas, jawel! en natuurlijk de gewone dingen. Dus wij hadden vanavond weer eens een biefstukje op ons bordje, hebben hier dan ook echt van genoten..… O jee . wij staan nu in Gorges du Ziz alwaar wij dit overheerlijk maal hebben genuttigd. Wij staan hier bij een Auberge, camping (met 20 kamers) bij het aanmelden zagen wij verschillende vlaggetjes van de ANWB rally’s dus en als wij dan vertellen dat wij ook Hollanders zijn brand hij los, over hoe goed wij Hollanders zijn. Ook komt ook hier weer dezelfde groep motorrijders uit Spanje en een hollander, met servicewagen die ook op de camping met herberg was in Erg Shebbi( sahara). Wij zoeken een plekje en verkennen de omgeving en willen nog wat langs de rivier lopen, maar die blijkt te onstuimig heeft het pad gedeeltelijk verorbert dus lopen wij maar een stukje richting de tunnel welke nog door het vreemdelingen- legioen is gemaakt, omstreeks 1927 en lopen wat door een boomgaard maar komen ook hier niet bij de rivier zodat wij maar weer huiswaarts gaan.

17-04-2015 Na het afrekenen vervolgen wij de N 13 en dan na +_ 2 km de tunnel dan zie je plots een bord met hoogte 3,5 m staan, wij zij 3,4m hoog, gelukkig is de tunnel wel breed genoeg, dus maar wat meer naar het midden en zo is ook deze hindernis weer genomen en tijd om er over na te denken hebben wij dan ook niet, dan doemt de mooie Zizkloof op en de ene na de andere haarspeldbocht dient zich alweer aan, dus genieten van de omgeving en de bochten en daar wij aan het dalen zijn is het wel opletten, je gaat namelijk snel te hard. en harder, en na 100 km zijn wij dan in de plaats Midelt een gemeentecamping, er staat inmiddels al een Franse camper verder is er niemand te zien, dus zoeken wij zelf een plekje en dan zegt Marion kijk daar beweegt een kleed /deken, wij zien een arm bewegen en gebaren naar de plaatsen, maar daar blijft het bij, dus rijden wij verder en parkeren ons huisje op wat wij denken een goede plek, er volgen zo nog wat koppels en tegen de avond komt de man tot leven en na later blijkt komt ook zijn vader, welke wat meer energie blijkt te bezitten,. maar dit gaat ons niets aan, wij hebben een leuk plekje, nog geen 800 m hemelsbreed bij ons vandaan staat een zendmast met daar aan meerdere schotels niks nieuws zullen jullie denken, wel, op meerdere plekken hebben ooievaars hun nesten gemaakt, we tellen er wel 7 en klepperen er regelmatig op los! net als alle andere liefdesrituelen, maakt dat dit gezellige buren zijn, die voor afwisseling zorgen met hun vluchten heen en weer. 18-04. Zaterdag .We stappen op de motor en er blijken ten N.O. van deze plaats nog verlaten mijnen te zijn waar we naar toe gaan, bij navraag bij de politie rijd deze ons een stukje voor en wijst ons de goede afslag naar het plaatsje Aouli. Onderweg zien we nog de verlaten installatie van de loodmijnen en bij het plaatsje Aouli aangekomen zien we de verlaten installaties van de lood en zilvermijnen , waar een jongen ons het een en ander over vertelde. Ze zijn al sinds de jaren 80 van de vorige eeuw verlaten. In deze bergen zijn heel veel fossielen te vinden en is rijk aan mineralen, maar daar moet je echt verstand van hebben om die te vinden.… We rijden na dit alles bekeken te hebben verder en wat genieten we van deze route door erosie gevormde veelkleurige lagen en zien heel veel keren onze vloer van de kamer erin terug! (natuursteen). ……..19-04 . We gaan weer verder, maar eerst nog even naar de prachtige zaak in Midelt die fossielen en stenen verkoopt, waar we de vondsten zien die hier in de omgeving gevonden zijn., we worden verwelkomt met Berberwhisky ( is Marokkaanse thee) en verbazen ons wat een prachtige stenen, en sieraden, fossielen, waarvan prachtige voorwerpen gemaakt, zoals schaaltjes, potjes, klokken, lampjes, bijzettafeltjes, zelfs wasbakjes gemaakt,etc.etc. we keken ons ogen uit en kunnen deze keer de verleiding niet weer staan om een aandenken te kopen. Dit is vakkundig bewerkt en gepolijst zodat de fossielen er mooi in uit komen. We gaan weer verder.. over de N13 waar we het eerste A-Trix bord zagen en even later het hoogtebegrenzingsbord van ja-ja 4.75m! een schitterende weg over de Zadpas, met 2178m. de hoogste pas van de Midden-Atlas, richting Azrou en zien het landschap veranderen in grote zeer groene vlaktes en huizen met puntdaken en dakpannen en ook hier veel ooievaarsnesten er bovenop. Het doet Oostenrijks aan, is dan ook wintersportgebied. ……….. Later komen we bij de Atlascederbossen en deze bomen kunnen wel meer dan 50m hoog worden , waar ook vele staartloze apen in leven , de magot of makaak geheten, de enige noord-Afrikaanse apensoort driekwart van de populatie leeft hier. We stappen uit en zien de apen gelijk, apen in de bomen en op de grond met vele gezinnen met kinderen erbij. De apen zijn zeer vreedzaam, dus we hoefden ook niet op onze brillen te passen, haha. ook een wijfjesmakaak met een jong, altijd leuk om te zien We vervolgen de route, even buiten Azrou is de camping , mooi gelegen in een kersenboomgaard, leuke plaatsen!

20-April De temperatuur is wat frisser, ja we komen natuurlijk nu in het midden van Marokko. S’morgens maken we een wandeling naar een mooi Zwitzers aandoend restaurant vlakbij de camping en krijgen gelijk een rondleiding van een aardige vrouw in moderne europese kleding en op het mooie dakterras genieten we van de koffie en het prachtige uitzicht en wanen ons hier net in Oostenrijk of Zwitserland, dit is ook een klein wintersportgebied. S’middags maken we een motorrit ten Noorden van Azrou voert de weg ons naar El Hajeb langs de rand van een plateau, het Balcon d ‘’íto geheten, waar je een prachtig uitzicht hebt over een soort maanlandschap en heel veel groene weiden en bergen eindeloos, zo groot.. 21/ 04 In de zon ontbijtten we nog en later betrekt het weer, maar wagen het er toch op en gaan vandaag een motorrit binnendoor maken, door een nationaal park met vele steeneiken, richting het bergstadje Ain Leu, leuk lint- dorpje veel landbouwgrond en vele fruitboomgaarden, een hele rustige route waar we maar weinig mensen en verkeer tegen komen, maar nog wel een jonge aap, afgezien van het bergdorpje waar we veel mensen bij elkaar zien. We staan er steeds versteld van hoe mooi groen het is op dit moment. Het weer is bewolkt , maar goed en wel terug op de camping toch een klein buitje. Goed weer om deze Dolfijnpraat af te maken. Het reisplan is nu om naar de Koningssteden Meknes en Fes te gaan en naar Volubilis een stad uit de 3^e eeuw voor Christus. ...Ja zo zit je in de overweldigende natuur en zo weer in een stad, wat zijn we toch blij om dit te mogen zien en meemaken!

Tot de volgende Dolfijnpraat en jullie ook genieten van de mooie natuur, de bloemen, en bollenvelden! Het allerbeste en heel veel groeten vanuit Marokko, Klaas en Marion.

Dolfijnpraat 11

DOLFIJNPRAAT 11 17-03-2015

Ait Benhaddou wij verlaten de camping na 3 dagen weer, een mooie tijd hier gehad met prachtige wandelingen en motorrit en nog steeds mooi weer, wij rijden via de N 10 richting Tazenakht is ook weer een scenic route volgens de kaart met een uitzicht punt op 1700 m hoogte, daar aangekomen zien wij gelijk mensen met gi-ga foto lenzen lopen en zeggen tegen elkaar vast vogelaars of iets van dien aart en wat blijkt zijn het inderdaad vogelaars uit Belgie en Nederland die een 10 daagse reis maken, ho sorry maar wij moeten weer verder, zegt zij nog snel, wij genieten nog even en vervolgen de weg weer en vinden in Tazenakht waarbij het politie /postkantoor een overnachtingsplek is en er komen nog 2 campers bij later op de avond, zodat wij niet alleen stonden.

18-03 wij rijden weer via de N 10 nu richting Taroudant maar willen nog wel even stoppen in Taliouine Deze stad staat bekend om de Saffraan die hier geteeld wordt, de rode stempels worden gescheiden van het lila plantje en na het drogen leveren 100.000 bloemen 1 kilo saffraan, terwijl 1 gram genoeg is om 7 liter vloeistof te kleuren. Saffraan wordt gebruikt in het eten, als verfstof voor tapijten en aardewerk, en voor het kleuren van haar en handen van de bruiden. Wij waren erg vroeg zodat het meeste nog gesloten was en het was erg koud en de lucht voorspelde niet veel goeds wij dachten eerst aan zandstormen maar denken achteraf dat het dichte mist was nog wel alle ventilatie roosters dicht geplakt met ducktape maar dit bleek dus achteraf overbodig, zodat wij zijn door gereden naar Taroudant waar wij een plekje vonden bij de stadsmuur, ook camperplek met meerdere campers voor een kleine vergoeding, en vrijdag hopelijk de stempels kunnen halen. Voor het eerst een regenbui, wat is dat ? en na even nakijken is het 92 dagen geleden dat het had geregend, hebben wij toch even mazzel!

20-03-2015 Het is weer Dy Day voor ons 10 uur zaten wij op kantoor Wat schertst onze verbazing, met de formulieren die we al hadden gekregen met onze pasfoto’s, hoefden we geen stempels in ons paspoort omdat we hiermee al geregistreerd staan bij het ministerie. Dus met 10.min. stonden we al weer buiten. De plu gaat op en wandelen naar de camper. We gaan weer verder en zien we zowaar Ellie en Piet rijden, dus gestopt weer bijgepraat en kennis gemaakt met hun kleinzoon en dochter, zij was ook zeer enthousiast over Marokko, vooral de cultuur vertelde ze. (die met hun een tijdje meereisden en werden weer terug gebracht naar het vliegveld van Marrakesh). Het is weer droog geworden en gaan wegnr. R109 in Zuidelijke richting en wederom weer door de bergen en overal zijn ze weer anders in dit gebied met geplooide aardlagen in schakeringen van oker, geel en violet, zo apart! Na de bergpas op1692m. volgen verschillende oasen met de palmbomen, dit is echt een exotische aanblik en houden maar niet op met foto’s nemen. Na 215 km. arriveerden wij op de camping Hayda in Ta Ta Een leuke terras- camping, kleinschalig met mooi uitzicht naar de rivier met de palmbomen en de bergen en de stad op 2km. afstand. Om een indicatie te geven van de kosten van deze camping: € 8.50 met stroom en internet per camper, douche € 1.00 pp. Je kan ook kiezen voor broodservice, super toch!

21 Maart Inmiddels kennis gemaakt met verschillende camperaars , wat ons opvalt steeds weer, of de mensen komen hier heel wat jaren of het is een keer en niet meer, zo krijgen we vele tips de mensen die hier vaker zijn geweest en wat er leuk is hier om te zien wat wij nog niet wisten. Verder is het vandaag wasdag en Klaas fiets naar de stad om het een en ander in te slaan.

22 Maart 2015 We fietsen s’ morgens naar het stadje en fietsen over de rivier Wadi Tata naar de moderne stad met brede staten en waar de vrouwen in kleurige gewaden lopen en later terug naar de camping weer over de Wadi Tata die de plantage irrigeert, waar we een tankwagen zien water inladen en waar even verderop vrouwen de was doen…s’ Middags lopen we door de droge rivierbedding prachtig uitgesleten door het water door de eeuwen heen, naar het oude lemen dorp, waarvan de meeste huizen zijn gebouwd, ook al weer 300 jaar oud, waar de campingeigenaar geboren is, door de smalle staatjes, omhoog en omlaag

23 Maart 2015 We stappen op de fiets en gaan naar verderop gelegen dorp en onderweg komen wij 2 vrouwen tegen met grote bossen takken op hun rug en knikken ons vriendelijk toe. Ook bij het foto’s nemen onderweg komen mensen naar je toe en geven een hand en heten je welkom, waar maak je dat mee? nou hier dus, de mensen in dit gebied staan er bekend om dat ze super vriendelijk zijn. Je ziet ook meer mensen met een donkere huidskleur,( zo ook de jongen op deze camping ontzettend vriendelijk , blij en ziet zijn werk, maken we wel anders mee).Ons doel is naar Agadir Lehna te gaan, een dorp 3 km verder, want daar is een waterklok te zien, wat stamt uit de jonge steentijd. Daar aangekomen ook op aanwijzing van mede camperaar , want de wegbewijzering is niet helemaal duidelijk, was nog de vraag waar is de waterklok? Zodat we weer het spelletje hints moesten toepassen… Klaas hield ons flesje water bij zijn horloge en toen snapten ze het ha ha en werden we voorgereden door de smalle zandstraatjes en kwamen we aan bij een lemen gebouwtje met 4 stokoude mannen, de jongen die ons hier heenbracht brabbelde wat tegen een van de mannen die ons verwelkomden met een stevige handdruk en een soort tovenaar werd, voor ons gevoel, hij pakte een kleedje van een pionvormig deksel en verwijderde deze en zagen toen een metalen schaal met water met daarin drijvend een kommetje met maatverdeling aan de binnenkant met in het hart een piepklein gaatje, nu was het ons niet geheel duidelijk, maar vermoeden dat het schaaltje gevuld wordt met water tot een bepaalde maatvoering, is het water uitgestroomd tot een lager niveau, dan heeft men een x- aantal kubieke meters op zijn/ of haar land gekregen.

.24-03-2015 7.30 uur, ja de zon brand alweer op het voorraam wat is dat toch geweldig hier altijd mooi weer, soms wel wat veel wind en koele nachten, maar altijd zon zo ook nu dus. Even afrekenen gedag zeggen bij de landgenoten, tja dat doen wij altijd als wij in contact geweest zijn met medecamperaars net als dat wij ons dan altijd voorstellen aan de naaste buren welke nationaliteit men ook heeft .En soms krijgen we weer een adreskaartje van mensen die tzt nog eens een zelfde rit willen doen als wij, je weet maar nooit hij is o.a ook groot liefhebber van de Dakarrally en motorsport dus je weet maar nooit.. Maar het wordt tijd om de route te vervolgen dus zoeken wij de N12 weer op richting Foum-Zguid 1400 km dus wij hebben even te gaan, onderweg zien wij zandstormen en mist of is dat ook een zandstorm??? Onder weg veel weggespoelde bruggen dus ook veel omleidingen, van klein tot heeel groot en dan natuurlijk een graffel pad en dan gaat het tijden van kaboem boem boem enz maar, men is druk doende dus volgend jaar zal het weer een pracht weg zijn zeggen wij dan maar,.maar ik moet het stuur wel goed vast houden daar er een strakke wind staat en veel rukwinden, maar goed wij komen dan toch bij camping Sable D’or in Form-Zguid aan, wij zijn de enige klanten hier, dus lekker rustig, hier heb ik dan ook gelijk de ventilatiekanalen dicht gemaakt, ivm stuifzand, daar de verhalen over Saharazand niet te beschrijven zijn.

25-03-2015 wij hadden het plan om s’morgens eerst even een douche te nemen maar zo als gebruikelijk hier weigerde hij elke form van dienst, dus de eigenaar op zoeken, dus bleek in geen velden of kamer te vinden, dan vanavond maar, geld in een zakje gedaan en dit in de hordeur gestoken. En net voor wij weg rijden komt hij aan lopen, had het geld gevonden maar was even naar de Souk markt, tja moet ook gebeuren natuurlijk. Wij vervolgen deN12 richting Zagora de plaats waar wij het bord Timbouctou 52 dagen per kameel zien, wat herinnert aan de grote karavanen die door de Sahara trokken en wij hier ook oversteken naar de N9 wij willen de Sahara in en die begint waar de nu N9 stopt in Mhamid en hier staat het bord nog 50 dagen wat dus wil zeggen dat men in het verleden 2 dagen nodig had om van Zagora , om hier hun voorraden in te slaan, in Mhamid te komen. Maar zover zijn wij nu nog niet, wij gaan eerst nog sterren /maan en zon kijken bij een hotel van een Duitser met de naam Kasba Hotel Sahara Sky in de Dunes de-Tinfou. Hierbij gebruik makend van een menu is het gratis overnachten met de camper en sterren, maan en zon kijken met zeer geavanceerde kijkers(meadetelescopen) en dat doen wij dan ook. Dit is voor ons de eerste keer dus wel spannend wat wij te zien krijgen, het was nog even spannend hoe laat de wind zou gaan liggen, de eerste gedachten van de gids was mogelijk vroeg in de ochtend, daar het veel te hard waaide, maar goed hier kwam hij gaande het eten op terug en mochten wij dan om 22.30 uur naar boven, wij kregen nog wel mee, ons goed warm aan te kleden daar het ook hier flink afkoelt, dus wij gekleed in motorpak naar het dakterras, wat een kijkers met een diameter van 30 en 40 cm de ene geheel pc gestuurd de ander met een diameter van 30 cm was zeker 1,5 ml en handmatig te bedienen en wij kennen zeggen geweldig, de astronoom was een Belg dus dit maakte het voor ons wel makkelijker te begrijpen wat hij allemaal te vertellen had, maar ging ons toch veel te diep op de materie in, maar weer een ervaring rijker .

26-03-2015 Wij worden om 8.30 weer verwacht om de zon te bekijken, dit geschied van af het terras op de bg eigenlijk om het hoekje van de deur, heeft hij weer 3 totaal ander kijkers klaar staan, ja geweldig om de zon te zien maar moeilijk alles op papier te zetten maar ook dit was weer een belevenis voor ons. Na het afscheid vervolgen wij de N9 weer ook deze weg is in reconstructie dus veel graffel, maar ook stukken die net gereed zijn, onder weg kopen wij nog oordruppels voor Marion die oor pijn heeft en die druppels blijken te helpen dus probleem op gelost na 7 dagen en Klaas moest er aan geloven hij krijgt een blauwe doek die hij om het hoofd moet draaien, wij gaan weer verder en na totaal 281 km komen hier stopt de N 9 dan ook, en gaat verder de dessert in als graffelpad en na 100 meter komen wij aan bij camping Laboussolele, op een berg +_ 6/8 meter hoog, zodat wij uit kijken over een stukje steen Sahara in het plaatsje Mhamid en zien hier de zon onder gaan in de Sahara alleen jammer dat hij op komt achter het dorpje Mhamid, maar je kan niet alles hebben toch. De temperatuur is hier zo rond de 28 gr niet veel wind net lekker, dus wij blijven hier wel vast wel even.

28-03-2015 Om 5.45 ben ik wakker niet veel later komt Marionnetje ook wij willen de zon zien op komen, tja ik moet zeggen het viel mij vies tegen, had er een hele pet van op maar hij kwam van achter het dorp op, dus huizen enz zelf dacht ik dat hij gezien vanaf onze stek iets meer oostelijk zou op komen maar het is zo, ook de kleuren vielen ook wat tegen, maar wij zijn nog niet thuis dus er komt vast nog wel een gelegenheid, verder hebben wij vandaag niet veel gedaan, nou ja wij hebben nog een 4X4 en Dromedarissen safari geboekt voor morgen, wij gaan met de camping eigenaar de Dessert in vertrek om, 10.00 uur en thuiskomst +- 18.00 uur verder vermaken wij ons met lezen en kijken naar de in en uitgaande 4 x4 auto’s, karavanen dromedarissen van de Dessert maar boven al genietend van het geweldige weer, zon en niet benauwd..

29-03-2015 D- Day

Vandaag om 10 uur gaan wij op een 4x4 en Dromedaris -safari hebben er erg veel zin in. Wat ook erg fijn is, de eigenaar die goed Engels spreekt is de chauffeur en gids en wij kunnen het erg goed met hem vinden. Als klaas om halfnegen de eigenaar Abdov ziet vraagt hij en ben je al zover wel dan antwoord klaas met je weet jij hebt het horloge en wij hebben de tijd, Ha ha welk spreekwoord wij van hem hebben geleerd, ja jullie weten klaas moet dollen, dus ook met die Marokkanen en zo lachen wij wat af, ja het is bijna tijd, nee wij hebben nog een uur, maar nu blijkt dat ook hier de klok een uur naar voren is verzet, dus op schieten Marion. Om 9.00 uur stappen wij in een Nissan patrol 4x4 een comfortabele auto maar de weg is minder nou, ja weg nu die is hier natuurlijk niet, het is een Dromedarissen /Ezel pad en de eerste 55km is het grotendeels een stenen dessert ,welke eigenlijk dor en kaal zou moeten zijn maar heeft nu een lichtgroene kleur komt door de vele regen en dit geeft de nomaden een rustig jaar, men hoeft nu minder te trekken daar er voedsel genoeg/ in overvloed is. Wij stoppen regelmatig voor wat drinken kijken en natuurlijk wat F&F schieten en Marion en ik wisselen zo nu dan ook even van plek, dit is verre van comfortabel over al die stenen…. .Na ruim 2uur zijn wij dan in de zand duinen en rijden wij naar het bivak . klaas vliegt gelijk de duinen in even de sfeer op snuiven hoor. Dan worden we hartelijk verwelkomt in de nomadentent met thee met koekjes en pinda’s Na de thee klimt eerst Marion in het zadel, je ziet haar genieten, dan mag ik, staat dat beest eindelijk, blijken de riemen niet goed vast en kieper ik er bijna af, lachen natuurlijk en dan gaan wij eindelijk, na 50 m zie ik Marion al naar de rug grijpen ( ze had al 2uur wat te stellen gehad in de auto), duurt dit 2 uur vraagt ze, wel dat is wel de bedoeling zeg ik na +_1km zijn wij maar omgekeerd, het is jammer wij hebben het geprobeerd maar het ging niet heel jammer. Klaas is nog wat de Chegaga- duinen in gegaan en Marion is in de nomadetent een tijdje op wat gaan liggen. De kok is begonnen met het meegebrachte eten gereed te gaan maken, wij kregen salade met gegrild vlees op spiesjes en heerlijk gemarineerd en fruit toe. O ja er stond een trommel dus vroeg Marion zoude jullie wat muziek kunnen maken? Waarna de de kok en Abdov samen zongen en trommelden en wij samen het ook mochten proberen, leuk! waarna wij weer naar de camping zijn gekeerd Marion voelde zich alweer redelijk goed en Abdov was erg galant naar haar toe, zodat ik op een gegeven moment toen ik uit de auto stapte vroeg, blijf je wel wachten, of moet ik de contactsleutel er maar uit halen Ha ha. Het was een mooie dag jammer dat de rit op de Dromedaris zo kort was, maar kijken toch op een geslaagde dag terug S’avonds zitten wij nog lekker buiten tot laat met een glas Pastis met water aangelengd, tja het bier is al een tijdje op en is hier in de omgeving ook niet te koop, en Marion haar Amoretto slinkt ook al aardig maar dit is een goed alternatief, toch, welterusten.

31-03-2015 wij nemen afscheid van de mensen hier, maar zullen zeker nog wel aan deze plek terug denken; mooie plek gezellig en geweldig weer, geen zandstorm gehad! s’nachts een heerlijk fris windje +_ 10 gr, overdag tussen de 30/36 gr met een zacht briesje, dus voor ons een superplek alleen is het sanitair hier echt Marokkaans maar dat hebben wij dan ook zelf. Wij rijden de N9 weer terug, daar wij aan het einde van de weg stonden en rijden weer richting Zagora vanwaar wij richting Ouarzazate rijden ja en wij hebben weer zo’n groene route uit gezocht, de Valee du Draa maar beseffen ons ook dat sommige van de lezers wel zullen denken gaan ze weer de bergen in , ja hier kunnen wij echt geen genoeg van krijgen die geweldige vergezichten kleuren de ongerepte natuur super mooi! Ook in deze Draavallei de vele palmbomen, de oasis en de prachtige lemen kasba,s welke ook wel de kashba-route genoemd wordt. Wij vinden een camping in Agdz een goede camping met zwembad waar wij een duik nemen en staan ook nu weer tussen de palmbomen, met op de achtergrond weerde bergtoppen die s’ avonds regelmatig van kleur veranderen.

01-04-2015

. Om 10.00 uur hebben wij een afspraak om de kasba hieraan te bezoeken, wat de eigenaresse (van oorsprong Francaise) doet, de kasba is al 250 jaar in familiebezit van haar Marokkaanse man en wonen er zelf in. Ze sprak ook Duits en Engels en vertelde over wat er groeide en bloeit in de tuin, n.m vijgen/ amandel sinaasappel/ kweeperen/granaatappel –bomen, druiven en voer voor de ezels .Daarna hebben we de riante kasba bezocht, waarvan een gedeelte als gastenverblijf. In 1995 is het gerestaureerd onder leiding van een Duitser met duitse studenten en een hollandse student, welke het leembouwproces graag onder de knie willen krijgen. De uitleg was zeer interressant, de vertrekken zijn vaak lang en smal, vele met vrolijk beschilderde plafonds. Men had geen meubels maar zitten altijd op de grond omdat dit het koelste was (is), ook gaan de deuren in gedeeltes open i.v.m. de warmte buiten te houden.

2-04. Naast de camping loopt er het karavanenpad waar men vroeger met de Kamelen over liepen als zij naar Zagora gingen en waar zij hun voorraden weer aanvulden , om naar Timboektoe te gaan. Wij zijn via dat pad een stuk gelopen naar de rivier de Draa, onderweg werkten de vrouwen in hun ,,volkstuintjes” om groente te plukken en groen voor hun trouwe viervoeter de ezel, die dan ook regelmatig langs ons kwamen, altijd vriendelijk zwaaien of met gebarentaal iets zeggen, wat worden we hier toch blij van! Het uitzicht was prachtig eerst door dit palmenbos, de vruchtbomen, de heerlijke geur van de sinaasappelbloesem en nu het uitzicht naar de snelstromende rivier de Draa met de kegelvormige berg op de achtergrond . Terug op de camping waren er Hollandse buren en wisselen we onze ervaringen weer uit.

3-04 We vertrekken weer over een bergpas de Tizi-n-tinififftpas op1660m. hoog en met vele haarspeldbochten, wat weer kicken is ! over de N9 naar Ouarzazate naar een camping vlakbij de stad. We gaan hier eerst inkopen doen bij een kleine supermarkt, omdat hier in het Zuiden geen Marjanes of andere grote supers zijn, maar deze is ook goed. Later naar de Taourirtkasba, waarvan we maar een klein gedeelte van de megagrote kasba konden zien, wat heel jammer was, deze had ook veel last gehad van de wateroverlast van November 2014. Aan de overkant zijn de Italiaanse Andromedastudio,s waar we erg genoten van alle decorstukken voor vele fims, heel knap gemaakt.(net echt).

4-04. Op weg naar de Atlasfilmstudio,s waar vele wel honderden bekende films zijn en nog worden opgenomen, dit is een gok want als ze filmen hebben we pech, maar dit was gelukkig niet het geval! De studio,s bestrijken een 30.000 m2 groot stuk woestijn en voorzien in het levensonderhoud vaneen flink deel van de bevolking van deze stad. Het is leuk om te zien de strijdwagens o.a. die vanuit de film Ben Hur( de enige film die ik(marion) meerdere malen heb gezien, en de vele Egyptische decors en figuren in hollywoodstijl en Klaas maar tikken hier en daar en van oh, dit is gips en oh dit is plastic, vermakelijk om te zien! Het was en gezellige groep met nog meerdere koppels die een reisje hadden geboekt naar de 4 koningssteden en in hotels vertoefden. Ook was het hier en daar wel in verval ,dat mocht de pret niet drukken het was erg leuk om deze decors te aanschouwen. Van hier nog naar de Dimitri een kleine slijterij, jawel! Waar we dus nog zelfs pastis en amandellikeur konden kopen….We vervolgen onze weg en gaan over de prachtige weg de N10 langs het stuwmeer deze is in 1972 gevuld en wordt gevoed door de Dades en de Ouarzazate , die samen de Draa vormen en levert water voor de golfbaan en de palmbomen(deze verbruiken maar liefst 400 liter per dag per boom) en elektriciteit voor de vallei. Bij dit prachtige stuwmeer maken we een lunchstop om zo te genieten van dit mooie meer en omgeving. Later komen we aan op de camping in Skoura.

5-04.. Met de gids naar de Amerhildil kasba, nu horen we al zeggen alweer naar een kasba? Maar ze zijn allemaal weer anders en hebben er nog geen genoeg van. Ook weer heel interessant en een leuk verhaal in Engels erbij, bijv. op de vroegere bankbiljetten van hier staat deze kasba afgebeeld ook op onze fotosessie. Veel oude gebruiksvoorwerpen die in tact zijn, de werktuigen en zoals ook de oude keuken men bakt de ook nu nog ronde broden in een iglo vormige lemen oven.Ze hebben altijd een binnentuin groente/fruit en siertuin en een dakterras en dan natuurlijk altijd van leem, gemaakt van aarde en water en soms fijngehakt stro gevormd in een houten mal en in de zon te drogen gelegd, hele dikke muren om de warmte tegen te houden en het ventileert ook goed.. Daarna met de gids door een authenthiek dorp, ziet men vrouwen de was doen buiten er zijn waterputten, onverharde straatjes , palmenbossen en door de grote droge rivier , maar ook waar het water nog in stroomt en wat moet je ? we hebben geen keus achter de gids aan en fietsen maar door het water, wel stoer vond klaas het van mij. Verderop was een restaurant in een kasba met een prachtig panoramisch uitzicht naar het palmbos en de rivier , wat een superlocatie… waar we een heerlijk ver geperst glas jus Orange dronken. Weer op de fiets naar de camping en waar we de Paas vierden met een menu op de camping; salade, patat en spiesjes gegrild vlees, lekker!

Vandaag 5-04 2^e Paasdag en we hoorden dat diversen dit vierden met een brunch, ja Pasen kent men hier natuurlijk niet en gaan de gedachten uit naar Holland. Heel veel DOL-FIJNE Groeten Klaas en Marion.

.

.

Dolfijnpraat 10

Doltfjnpraat Deel 10 10-03-2015

Vandaag 10 maart 2015 8.00 uur staan wij op, tja dan is het weer D day zoals wij dat noemen, wij worden om 10.00 uur op het Politie bureau verwacht om de verlenging van de verblijfsvergunning in ontvangst te nemen, was ons gister verteld. Na 1.uur en 15 min wachten werd ons verteld dat wij over 10 dagen terug kunnen komen en dan krijgen wij een stempel in ons paspoort, en kregen nu een tijdelijke mee tot 20 -03-2015, dus met de staart tussen de benen gingen wij heen, wat nu??? Nieuwe planning maken. Marion stelt voor om dan nu toch wel de Tizi-n-Test te rijden, dit geld als een van de mooiste routes van Marokko en dan via de Tizi-n-tichka weer naar Taroudant te gaan en daarna naar Quarzazate en Zagora te gaan. Ach wat maakt het uit, alles is nieuw, het weer is nu ook goed, dit is wel belangrijk daar wij de bergen in gaan dan heb je niets aan bewolkt weer, dus dit plan brengen wij ten uitvoer. Eten eerst nog een broodje op de camping en gedag zeggen bij de buren en de receptie, zodat wij zo rond 14.00 uur vertrekken richting Marrakech via de N10 en na 45 km de bekende Tizi-n-Test, de navigatie geeft al snel aan dat hij niet weet of deze weg wel geschikt is voor ons, maar wij weten uit verslagen van anderen dat het te doen moet zijn, dus negeren wij deze melding en het genieten begint al na enkele km, s ja, bergen, daar kunnen wij geen genoeg van krijgen geweldig, naar mate wij hoger komen word ook de weg smaller max 4,5 m breed, wij zijn zelf 2,6 m breed, dus er blijft niet veel over voor tegemoet komend verkeer, maar met beleid … een ezel toch…. Wel zijn er regelmatig uitvoegplekken, maar wij hebben mazzel, het is rustig, he daar in de verte zien wij een bus, ik zeg tegen Marion wel wij stijgen dus hij moet wachten, en ja hoor na weer een paar haarspeldbochten zien wij hem staan, keurig bij een uitvoegplek, zo gaat dat, niks om je zwiebel over te maken toch, de wegen worden breder en weer smaller en soms slechter, maar wij rijden een echte Mercedes dus gaan wij rustig verder, dan zien wij een gevaren driehoek en een verbodsbord met max 3 m hoogte en dan schrikken wij toch echt wel even mijn eerste reactie is wel teruggaan is geen optie dus rustig aan, op dit moment hebben wij de berg aan de rechter kant dus de zijde waar ook de luifel zit, maar ik zit zelf aan de afgrondzijde wat nu weer een gelukje is vind ik, zo kan ik zelf goed zien hoever ik naar links kan en wij hebben goede spiegels dus rustig blijven en zo gaan wij dan cm voor cm verder en ook deze hoogte hebben wij weer overwonnen en blijven klimmen tot 2100 m hoogte en plaatjes schieten, filmen en tussendoor genieten na menige stop om het even in ons op te nemen, de uitzichten zijn echt fenomenaal!, komen wij na 191 km weer in een klein berberdorp met 4 of 5 huizen en een redelijk grote uitvoegplek en zien nog een camper blijken Italianen te zijn, maken met handgebaren duidelijk dat ook zij hier willen slapen zodat wij hier gezamenlijk de nacht doorbrengen en je snapt niet waar ze vandaan komen maar ze zijn er de Berber kindertjes die vragen om snoep, ach wat lief he ja ja Marion kan het niet weerstaan en raakt met de snoeptrommel naar buiten. Dan komt er een berberman (berber staat voor bergvolk) naar ons toe en laat zijn mooie collectie stenen, mineralen, edelstenen, fossielen enz. zien, ja die worden hier heel veel gevonden en kopen een mooie steen, we zij ook blij dat we mogen staan voor de nacht.

11 Maart , wanneer wij aan het ontbijten zijn, zien wij een geiten en schapenhoeder langskomen, waar we elke keer weer van genieten, vooral zo vlak langs de camper! Ook staan er verscheidene vrouwen, een met kindje gedragen in een doek op de rug ( zoals bij alle kleine kindjes), die wachten op de taxi, ook gaat er een schaap mee en met verbazing kijken we toe, het schaap word bovenop de Imperial vastgebonden zie foto. Wanneer we buiten komen gebaart de berberman, die ons gisteren verwelkomd had, of we goed hadden geslapen, nou dit was zeker het geval! We vervolgen onze route weer over deze bergpas en genieten van de prachtige panorama’s omhoog de hoge Atlas en omlaag de Sousvlakte. Nou jullie raden het nooit…. Wij gaan nu op weg naar het winterski-oord van Marokko “ Oukaimeden” genaamd, op 2650 m. hoog en rijden via vele haarspeldbochten, Kaassie voor mijn Klaassie! ( nou ik, Marion houd er ook van hoor, ben niet zo gauw bang en de uitzichten daar doen we het voor..) de besneeuwde bergen tegemoet, prachtig om te zien! De weg er naar toe is prima. Hier kunnen we overnachten.

12-03 Dat het zo koud kon zijn…..we kleden ons dik aan daar het 5 gr is maar als de zon zijn werk doet, kan de jas al weer uit. Het is hier trouwens vergane glorie en de wintersportactiviteiten beperken zich door de jongens van het leger die in de lagere weide aan het oefenen zijn. Er is hier een groot plateau, waar je rotstekeningen uit de jonge steentijd kan zien, waar we met bewondering naar gekeken hebben, met hulp van een aardige Marokkaan, zeer bijzonder en interessant. We zijn nog verder gewandeld en genoten van het schitterende panorama en op de weg terug zagen wij een paar jonge meiden die in het koude sneeuwwater de skipakken aan het uitwassen waren en daarna op de stenen in de zon te drogen lagen en zo weer gereed voor de verhuur voor het volgende seizoen, denken wij. In het dal waar je mooi op een terras kan genieten van het zonnetje hebben wij nog maar weer eens een Tajine besteld, maar eerlijkheid gebied ons te zeggen dat wij hier geen fan van zijn, het is overigens lastig rustig te eten, daar er regelmatig een handelaar met zijn waar bij je tafeltje stil houd en zijn handel aanprijst. Maar Klaas weet ze toch meest al snel te overtuigen dat het geen handel voor ons is, en proberen zij het een tafeltje verder op weer, zo gaat dat hier nu eenmaal. Maar wij hebben tijdens het eten in het zonnetje samen wel besloten hier niet nog een nacht in de kou door te brengen en zakken weer af naar beneden en gaan naar de watervallen van Setti –Fatma al dalend genieten wij weer van al het natuurschoon om ons heen en zeker van de mooie witte en roze bloesem van de fruitbomen; Peren Appels pruimen enz ja het houd hier niet op met mooi zijn met de natuur. De weg is plaatselijk rond uit zeer slecht nog steeds het gevolg van de wateroverlast maar goed, het is te doen blijkt, want na 53 km komen wij in het dorpje aan, d weg zeg niet breder dan de camper en een parkeerwachter wijst ons een plekje waar wij ook de nacht kunnen door brengen aan de rivier, dus als je uit het raam kijkt dan word je vanzelf zeeziek, zo hard stroomt het hier. Als wij buiten komen staat er gelijk een jongen die onze gids wel wil zijn naar de waterval, maar rustig aan jongen, wij hebben geen haast en blijven hier dus kom morgen maar terug, zo nu even rustig de omgeving bekijken, wel het verschilt hier niet veel met al die anderen kleine winkeltjes oud niet schoon en heel veel van het zelfde, maar dit is Afrika… zeggen wij dan.

13-03-2015 goed geslapen en het is hier niet koud kijken wat rond en gaan na de koffie naar de waterval, ook nu weer wij staan nog niet buiten of een gids hij is nog geen 14 jaar denk maar weet het juiste pad, wij steken de rivier over en ja hoor klaas heeft gelijk een nat zijk zo als wij dit vroeger noemden, als je natte sokken had, Marion werd keurig door de gids begeleid dus die hield de boel wel droog, nu klimmen en klauteren om boven te komen en eerlijkheid gebied ook nu weer te melden dat wij het zeker niet gevonden hadden maar wij komen natuurlijk eerst nog even bij een terrasje van natuurlijk familie dat had ik al gauw door… Ja wat wel grappig is men heeft hier in de bergen natuurlijk niets, dus ook geen koelkast en daar heeft men het volgende op gevonden men heeft de frisdrank trapsgewijs opgesteld en bevloeit dit met koud water uit de waterval, altijd koel fris water en koele drank, Marion besluit hier achter te blijven en ik ga met dat jochie nog 20 min verder naar de waterval, mooi, maar tja, als je de Niagara en Yosemite in Amerika heb gezien heb valt er een hoop in het niet. Dus even fotootjes en maar weer naar Marionnetje en dan weer afdalen naar huis en komen na 4 uur toch weer voldaan thuis.

14-03-2015 We vervolgen onze route en na ongeveer 45 km. Een grote klap…. Een klapband.. Klaas zoekt de eerste de beste plek op waar hij veilig het reservewiel er omheen kan doen en in de tussentijd komen er allemaal kleine jongetjes er bij staan om te kijken wat er aan de hand is, we staan daar iedere keer weer verbaasd van in tijd van een mum staan ze dan bij je uit het niets lijkt het wel! We konden weer verder nu via de Tizi-n Tichkapas, de hoogste bergpas n.m 2260m. van Marokko. Wat een uitzichten! Elke berg is weer anders en wij kijken wederom weer onze ogen uit. Ons doel is om vandaag naar Ait –Benhaddou te gaan en als we die kant op komen kunnen we begrijpen waarom deze plek voor vele films decor heeft gestaan dit uitzicht deze imposante kasba’s bij elkaar op de hoge heuvel het is werkelijk adembenemend mooi, we zijn er stil van! En tegen die strak blauwe lucht…We zijn gewoon moe van alle indrukken die we opdoen en zoeken de camping op. 15-03 Na de koffie wandelen wij naar de kasba en steken de brug over het is vrij entree. Dit staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco . Ook nu weer omhoog nu via de vele souvenirs-winkeltjes, die ook hier weer eigenlijk allemaal het zelfde zijn en een ieder heeft de beste prijs, natuurlijk zijn er ook wel hele mooie eigen creaties bij en ze hebben allemaal familie in Holland, Amsterdam, Utrecht, Groningen, Eindhoven enz en als wij boven zijn tja wat een uitzicht, schieten hier wat plaatjes en kachelen weer naar beneden als wij beneden zijn blijkt dat ook wij nog even zakken lopen kunnen en laten die kans niet voor bij gaan he Marionnetje!!! s’middag’s gaan wij weer, maar nu de berg er naast, het is inmiddels echt gaan waaien zodat wij daar nog echt kunnen uitwaaien.

16-03-2015 tja wij zijn weer op tijd op en op tijd is zo rond 8.00 uur Marion doet nog even een wasje en Klaas pakt de Motor want wij gaan vandaag naar Telouet zo’ n 50 km verder op gelegen, via weer een bezienswaardige route volgens de kaart, en dit blijkt ook zo te zijn, alleen de kwaliteit laat wel te wensen over als gevolg van reconstructie van de vele waterval en na een km of 20 ziet Marion een bordje zoutmijn en slaan wij een zijpad in en na 400m zien wij zoutakkers met een bassin en even verder blijkt een heuse mijn te zijn, welke te bezichtigen is en die kans laten wij niet voorbij gaan, dus naar binnen. Hier worden we opgewacht door een meneer met een gaslamp en zien wij zoutkristallen , gelijk koraal aan de rotswand hangen, ook grote stukken steen waar het zout uit wordt gehaald en wordt per ton verkocht, het witte goud. Heel bijzonder. We gaan weer verder en wat nu, dit lijkt de Dakarrally wel we moeten nu door een stukje rivier heen. Aangekomen in Telouet bezoeken we onder leiding van een leuke gids de grote kasba,dit was een van de belangrijkste residenties van de pasja van Marakech, rijk geworden door het zout, 1kilo zout stond gelijk aan 1 kilo goud een groot gedeelte van de Hoge Atlas bezat hij. Na 1956 raakte dit in verval, maar er is nog een mooi gedeelte te zien in de Andalusische stijl. We gingen weer voldaan naar huis.

Allemaal de vrolijke Dol-Fijne groetjes en een fijne Lente toegewenst .tot schrijfs Klaas en Marion.

van 17-02 tot 09-03-2015

D

Dol-fijnpraat 9 Verstuurd op 9 Maart 2015 te Taroudant nu 18/ 30 graden

Wij beginnen graag met een bedankje aan een ieder voor de felicitaties met Klaas zijn 65e verjaardag!. In Holland ook mooie temperaturen vernamen wij!

MAROKKO

Zondag 15 Februari 2015

Tifnite. Wij hebben ontzettend genoten van deze prachtige vrije camperplek aan de mooie kust, het begon al als wij uit het slaapkamerraam naar het strand keken! waar de vissers druk waren met hun blauwe houten bootjes, om weer de zee op te gaan, zij vertrokken hier zo tussen 7 &9 uur om weer terug te keren tussen 12 & 14 uur en dan zagen wij natuurlijk weer camperraars die kant op lopen voor hun dagelijkse vis-maaltijd. Zoals jullie al op de foto’s hebben kunnen zien, vangen zij hier plat- vis kreeft/ een enkele krab /zeepaling/ murene/ tong, schol, inktvis, baars en soorten die wij niet bij naam kennen. Het verbaast ons hier elke keer weer dat men niet weet wat onderhoud is, als je de tafels ziet waar men elke dag de vis op schoonmaakt dus verwerkt met touwtjes aan elkaar gebonden schots en scheef, vies, jammer, lands -wijs lands -eer denken wij dan maar, het is hier zo. Wij hebben hier ook weer nieuwe contacten gemaakt, het NL wereldje is niet zo groot, en in grote lijnen rijden wij toch allemaal hetzelfde rondje. De zon, het uitzicht naar zee, wat een relaxt leventje, wat wil je nog meer!! Toch besluiten wij morgen weer wat zuidelijker te gaan maar wel langs de kust; de kaart geeft ook aan de dit een mooie route is.

Maandag 16-02

Na 5 dagen hier gestaan te hebben starten wij de motor weer. Na een paar uur langs de mooie kustlijn gereden te hebben, komen wij aan in Tiznit waar wij wat inkopen doen bij een kleine supermarkt, waar we boodschappen doen. Weer verder langs deze schitterende route. We komen bij Mirleft aan en zien een prachtige hoge rots in zee en een stel campers dus ruk aan het stuur naar rechts en even polshoogte nemen, een stel Fransen en Oostenrijkers en parkeren naast hun, zetten onze stoelen buiten en maken kennis met ze, aardige mensen en als wij even zitten kan klaas de verleiding niet weer staan om de rots te beklimmen dus bergschoenen aan en hij is gek op klimmen en dan op de top foto’s maken!, kan ik even foto’s van hem maken en genieten van het uitzicht.

Wij zien ook hier weer de gevolgen van de hevige regenval afgelopen herfst, maar men is hier ook druk met het schoonmaken van het strand wij zien zeker een man of 15/20 al het vuil op hopen leggen. Als klaas weer terug is drinken wij een bakkie waarna wij even het dorpje in gaan, men is hier druk ja voor Marokkaanse begrippen echt druk, wat blijkt het komende weekend is het hier 3 dagen feest, (moussem) verteld de markt koopman bij wie wij dadels kopen O vandaar die opruim actie dachten wij gelijk, het werd ons niet helemaal duidelijk of de koning hier nu wel of niet komt, maar gezien de opruim actie vermoeden wij van wel. Rond 16.00 uur komt er een man melden dat wij hier niet de nacht mogen doorbrengen en even later staan de Oostenrijkers voor de deur, met wie wij hier zouden overnachten, wel dan rijden wij maar wat zuidelijker en zien wel, zouden jullie voor willen gaan is de vraag, natuurlijk, na geen 10 km zien we een camping, die we gelijk maar oprijden.

Het blijkt een splinter nieuwe camping te zijn, net 3 maanden open, als wij aan de beurt zijn voor inschrijving komt Klaas in gesprek met de eigenaar, die verteld dat hij 10 jaar in Denemarken als kok heeft gewerkt en kookte o.a. voor het Deense koningshuis, waarna hij weer naar Rabat is verhuist en de plannen voor een camping heeft uitgewerkt, is weer terug gegaan naar zijn geboorte plaats Erkounte aan de kust waar wij nu zijn en heeft met de hele gemeenschap deze camping op gebouwd zodat alle mensen die nu werken op en rond de camping uit het dorp komen, fantastisch he! dus zegt Klaas gelijk dus jij bent hier de Godfather! en had natuurlijk de lachers op de hand. Wij zoeken een plek op het terrein en zo op het eerste gezicht is alles er, kleine supermarkt, Restaurant (waar wij een lekker hapje eten), aparte tenten voor verhuur, keurige douches met mooie Marokkaanse tegels, . Zelfs een dakterras boven het restaurant. Hook upp gelegenheid ja alles is er, en slapen hier heerlijk. De volgende morgen eerst maar even hook uppen en dan nog even met de eigenaar praten, daar wij nog wel wat tips hebben voor hem, zijn folder is mooi maar veel te kort info, geen coördinaten/ faciliteiten/ fiets &wandel gelegenheid, enz zodat wij samen met folders van anderen campings een opzet hebben gemaakt, hij blij en wij een goede daad gedaan, leuk toch, het gesprek ging in het Engels/Duits /Nederlands. Daar hij toch wel veel woorden kon uit zijn tijd in Denemarken, waar hij veel Nederlanders heeft ontmoet die toen aan de brug en tunnel werkte. Toen nog even douchen, wel dat werd dan weer eens een koude douche, ja daar snappen ze hier gemiddeld nog weinig van in de zuidelijke landen, hebben dan ook natuurlijk geen aardgas, maar werken met flessen gas Butaan of propaan, is natuurlijk geen probleem als je de flessen maar op tijd vervangt, en dat is het zelfde als onderhoud, dat woord is nieuw en dat zie je in alles, ja echt alles, of het nu om auto’s gaat ,huizen of het vervangen van een fles?? De Marokkanen hebben daar een spreekwoord voor, als Allah het wil is het zo, of het is de wil van Allah dus dat kunnen wij niet veranderen en proberen wij het maar te accepteren.

Wij gaan weer verder langs de mooie kust en nog geen 5 km verder in Leghzira zien we een koppel campers langs de kust staan, maar gaan eerst nog even naar Sidi Ifni was een oude Spaanse enclave maar is nu duidelijk in verval, jammer .afgelopen herfst heeft het hier enorm geregend en dat water uit de bergen heeft zo’n enorme ravage achter gelaten! er is 1 camping overspoeld en de Zoo is eigenlijk ook weg gevaagd de ravage is enorm, zelfs nu nog, hoewel men druk doende is het weer op te knappen. Wij wandelen hier nog even door het dorpje en langs de kust, waar de trap naar het strand eigenlijk niet meer begaanbaar is, ook grotendeels weggespoeld, ja erg triest. Wij besluiten weer terug te gaan naar Leghzira om daar de nacht door te brengen weer zo’n prachtige plek met geweldig uitzicht…het is echt adembenemend!!…we zien in de verte de Arche: is de natuurlijke boog langs het strand, welke wij zeker van dichtbij willen zien, er staan al 3 Fransen even later komt er een Duits vriendinnen stel met een oude Mercedes Benz bestel Ambulance, de klif is hier wel redelijk hoog en winderig maar ach wij zien wel, maken een wandeling naar beneden en zien in de zandsteen rotsen grote en klein gaten en ook hier natuurlijk een paar zullen wij zeggen grotwoningen [of rotwoningen]welke aan de zee zijde zijn dicht gemaakt met doeken/kleden, zien er een hond bij, dus blijven wij maar op afstand. Het is nu vloed zodat wij niet heel ver kunnen lopen daar de rosten en strand nu onder water staan, morgen dan maar en klimmen weer omhoog genietend van het uitzicht en de flora met fleurige gele, paarse, blauwe, rode en witte bloemetjes en de vele schijfcactussen. Wat genieten we van het staan op de klif, maarrrr……..toen kwam de wind opzetten en het werd al donker, de andere camperaars gingen naar de andere kant op de klif en de wind ontaarde in storm, zo erg hadden we het in onze camper nog nooit meegemaakt.

Woensdag 18-02. Wat een nacht, Klaas had goed geslapen, maar mijn persoontje geen oog dicht gedaan, wat gelezen en wat ook de reden was dat Klaas deze ochtend alleen op pad ging naar de natuurlijke bogen aan het strand hier van Leghzira. Het waaide nog flink, maar de zon is erbij en het uitzicht is zo mooi!!.Een hele tijd later kwam Klaas eraan: big-smile en met slip in z’n hand,, wat is er gebeurd?,, roep ik… nou hier komt Klaas zijn relaas: wel het was toch nog een hele wandeling naar deze boog in de rots en het werd ook alweer vloed, zodat ik mijn plan al had getrokken voor ik er eigenlijk was, ik wilde er door naar de 2^e en 3^e boog dus het moet droog, maar wilde ook fotootjes en film maken, dus ging ik als volgt te werk: schoenen, sokken en spijker broek uit, dit op een rots gelegd die droog bleef, dus goed kijken wanneer de zee zich terug trok en dan snel de boog in, klik- klik nu filmen het gaat goed, dacht ik, nu verder en je voelt het al, te laat, een enorme golf tot m’n navel en wat denk je pis ik bijna nog in mijn broek van het lachen ook, en ik moest nog verder. Wel ik ben er door gegaan heb wat foto’s van beide zijden en ik vind het wel goed zo, een volgende keer de andere twee maar, dacht en denk ik nog steeds. Maar ik moest nog wel terug, maar nu in een keer doorlopen dus, bij mijn kleren aangekomen mijn zonden eerst maar eens overdacht en zat daar weer bar te lachen moet ik eerlijk zeggen, onderbroek uit deze uitwringen en de voetjes een beetje ontdoen van zand en de lange broek weer aan, wel dit is een raar gevoel je zum zoveel ruimte en straks bij Marionnetje de boel op biechten ha ha. Het bleef maar stevig waaien zodat wij in de namiddag toch nog besluiten om de weg te vervolgen en rijden over de N12 prachtige route en wat zijn er toch veel stukken weg weggeslagen door het noodweer van November 2014. We overnachten in een klein dorpje bij een school iets boven .Guelmim. 19-02 Nog eerst even langs de nieuwe Marjane buiten Guelmim, waar men nog bezig is met de laatste werkzaamheden . We doen dus de boodschappen; steevast grote flessen mineraalwater a 5l per stuk, verder is hier van alles te koop, maar geen alcohol. Na een klein uurtje vervolgen wij de weg weer met dien verstanden dat wij besloten hebben niet verder af te zakken naar Tan Tan maar voor de Amandel bloesem te gaan zodat wij nu richting Tiznit /Tafraoute rijden eerst via N1 en daarna de R 104 op de kaart is dit de mooiste route met de R 104 als groene route, zodat wij dan ook de afstand van 230 km niet in een dag rijden, ja 230 km niet in een dag wat doe je dan, wel genieten en stoppen en kijken en klimmen/dalen, er is onderweg geen camping zodat wij besluiten bij een mooie woning waar ook nog een klein winkeltje bij was te vragen of wij hier mogen overnachten en dat was geen probleem, nu is de R104 wel een door gaande weg maar geen snelweg, zodat wij toch lekker rustig geslapen hebben.20-02 Wij rijden weer verder, zien steeds meer bomen in bloei staan het word weer mooier en na 30 km zien wij dan Tafraoute! Dat op een hoogte van 1200 m. ligt met een prachtige Palmen vallei is het keteldal, schitterend! vele campers staan er verspreid en Klaas stuurt gelijk naar rechts, blijkt dit een vrije plek te zijn, er staan er zeker wel 70 dus zoek maar een plekje, nou en wat voor een plek! staan nu tussen de palmen, bloeiende witte brem met rondom enorme grillige bergen, staan dan ook aan de zuidzijde van het Anti Atlas gebergte, elke avond een schouwspel van licht en kleuren op de bergen welke steeds veranderen van kleur van de ondergaande zon en als het heiig is met de opkomende zon zie je gedeeltes van de bergen nog in de wolken. Tafraoute is bij vele toeristen geliefd, onderweg hoorden we al: deze plaats mag je echt niet missen! 21-02 wij worden wakker in voor ons een klein paradijsje zodat je snapt dat wij hier wel een tijdje willen verblijven. .22-02/01-03 Het is voor ons een van de mooiste plekjes tot nu toe, met dien verstande dat het weer heel anders is dan aan de kust natuurlijk.( We houden erg van afwisseling) Wij maken hier verschillende wandel / fiets/ en motorritjes en rijden o.a naar de gekleurde rotsblokken in de kleuren blauw en roze in 1984 geschilderd door de Belgische kunstenaar Jean Verame hij gebruikt hier voor 20 ton natuurverf. Tot onze verrassing spreken wij Pieter Greta & Piet en Elly weer, zodat wij weer zijn bijgepraat, krijgen weer nuttige tips mee en weer erg gelachen, reuze gezellig! We bekijken het stadje waar leuke winkels zijn en bekend staat om zijn Marokkaanse handgemaakte schoenen. We bezoeken een authentiek Berber huis, onze gids, die goed Engels sprak, was van de 4^e generatie die hier had gewoond, we keken ons ogen uit, hoe men hier leefde en werkte met 9 kinderen!, alles nog intact. Toen kregen we ook nog thee aangeboden, met een echte theeceremonie heel leuk!

Wat jammer is, wij zijn hier versneld heen gegaan voor de amandelbloesem maar die is hier al in Januari en was hier veel minder i.v.m. een ziekte in de bomen ( hoorden we achteraf), dus een reden om hier nog eens heen te gaan. Het klimaat is hier van Januari tot Juni overdag tussen de 18/ 30 gr daarna word het hier tot 40 gr de nachten kunnen tot half februari wel koud zijn wij hadden hier ook nog nachten van 6 gr maar dan is het om 9 uur alweer lekker om buiten te zitten, dat is toch super he!

Tot zover Tafraoute met zijn schitterende natuur, mooie grote Berberhuizen met dakterrassen, bedekt met roze pleisterwerk terwijl bij de ramen een rand is aangebracht van witkalk etc. Bij een huis in aanbouw vroeg Klaas of we even binnen mochten kijken, nou ze waren trots op hun werk en we keken ons ogen uit echt zo mooi! ……………

02 Maart vertrokken wij vanuit Tafraoute en onze pracht plek via de R 105 van zuid naar noord richting Agadir en van hier naar Taroudant, deze weg is afgesloten in de andere richting i.v.m. een reconstructie van 4 naar 8 meter breedte, zodat het veel greffel was in plaats van asfalt. maar wel een geweldige route. Voor de verlenging van de verblijfsvergunning gaan we weer naar Taroudant waar we 03-03 weer aankomen op camping Du Jardin. Vandaag 09-03 zijn wij dan weer bij de politie geweest, het heeft nog al wat in, maar als de schijn niet bedriegt, kunnen wij morgen om 10 uur het bewuste papiertje ophalen. Als jullie niets horen vervolgen wij de weg zoals wij de afgelopen 3 maanden hebben gedaan, rustig aan genieten en veel zien.

Tot de volgende keer maar weer.

Dof-fijne groetjes

Marion & Klaas.

olfijnpraat 9

Dolfijnpraat 8

Dolfijnpraat 8

Maandag 09-02-2015

Wij zijn inmiddels alweer een dikke week verder en staan ook nu weer op de zelfde plek, gelukkig nu geen autopech maar toch zit het weer even niet mee.

Maar laten wij eerst weer de weg vervolgen, vanuit Agadir rijden wij via de N10 een goede provinciale weg zouden wij zeggen, richting Taroudant camping Du Jardin waar Greta en Pieter ook zijn, onderweg zien wij een koppel geiten in de boom dus Marion er uit en maakt een paar leuke plaatjes van, zoals jullie op de Weblog kunnen zien, erg leuk Marion was er aldoor al op gebrand dit eens te zien en het geluk was met ons.

Nog geen 50meter verder was het echter even misgegaan met een koppel schapen en een personenauto welke op zijn kop in de berm lag, met een koppel schapen langs de weg en in de berm, triest gezicht, maar dat zal hier wel vaker gebeuren lijkt ons.

Wij komen na totaal een kleine 2 uur aan op de camping, alwaar wij werden op gewacht door Greta & Pieter met een heerlijk bakkie koffie en praten elkaar weer wat bij, het was weer erg gezellig.

De Stad Taroudannt;

Taroudannt is de oude traditionele hoofdstad van de Sousregio, met het hoge Atlasgebergte, nu met sneeuw bedekt op de achtergrond [ waar een koude wind vandaan komt] en is nog steeds een belangrijk handels en kunstnijverheidscentrum. De stad is vrijwel geheel door een 8 km lange en 6-8 m. hoge lemen muur omgeven en stamt uit de 18^e eeuw [ hier en daar wordt nu de muur gerestaureerd] en heeft naast talrijke torens en vestingwerken 5 poorten. Rondom de stad zijn olijven en sinaasappelplantages.

De volgende dag dinsdag 10-02 gaan wij met elkaar naar de stad en zij zijn onze gidsen, zijn hier al vaker geweest en weten de weg, zo komen wij snel op de leuke plekjes en bezoeken wij .o.a ook de timmersteeg zullen wij maar zeggen, Ha ha met allemaal kleine timmer bedrijfjes met voor onze begrippen verouderde machines maar toch ook een combinatie vlakbank/vandikte en met langgatboor mogelijkheid, dus kan ik het niet laten de werkplaats in te lopen en pak een steekbeitel en maak met gebaren kenbaar dat ik dit vroeger ook deed. Lachen natuurlijk, geef ook aan dat ik met een booromslag werkte welke natuurlijk ook naar voren kwam en je kon merken dat men het leuk vond en mochten wij ook een fotootje schieten. Ja wat verkoopt men hier eigenlijk niet in de soek alles je kan het niet bedenken allemaal, maar in tegenstelling tot Marrakech wordt je hier niet lastiggevallen met kijken kijken niet kopen, wat dan weer heel wat leuker rond loopt .Pieter & Greta kunnen de weg goed zodat wij op tijd op een terrasje, zitten aan het grote plein waar van alles te doen is waarzegger/ slangen bezweerder / soort balletje balletje /verhalenvertellers en natuurlijk muzikanten , Pieter onze gids besteld voor ons een bakkie Nos Nos een bakkie koffie half half, dus eindelijk weten wij het nu wat wij moeten bestellen. O ja wij zitten nauwelijks of de minaret begint te galmen, {het is hier veel minder dan in Turkije veel minder luid en veel korter} kerk tijd dus, ja je gelooft het of niet maar het plein loopt in een mum leeg,, alles blijft liggen, trommels gokborden kist met slang en, wij zeggen dan gekscherend Handen wassen tanden poetsen en te kerk, Ha ha. Het is de gewoonte om voor je de moskee bezoek je handen gezicht en voeten wast en dit herhaald zich dan 5 maal per dag, maar wij zitten natuurlijk nog aan de nos nos, dan ontkom je niet aan de schoenpoetser toch Pieter.

Maar het wordt later dus kouder en wij fietsen weer gezamenlijk naar huis, morgen gaan zij weer verder of eigenlijk terug naar Marrakech om hun zoon op te halen van het vliegveld voor een rondrit in de omgeving. Bedankt luitjes voor het gezellig samen zijn, wij hebben er van genoten.

Woensdag 04-02 Wij willen onze verblijfs vergunning met 3 maanden verlengen dit kan de campingeigenaar voor je regelen, maar de een vraagt 10 de ander 14 en nog erger sommige vragen 4 weken + kosten , te verblijven op hun camping. Hier vragen zij 15 dagen maar verder geen kosten wat wij redelijk vinden dus mogen zij het hier regelen.

Donderdag 05-02 Wij gaan op de Motor de omgeving verkennen en natuurlijk lekker luieren.

vrijdag 05-02De camping baas komt met de papieren terug en nu moeten wij zelf het laatste deel doen bij de politie, ieder 8 pasfoto’s enz, maar vrijdag is hier zondag en zaterdag werken zij op halve kracht, dus word het maandag, Ja lands wijs lands eer, zegen wij dan maar, het weekend vermaken wij ons o.a met een bezoek aan de weekmarkt op zondag wel wel wij hebben al heel wat gezien maar blijven ons verbazen verder over de gang van zaken hier, oud, vies en druk druk foto, nemen tja dat is lastig, kun je wel zeggen, maar daar heeft klaas wat op gevonden toestel laag houden en gewoon knippen en dan thuis weg gooien wat niets is en het resultaat viel ons niet tegen.

maandag 09-02Na de koffie natuurlijk met de papieren pasfoto’s naar de politie, erg aardige man spreekt goed Engels, maar stelde ons toch teleur, de regels zijn aangescherpt, de nieuwe regel is zo dat men hier minimaal 2 1/2 maand moet zijn voor men deze verlenging kan aanvragen, dus mogen wij over 4 a 5 weken terug komen, Tja het is zo het is. Thuis gekomen overleg en wij besluiten de volgende dag de route te vervolgen, maar eerst nog even overleg met de camping wij staan hier morgen alweer 7 nachten en hoe gaan wij hier mee om, wel keurig vinden wij, wij spreken af dat wij over 4 a 5 weken terug komen en dan alles in orde maken en de resterende dagen hier verblijven, maar betalen als borg wel nu al. Hoefde niet maar dit lijkt ons redelijk. Dus de spullen in pakken en gereedmaken voor vervolg, besluiten via Agadir te rijden en daar bij de Marjane de nodige boodschappen te doen.

Dinsdag, 10-02 Bij de Marjane aangekomen staat er een parkeerwachter en vraagt of wij komen winkelen of slapen, daar overnachten niet meer mogelijk is. Wat hebben wij geboft zeg hebben ivm de remmen hier toch mooi de tijd kunnen doorbrengen. Na de boodschappen verder richting Tifnit aan de kust waar wij na totaal 130 km aan komen en ligt dus eigenlijk maar 50 km zuidelijk van Agadir en vinden hier een plekje tussen de vele Fransen en een Duitser op weer een pracht plekje, wij horen jullie al denken hij heeft weer een pracht plekkie hoor, ja soms zit het tegen en soms zit het mee, maar staan op geen 100 meter van de Atlantische Oceaan en dat vinden wij geweldig met de deur zijden pal west, dus de hele dag zon, staan hier niet alleen hoor zeker ook hier 90 tot 100 campers van VW busjes tot Bibliotheekbussen aan toe, natuurlijk komen ook hier de Bakker enz hier aan de deur, er valt hier wat voor ze te verdienen dus komen zij aan huis.

Woensdag/donderdag /vrijdag lekker om huis hangen en wat wandelen langs de kust en in de duinen. O ja wat mij Klaas tegen valt is het vele wassen wat wij doen, elke dag moet er bijna wel gewassen worden, de wasmachines hier op de campings wassen niet zo goed en zijn duur of een ander is je voor en moet je een1 2 of 3 uur wachten. Marion heeft haar eigen mini wasmachine natuurlijk en de centrifuge dus doet zij liever vaker kleine wasjes en wij staan nu weer vrij dus doen wij het zelf weer. In Amerika heb je vele wasserettes en dat ging veel sneller en beter, maar ja wij zijn nu in Afrika natuurlijk, Ha ha..

14-02-2015 Hiep hiep hoera, Ja ja je zou het natuurlijk niet zeggen maar Klaas wordt vandaag 65jaar jong. Toen ik vanmorgen in de kamer kwam werd ik gelijk blij wat denk je heeft Marion slingers op gehangen. Hoe kan het anders maar de dag begint met een heerlijk zonnetje, het blijft ook mooi van daag, en word ook een leuke gezellige dag. Natuurlijk kan het anderen ook niet ontgaan al die slingers in huis en komen dan ook feliciteren en drinken wij buiten in het zonnetje gezellig koffie met Piet & Elly tijdens ons na zitten komt Joussef de kok met Couscous, wat blijkt de maaltijd is voor 6 personen, zodat wij vragen of ze mee eten is gezellig en komt het mogelijk ook op. Hoewel wij het ons allen laten smaken blijft er nog voldoende over voor een Doggy bag voor hun. S’middags kijken wij naar de duinen en zien Nomaden met een kudde Dromedarissen natuurlijk fotootjes schieten en gelijk een wandeling maken in de duinen. Natuurlijk bekijken wij ook de mailbox en Apps en lezen de vele felicitaties, dank hiervoor.

Er was ook een heel bijzondere bij en wel die van vriend Ben Hafkenscheid Ben die in 1998/1999 nog de Dol-Fijn praat onze geschreven brieven uitwerkte in de computer en deze dan bij vele van jullie de thuisbracht, keek 15/16 jaar terug in de tijd ging , door het verslag van toen bij te voegen.

14/2. Zonnig. Nog steeds stormachtig weer en het duiken wordt dus voorlo­pig niets in Key West. Vandaag is Klaas jarig en 49 jaar geworden en eten ‘n heerlijke appelflap bij de koffie. We staan nu aan de haven en is op loopafstand van de stad en aan­gezien het daar nu goed weer voor is, lijkt ‘t ons wel gezellig. Het is dan ook ‘n gezellige drukte. Veel schel­pen­shops, tevens sponzen, veel T-shirt­winkels, etc. etc. etc.

‘sAvonds ter ere van Klaas z’n ver­jaardag een valentijnsdiner bij ‘n gezellig restaurant Sloppy Joe’s in ‘t hartje van de stad en mooi gitaar­spel en ‘t eten was heerlijk! Bij ver­trek kreeg ik (M) een donkerrode roos. Dit was weer het einde van ‘n anders dan andere verjaardag maar niet minder gezellig.

Ben wat ben jij toch altijd attent met zuks en wat hartstikke leuk man, super bedankt.

Natuurlijk hebben wij een paar blikjes van mijn favoriete merk bier bewaard voor vandaag, zodat wij in onbeperkte mate van elkaar en alles om ons heen konden genieten.

Tot schrijfs zullen wij maar weer zeggen.

Vrolijke Dol-Fijn groetjes.

tt